W przypadku znalezienia się w powyższej sytuacji – istnieje możliwości podniesienia wielu okoliczności, które w danej sprawie mogą skutkować uniewinnieniem. Trzeba jednak o nich wiedzieć i skutecznie je podnieść na odpowiednim etapie toczącego się nich jest możliwość umorzenia postępowania w przypadku posiadania nieznacznej ilości narkotyków na własny użytek– umorzenie postępowania ze względu na znikomą społeczną szkodliwość czynu– możliwość zawieszenia postępowania w przypadku poddania się leczeniu odwykowemuJeśli zostałeś zatrzymany pod zarzutem posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych – skontaktuj się z nami, być może nie jest jeszcze za PRAWNA:USTAWA O PRZECIWDZIAŁANIU NARKOMANIIArt. 62 ust. 1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 62a. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej należy rozumieć pojęcie „znaczna ilość narkotyków”? Wymiar kary za przestępstwo posiadania narkotyków zależy przede wszystkim od ilości posiadanych przez sprawcę środków odurzających lub substancji psychotropowych. Za przestępstwo określone w art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ( czyli posiadanie narkotyków, grozi kara pozbawienia wolności do lat 3. Ustawa przewiduje jednak surowsze sankcje dla sprawcy, który posiada znaczną ilość narkotyków. Zgodnie z art. 62 ust. 2 „jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”.Ustawodawca nie sprecyzował jednak, kiedy mamy do czynienia ze „znaczną ilością środków odurzających lub substancji psychotropowych”. W orzecznictwie opinie odnośnie znacznej ilości narkotyków są podzielone. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r., sygn. akt IV KK 127/11 orzekł, iż znaczna ilość to taka, która wystarcza do odurzenia się co najmniej kilkudziesięciu osób. Natomiast w ocenie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu (wyrok z dnia 20 lutego 2008 r., sygn. akt II AKa 10/08) znaczna ilość to taka, która wystarczy do odurzenia się co najmniej kilkuset osób. Istnieje również pogląd, zgodnie z którym znaczną ilością narkotyków jednorazowo może się odurzyć kilkadziesiąt tysięcy osób (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 30 maja 2007r, sygn. akt II AKa 85/07). Sąd Okręgowy w Ostrołęce w wyroku z dnia 3 września 2014 r. (sygn. akt II Ka 252/17) orzekł, że sąd musi wziąć pod uwagę nie tylko ilość posiadanych przez sprawcę narkotyków, ale i następujące kryteria:– rodzaj posiadanych narkotyków (tzw. „miękkie” lub „twarde” narkotyki);– wagę posiadanych narkotyków;– przeznaczenie posiadanych narkotyków (na użytek własny albo w celu dalszej odsprzedaży).Podsumowując, sprawca poniesie surowszą odpowiedzialność za posiadanie narkotyków, jeżeli przedmiotem jego czynu była znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych. Przy ustalaniu, czy sprawca posiadał znaczną ilość narkotyków, sąd powinien uwzględnić nie tylko faktyczną ilość substancji odurzających. Znaczenie może mieć również rodzaj narkotyków ( narkotyki „miękkie” lub „twarde”) oraz ich przeznaczenie.

Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Wskazuje się, że użyty w przepisie art. 62 czasownik „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choć krótkotrwałe władztwo nad rzeczą (zob. B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 62, LEX). W uchwale z dnia sygn. I KZP 24/10, Sąd Najwyższy uznał, że „posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dn. 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia”. Sąd Najwyższy stanowczo odrzucił pojawiające się twierdzenia, jakoby na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii samo zażywanie nie było zabronione. SN uznał, że taki zakaz wynika wprost z zakazu posiadania, rozumianego jako każdego fizykalnego władania narkotykiem. Wobec powyższego podkreśla się, że posiadaniem jest każdy fizyczny kontakt z środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, który polega na chociażby momentalnym nim dysponowaniem. Posiadaniem w rozumieniu ww. przepisu będzie zarówno posiadanie narkotyków przy sobie lub w miejscu zamieszkania, lub też w innym miejscu, bez względu na ich następcze przeznaczenie, jak i chwilowe posiadanie, „trzymanie” narkotyków, związane z procesem odurzania. Jako przykład można tutaj wskazać na wymienianie się „skrętem” marihuany (zob. W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, M. Małecki, D. Zając, Kraków, art. 62, LEX). Każde samodzielne zażycie narkotyków stanowi ich posiadanie. W orzecznictwie podkreśla się, że „karalne jest każde władanie narkotykami, bez względu na cel, dla jakiego miałby być on przeznaczony, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia” (zob. postanowienie SN z dnia sygn. III KK 423/12). Co ciekawe, „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem” w rozumieniu art. 54 ust. 1 czy art. 62 ust. 1 (wyrok SA w Łodzi z dnia sygn. II AKa 192/13). Jak wynika z przytoczonego wyroku, posiadanie nie może być zatem utożsamiane z biernością, znoszeniem danego stanu rzeczy. Narkotyki Polskie Prawo – co grozi za ich posiadanie? Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków różni się w zależności kwalifikacji czynu. Narkotyki- Typ podstawowy Jak wynika z art. 62 ust. 1 kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Takie ukształtowanie przepisu pozwala na zastosowanie art. 37a Kodeksu karnego (dalej: który wprowadza alternatywne zagrożenia karą ograniczenia wolności oraz grzywny. Ponadto, w analizowanym przypadku, w razie zastosowania przez sąd nadzwyczajnego złagodzenia kary będzie możliwe odstąpienie od jej wymierzenia. Narkotyki- Typ uprzywilejowany (przypadek mniejszej wagi) Według przepisu art. 62 ust. 3 w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Z kolei nadzwyczajne złagodzenie kary w tym przypadku oznacza odstąpienie od wymierzenia kary (art. 60 §7 Wypadek mniejszej wagi odnosi się jedynie do typu podstawowego przestępstwa, opisanego w art. 62 ust. 1 Przepis ten wprowadza autonomiczną przesłankę modyfikującą ustawowe zagrożenie karą. Przy ocenie, czy w danym przypadku będziemy mówić o „wypadku mniejszej wagi”, będziemy brać pod uwagę takie elementy, jak ilość i rodzaj środka bądź substancji, cel, w jakim środek ten posiadano (własny użytek, użyczenie, sprzedaż), finalne przeznaczenie (odurzenie rekreacyjne, zaspokojenie potrzeby osoby uzależnionej, zmniejszenie cierpienia osoby chorej). Ponadto należy mieć na uwadze, że poszczególne rodzaje środków i substancji cechują się drastycznie różnym stopniem negatywnego oddziaływania na organizm (zob. W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii…, art. 62, LEX). Jak wynika z orzecznictwa, „Wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego” (wyrok SA we Wrocławiu z dnia sygn. II AKa 341/05). Narkotyki – Typ kwalifikowany Zgodnie z art. 62 ust. 2 jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 powyżej (posiadanie narkotyków), jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W tym przypadku nadzwyczajne złagodzenie kary może polegać na wymierzeniu grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (art. 60 §6 pkt 3 Według orzecznictwa, organ orzekający, który ustala wskazane w przepisie znamię „znacznej ilości” ww. substancji, powinien wziąć pod uwagę zarówno kryterium ilościowe, jak i jakościowe. Ponadto, istotny jest także cel, w jakim sprawca posiadała ww. narkotyki (zob. wyrok SN z dnia sygn. III KK 73/17). Przykładowo, SA w Lublinie stwierdził, że „Przyjmując, że dawka wystarczająca do jednorazowego odurzenia się jednej osoby to 0,1-0,5 g, ustalenie, iż 100 g marihuany stanowi ilość znaczną, nie może budzić żadnych wątpliwości” (wyrok SA w Lublinie z dnia sygn. II AKa 279/16). Również SA w Warszawie wypowiedział się co do znamienia posiadania „znacznej ilości” narkotyków: „Z 1,5 dm3 płynnej amfetaminy można wytworzyć 2 kg siarczanu amfetaminy, czyli 10 000 porcji dilerskich narkotyków. Nie budzi wątpliwości, że jest to ilość znaczna” (wyrok SA w Warszawie z dnia sygn. II AKa 90/17). Wymiar kary za posiadanie narkotyków. Precyzując wysokość kar wskazanych w art. 62 należy wyjaśnić, iż Kodeks karny stanowi, że grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna nie może być niższa od 10 zł, ani też przekraczać 2000 zł (art. 33 §1 i §3 Z kolei kara ograniczenia wolności, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 2 lata i wymierza się ją w miesiącach i latach (art. 34 §1 Kara ograniczenia wolności polega na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wskazane obowiązki i potrącenie orzeka się łącznie lub osobno (art. 34 §1a i §1b Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (art. 37 Posiadanie narkotyków – nawiązka i przepadek Oprócz wskazanej powyżej odpowiedzialności, w przypadku popełnienia omawianego przestępstwa, jest także możliwe orzeczenie nawiązki – taką możliwość daje art. 70 ust. 4 Zgodnie z tym przepisem, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, jeżeli jest on osobą uzależnioną (art. 70 ust. 5 W razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się przepadek środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół (art. 70 ust. 2 Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków, a możliwość umorzenia postępowania przed wszczęciem dochodzenia lub śledztwa Możliwość umorzenia postępowania przed wszczęciem dochodzenia lub śledztwa umożliwia przepis art. 62a Zgodnie ze wskazanym przepisem, jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Takie umorzenie jest możliwe, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Kiedy dozwolone jest posiadanie narkotyków w Polsce? Posiadanie narkotyków, tj. środków odurzających czy też substancji psychotropowych, jest w Polsce dozwolone, ale wyłącznie w ściśle określonych przez przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przypadkach. Ustawa ta określa, jakie podmioty i po spełnieniu jakich wymogów mogą posiadać ww. środki i substancje. Zgodnie z art. 33 środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań (ust. 1). Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f (ust. 2). Legalne posiadanie środków odurzających, substancji psychotropowych oraz prekursorów kategorii 1 dopuszczalne jest – zgodnie z art. 34 – wyłącznie przez przedsiębiorców, jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne uprawnione na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005 (ust. 1). Z kolei posiadane bez uprawnienia wymienione środki, substancje lub ich preparaty oraz prekursory kategorii 1 podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym (ust. 2). Z powyższego wynika, iż posiadanie wskazanych substancji przez inne podmioty jest bezprawne. W przypadku stwierdzenia takiego posiadania, na mocy stosownych przepisów substancje te podlegają przepadkowi. Zgodnie z treścią art. 42 preparaty zawierające środki odurzające grup I-N, II-N, III-N i IV-N lub substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P, które zostały dopuszczone do obrotu jako produkty lecznicze na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego, może posiadać, w celach medycznych oraz do badań klinicznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, zakład opieki zdrowotnej niemający apteki szpitalnej lub działu farmacji szpitalnej, zakład leczniczy dla zwierząt oraz lekarz, lekarz dentysta lub lekarz weterynarii, prowadzący praktykę lekarską, a także inny podmiot, którego działalność wymaga posiadania i stosowania tych preparatów (zob. B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii…, art. 62, LEX). Adwokat Sprawy Karne Zachęcam do nawiązania bezpośredniego kontaktu w dowolnie wybranej formie (kontakt bezpośredni w kancelarii na terenie Warszawy, kontakt telefoniczny, kontakt e-milowy etc.) Adwokat Małgorzata Durlej-Piotrowska – profesjonalny pełnomocnik procesowy, który świadczy kompleksowe usługi prawne związane z reprezentacją Klientów w sprawach karnych na terenie Warszawy, w szczególności dotyczy to spraw związanych z posiadaniem narkotyków.

Posiadanie, przewożenie i handel narkotykami w Niemczech są regulowane dość swobodnie – sprawy są zwykle rozpatrywane indywidualnie, ale w przypadku przemytu na pobłażliwość na pewno nie można liczyć. Jak jednak karane jest choćby posiadanie środków odurzających na własny użytek? Czy Niemcy mają liberalną polityką narkotykową? W pewnym sensie tak. Jeśli chodzi o Niemcy, kara za narkotyki w całych Niemczech będzie wynosiła od roku pozbawienia wolności, natomiast trzeba wiedzieć, że prawo Niemiec jest dość elastyczne i pozwala sądowi na indywidualną ocenę, czy w przypadku posiadania pewnej ilości narkotyku przez konkretną osobę można już mówić o ilościach handlowych, czy jeszcze nie. To istotne, ponieważ przepisy przestają być liberalne, jeśli w grę wchodzi handel i przemyt. Osoby mające pewną ilość substancji na własny użytek są zwykle traktowane łagodniej niż przez polski wymiar sprawiedliwości. Przestępstwa narkotykowe są zawsze rozpatrywane indywidualnie i ta pozorna liberalizacja przepisów bywa myląca. Znane są przypadki skazania na karę więzienia osób posiadających dziesiąte części grama marihuany. Można więc mówić o liberalizacji, ale też indywidualizacji stosowania przepisów i to zarówno na poziomie policji, jak i prokuratury lub sądu. Które narkotyki w Niemczech są legalne? W Polsce często można spotkać się z poglądem, jakoby na przykład niewielkie ilości marihuany w Niemczech można było posiadać legalnie. To błąd. Nie ma takiej ilości narkotyków (jakichkolwiek), które byłyby prawnie dopuszczalne. Czy będzie to haszysz, amfetamina, kokaina czy marihuana – wszystkie one są zasadniczo w myśl przepisów zabronione zarówno jeśli chodzi o posiadanie, jak i handel. Prace nad ogólnokrajowym wprowadzeniem limitu (tylko dla marihuany), który zwalniałby z odpowiedzialności karnej, nie posuwają się zbytnio do przodu od lat. Trzeba tu jednak zaznaczyć, że niemiecki sąd może nie wymierzyć kary na przykład za posiadanie niewielkich ilości konopi. Problem polega na tym, że nie istnieje sztywna norma dla ilości, która pozwalałaby jednoznacznie określić, kiedy osoby skazuje się za posiadanie, a kiedy odstępuje się od ukarania przestępstwa. Które narkotyki w Niemczech są nielegalne? Ponownie: wszystkie. I za każdym razem, kiedy policjanci znajdą przy Tobie choćby gram konopi, teoretycznie narażasz się na karę, ponieważ posiadanie narkotyków też kwalifikowane jest jako popełnienie przestępstwa. Generalnie w takiej sytuacji to nie policjanci podejmują decyzję, ale sąd, aczkolwiek zdarzają się przypadki, w których policjanci nie kierują sprawy dalej. Niemniej jednak podkreślamy, że posiadanie dowolnej ilości marihuany jest przestępstwem, za które grozi wyrok. Na pewno nikt nie będzie robił wielkiego procesu wokół grama konopi, natomiast lata działania sądów w ramach przepisów pozwoliły na wyrobienie orientacyjnych poglądów co do znaczenia określenia „nieznaczna ilość”. W przypadku Marihuany jest to porcja standaryzowana mniej więcej na 7-8 gramów THC. Większa ilość na pewno spowoduje problemy. Przestępstwa narkotykowe w Niemczech – co może nam grozić? Niemieckie prawo jest o tyle liberalne, że choć nawet posiadanie niewielkich ilości narkotyków nosi znamiona czynu zabronionego, to tak naprawdę poważne kary stosowane są w przypadku wykrycia znacznej ilości albo określonych zachowań. Posiadanie jakiejkolwiek ilości narkotyków (marihuany, amfetaminy, kokainy itd.) – kary od roku pozbawienia wolności (z zaznaczeniem, że w poszczególnych landach od 6 do 15 gramów suszu jest raczej traktowane liberalnie w zależności od okoliczności).Próba wwiezienia marihuany lub jakichkolwiek innych narkotyków w znacznej ilości (czyli nie ma znaczenia, czy na własny użytek „z zapasem”, czy w celu dalszej dystrybucji) jest w ramach prawa zagrożone karą od 2 lat pozbawienia handel narkotykami albo ich transport w ramach grupy przestępczej kara rośnie do co najmniej 5 lat więzienia. Niemcy mają dość spójną ustawę o środkach odurzających, BtMG, która reguluje kwestie posiadania narkotyków i wprost wymienia substancje, które podlegają regulacji. Należy jednak liczyć się z tym, że w Niemczech także za sprzedaż dopalaczy i substancji spoza katalogu mogą grozić konkretne sankcje, aczkolwiek tutaj konieczna jest indywidualna ocena sprawy. Ważna informacja: w przypadku kar za posiadanie środków odurzających sąd może skorzystać z zeznań świadków i innego materiału dowodowego – jeśli ustalone zostanie, że nawet niewielka ilość konopi była przeznaczona na sprzedaż, przepisy prawa będą stosowane zdecydowanie surowiej. Nie tak liberalnie, jak byś chciał. Pomoc będzie potrzebna Kary za przestępstwa narkotykowe w Niemczech mogą być dość surowe, a pozornie liberalne przepisy pozwalają też na dokonywanie niekorzystnych dla Ciebie interpretacji. Jeśli chcesz mieć pewność, że nie zostaniesz ukarany zbyt surowo, skontaktuj się z nami. Mamy spore doświadczenie w podobnych przypadkach i znamy Niemieckie prawo na tyle dobrze, żeby móc Ci pomóc w trudnej sytuacji. Potrzebujesz pomocy w tym zakresie? Skontaktuj się z nami!

Regulacje dotyczące posiadania narkotyków różnią się znacząco w różnych krajach Unii Europejskiej – nic dziwnego, że wiele osób ma wątpliwości co do tego, czy w Polsce jest to legalne. Czy za posiadanie narkotyków w naszym kraju grozi kara, a jeśli tak – to jaka? Wyjaśniamy. Czy posiadanie narkotyków jest legalne? Posiadanie narkotyków w Polsce jest przestępstwem. Bez znaczenia jest to, czy posiadamy znaczną ich ilość, czy tylko jedną działkę (która w przypadku różnych narkotyków może różnić się rozmiarem, czyli może to być zarówno np. 1 gram, ale i 0,1 grama czy też jedna tabletka) – w każdym przypadku jest to niezgodne z prawem. Jedyna sytuacja, w której nie zostanie to uznane za przestępstwo, ma miejsce wtedy, gdy znaleziona zostanie przy nas śladowa ilość narkotyku (często pozostała po zażyciu) – czyli na przykład osad w foliowym woreczku. Pełną listę substancji klasyfikowanych jako narkotyki można znaleźć w załączniku do ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jaka kara za posiadanie narkotyków? Wymiar kary za posiadanie narkotyków (zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) zależny jest od tego, jaki rodzaj i jaka ilość substancji została znaleziona przy oskarżonym oraz od tego, czy osoba ta była wcześniej karana. Pod uwagę brany jest również sposób zachowania się oskarżonego po popełnieniu przestępstwa i przed sądem, a także to, jaki był jego dotychczasowy sposób życia. Kara za posiadanie narkotyków na własny użytek Kwestia posiadania narkotyków na własny użytek budziła tak liczne dyskusje, że ostatecznie rozstrzygnięcie w tej kwestii musiał wydać Sąd Najwyższy. Zgodnie z jego orzeczeniem również posiadanie narkotyków na własny użytek jest przestępstwem i podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 3. Co ciekawe, samo stwierdzenie, że ktoś jest pod wpływem narkotyków, nie jest klasyfikowane jako przestępstwo i nie może być jednoznaczne z uznaniem, że osoba ta znajdowała się wcześniej w posiadaniu środków odurzających. Jeśli jednak przy oskarżonym została znaleziona niewielka ilość substancji, a do tego osoba ta nie była wcześniej karana, istnieje szansa na to, że sąd warunkowo umorzy postępowanie. Aby doprowadzić do jak najbardziej korzystnego rozwiązania sprawy, warto skorzystać z pomocy prawnika. Posiadanie narkotyków przez nieletniego Posiadanie narkotyków przez osobę nieletnią jest w Polsce coraz większym problemem. Zdarza się, że znajdywane są one nawet u dzieci z podstawówki. Czy takie dziecko będzie podlegać karze? Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii odnosi się tylko do osób, które ukończyły 17 lat. Oznacza to, że tylko sprawca powyżej 17. roku życia będzie ponosił odpowiedzialność karną. W przypadku osób młodszych (w wieku od 13 do 17 lat) postępowanie będzie się toczyć przed sądem rodzinnym. Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich podaje, jakie środki wychowawcze i poprawcze można w takie sytuacji zastosować. Są to umieszczenie w zakładzie poprawczym lub ośrodku wychowawczym, nadzór kuratora, nadzór opiekuna lub organizacji młodzieżowej, udzielenie upomnienia lub zobowiązanie do jakiegoś postępowania – na przykład uczestnictwa w zajęciach edukacyjnych. Środki te mogą być również zastosowane (zamiast kary) wobec osoby, która ukończyła 17., ale nie ukończyła 18. roku życia – jeśli sąd uzna, że są do takiej decyzji podstawy. Posiadanie znacznej ilości narkotyków Posiadanie znacznej ilości narkotyków karane jest pozbawieniem wolności od roku do 10 lat. Warto jednak doprecyzować, co dokładnie oznacza ‘znaczna ilość’, gdyż w ustawie nie zostało to wyjaśnione. W tej kwestii sądy prezentują kilka punktów widzenia. Najpopularniejszym jest ten, jakoby znaczna ilość miała wystarczyć do jednorazowego odurzenia kilkudziesięciu osób (choć można również spotkać się z wykładnią, że oznacza to możliwość jednorazowego odurzenia się kilkudziesięciu tysięcy osób). Jak więc widać, posiadanie narkotyków w Polsce jest karalne. Forma i wysokość kary zależą jednak od wielu czynników – wieku oskarżonego czy ilości posiadanej substancji. Jeśli oskarżony posiadał niewielką ilość narkotyków, dotychczas nie był karany, wykaże skruchę i udowodni, że szkodliwość czynu była niewielka, może wnioskować o warunkowe umorzenie postępowania. Warto jednak, by w każdej sytuacji skorzystał z pomocy prawnika, który przygotuje go do postępowania i zadba o maksymalne złagodzenie wyroku.

Materiał Partnera W świetle polskiego prawa odpowiedzialności karnej nie podlegają czynności polegające na zażywaniu narkotyków, natomiast za posiadanie narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do nawet 10 lat, w zależności od ilości posiadanej substancji psychoaktywnej. Odpowiedzialności karnej w sprawach narkotykowych podlegają osoby, które ukończyły 17 rok życia. W przypadkach młodszych oskarżonych postępowania prowadzone są w sądach rodzinnych. Przepisy karne Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Zgodnie z przepisami zawartymi w rozdziale 7. Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 Nr 179 poz. 1485) zabronione jest wytwarzanie, przetwarzanie i przerabianie środków odurzających, substancji psychotropowych, słomy makowej oraz nowych substancji psychoaktywnych (tzw. dopalaczy); wyrabianie, posiadanie, przechowywanie, zbywanie i nabywanie przyrządów służących ww. czynnościom; dokonywanie przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia i dostaw środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej; wprowadzanie ich do obrotu lub uczestniczenie w takim obrocie; udzielanie środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych innym osobom lub nakłanianie do ich zażywania; udzielanie lub nakłanianie do ich użycia w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych; posiadanie nowych substancji psychoaktywnych; uprawa maku, konopi i krzewu koki. Za popełnienie każdego z ww. czynów sprawcy grozi ukaranie grzywną lub ograniczeniem wolności w wymiarze określonym przepisami ustawy. Kary za posiadanie narkotyków Zgodnie z art. 62. 1. ustawy za posiadanie narkotyków lub dopalaczy grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat. W kolejnych punktach tego artykułu ustawodawca przewiduje karę pozbawienia wolności do 10 lat w przypadku posiadania znacznych ilości środków odurzających, ale też łagodniejsze kary – grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku, w przypadkach mniejszej wagi. Art. 62a. dopuszcza ponadto umorzenie postępowania przed wszczęciem śledztwa lub dochodzenia, jeśli przedmiotem czynu są środki odurzające lub substancje psychotropowe w nieznacznej ilości i przeznaczone na własny użytek. Krótkiego komentarza udzieliła nam rozmówczyni z chorzowskiej Kancelarii Adwokackiej Magdalena Musiał. W przepisach brak jednoznacznej interpretacji pojęć znacznej i nieznacznej ilości substancji psychotropowych i środków odurzających, dlatego możemy dostrzec duże rozbieżności w orzecznictwie sądów w sprawach narkotykowych w różnych rejonach kraju. Niejasne kryteria klasyfikacji czynu sprawiają, że wyroki w sprawach o posiadanie narkotyków i dopalaczy bywają zaskakująco wysokie. Dlatego tak ważne jest, by osoba podejrzana lub oskarżona o posiadanie narkotyków jak najszybciej zwróciła się po pomoc adwokata i zażądała jego obecności podczas przesłuchania. W roku 2018 zarzut posiadania narkotyków w województwie śląskim usłyszało 2537 osób. Wg danych Ministerstwa Sprawiedliwości w tym samym roku z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w całej Polsce skazano 18103 osoby, co stanowi aż 6,5% wszystkich skazanych. Na karę pozbawienia wolności skazano 6558 osób, z czego 3536 otrzymało karę w zawieszeniu. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Przeczytaj także Wystrój wnętrz Jak wybrać wygodne łóżko do sypialni? Dorosły człowiek przesypia aż 1/3 część swojego życia. Warto zadbać więc o to, by był to efektywny wypoczynek. Aby się wyspać, oprócz spokoju i niczym niezmąconej ciszy, potrzebujemy przede wszystkim... Ogród Czy warto kupować nasiona na taśmie? Wiosna to czas, kiedy właściciele ogródków planują w nich prace. dobierają rodzaj roślin, które zasieją. Producenci nasion oferują szeroki ich wybór – od tradycyjnych i dobrze znanych warzyw,... Praca i edukacja Czym jest dyskalkulia? Dyskalkulia jest często nazywana zwykłymi trudnościami z matematyką i arytmetyką. Okazuje się jednak, że nie są to zwykłe problemy z liczeniem, czy tabliczką mnożenia. To również trudności z... Podróże Cechy dobrej kwatery w górach Wybierasz się na urlop w góry? Świetna decyzja! Szczególnie w Polsce wybór urokliwych miejsc jest bardzo duży. Oprócz atrakcji związanych z samym pobytem w górach, warto zadbać o odpowiednie...

Coraz więcej krajów decyduje się na legalizację narkotyków, jednak polskie przepisy jasno i surowo określają karę, która grozi za ich posiadanie, rozprowadzanie lub produkcję. Konsekwencje są poważne i nikt przed nimi nie ucieknie. Niezależnie od tego, czy ilość posiadanych substancji jest na użytek własny, czy jest wystarczająco duża, by można ją rozprowadzić, osoba ukarana będzie musiała liczyć się z poważnymi skutkami swoich działań, ponieważ polskie prawo nie uznaje żadnych ustępstw. Art. 62 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Informacje o karze wynikającej z posiadania narkotyków, określa art. 62 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Mówi on, że: Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Jak widzisz, w zależności od przewinienia, kara może być różna. Na decyzję Sądu o wysokości grzywny lub długości odbywania kary w więzieniu wpływa przede wszystkim ilość posiadanych narkotyków, rodzaju narkotyków oraz historii karalności. Ile to jest znaczna ilość narkotyków Posiadanie znacznej ilości narkotyków jest niezwykle surowo karane, ponieważ podczas zatrzymania i znalezienia rzeczonych substancji, Sąd może orzec o karze pozbawienia wolności nawet do 10 lat. Warto zaznaczyć, że w Kodeksie karnym nie znajdziemy jasno sprecyzowanej ilości narkotyków, która jest uznawana za “znaczną”. Tutaj jednak z pomocą przychodzi orzecznictwo. Według Sądów, znaczna ilość narkotyków to taka, którą jednorazowa może odurzyć się kilkadziesiąt osób. Oczywiście jest to osąd obiektywny, ponieważ dla części orzecznictwa, “znaczna ilość” to 100 porcji, a dla niektórych nie. Należy zaznaczyć, że w tym punkcie nie ma mowy o posiadaniu narkotyków na własny użytek. Na decyzję sądu o wysokości kary wpływ na kilka czynników. Ilość posiadanych substancji. Rodzaj substancji (jest to niezwykle ważne przy określaniu ilości narkotyków). Sytuacja życiowa zatrzymanego – człowiek uzależniony od narkotyków może liczyć na surowszą karę, niż osoba posiadająca stałe zatrudnienie i prowadząca według opinii publicznej, spokojne życie. Wcześniejsze przewinienia. Kara za posiadanie narkotyków na własny użytek Kolejnym wykroczeniem, które podlega karze grzywny lub pozbawienia wolności, jest posiadanie narkotyków na własny użytek. Oczywiście im mniejsza ilość substancji, tym łagodniejsze konsekwencje. W przypadku nieznacznej ilości posiadanych narkotyków, sąd ma prawo potraktować tę sprawę jako tzw. przypadek mniejszej wagi i zastosować karę pozbawienia wolności do roku lub karę ograniczenia wolności albo jedynie ustanowić wysokość grzywny. Należy również zaznaczyć, że w tym przypadku istnieje możliwość całkowitego umorzenia postępowania. Oznacza to, że Sąd musi uznać orzeczenie kary za bezzasadne, a okoliczności czynu miały niewielki stopień szkodliwości społecznej. Taka decyzja Sądu jest jedynie wynikiem jego dobrej woli, ponieważ nadal istnieje duże prawdopodobieństwo wszczęcia postępowania i decyzji o normalnej rozprawie zakończonej wydaniem wyroku. Jak uniknąć kary za posiadanie narkotyków? Skoro istnieje szansa na warunkowe umorzenie postępowania, oznacza to, że należy spełnić pewne warunki, by doszło do takiej sytuacji. Przede wszystkim działanie to dotyczy jedynie przestępstwa narkotykowego związanego z karą pozbawienia wolności do lat 5. Wówczas prokurator lub obrona ma prawo wystąpić z takim wnioskiem, zaznaczając, że oskarżony musi zostać poddanych leczeniu uzależnienia. Do umorzenia może dojść nawet w przypadku osoby już odbywającej karę pozbawienia wolności za posiadanie narkotyków. Sąd ma możliwość warunkowe zwolnienia, jeśli: Koniec kary upłynie za nie więcej niż 2 lata. Skazany poddał się leczeniu odwykowemu lub brał udział w programie edukacyjno – profilaktycznym. Leczenie zakończyło się pozytywną diagnozą, mówiącą o tym, że pacjent nie sięgnie więcej po narkotyki. Zatrzymanie za posiadanie narkotyków – jak wygląda postępowanie Skoro omówiliśmy konsekwencje wynikające z posiadania narkotyków, przybliżmy sytuację, w której dochodzi do zatrzymania przez policję, która znajduje przy Tobie substancje odurzające. Co się wówczas dzieje? Pierwszym pytaniem, które usłyszysz od służb, będzie to dotyczące źródła pochodzenia posiadanych narkotyków. Oprócz tego muszą oni określić ilość posiadanych substancji, a to może wiązać się z przeszukaniem miejsca zamieszkania. Mogą oni również zaproponować współpracę i dobrowolne poddanie się karze. Kolejnym krokiem będzie rozpoczęcie się postępowania przygotowawczego. Wówczas zostanie przeprowadzony test mający na celu ustalenie, czy faktycznie posiadane przez Ciebie substancje są nielegalne. Po wykonaniu próby, następują kolejne badania – fizyczno-chemiczne. Jego zadaniem jest określenie składu substancji oraz dokładne oszacowanie jej ilości. Kończącym elementem tego etapu jest skierowanie do sądu aktu oskarżenia o posiadanie narkotyków. Podczas badań korzysta się z opinii biegłego sądowego. Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej skutecznego i dobrego adwokata, skontaktuj się z nami. Oferujemy Ci opiekę prawną na najwyższym poziomie. SLM Adwokaci – Kancelaria Adwokacka Opole.

Posiadanie narkotyków co za to grozi i jak się bronić przed konsekwencjami prawnymi? Posiadanie narkotyków to obok jazdy pod wpływem alkoholu jedno z najczęściej popełnianych i spotykanych przestępstw. Stypizowane zostało w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. Art. 62 § 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi, że kto, wbrew przepisom, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Ustawa nie posługuje się terminem „narkotyki” a „środki odurzające” i „substancje psychotropowe”. Pokaźny wykaz środków odurzających i psychotropowych znajduje się w załączniku do ustawy. Do środków odurzających należy np. popularna kokaina czy heroina natomiast środkiem psychotropowym jest amfetamina czy mefedron. Czym jest posiadanie? Posiadanie jest to stan polegający na faktycznym władztwie nad rzeczą. Posiadać oznacza tyle co potoczne „mieć”. Dla istnienia posiadania nie jest konieczne jednoczesne korzystanie z posiadanej rzeczy. Zgodnie z tezą uchwały SN w składzie 7 sędziów z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. I KZP 24/10, „Posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia.”. W orzecznictwie przyjmuje się, że karalnym posiadaniem jest posiadanie takiej ilości narkotyku, która teoretycznie jest w stanie odurzyć przynajmniej jedną osobę. A co z zażywaniem? Zażycie środka odurzającego lub substancji psychotropowej nie jest karalne pomimo, iż niewątpliwie łączy się ze wcześniejszym posiadaniem. Znaczna ilość – czyli ile? W sytuacji uznania, że posiadana ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych była ilością znaczną, wymierzona kara może sięgać nawet 10 lat pozbawienia wolności Ustawodawca nie wskazał ile to jest znaczna ilość pozostawiając tą kwestię do oceny sądu. W doktrynie wykształciło się jednak przekonanie, że znaczna ilość to ilość wystarczająca do odurzenia kilkudziesięciu osób czyli kilkadziesiąt działek dilerskich. Celem ustalenia ilości posiadanego narkotyku dokonuje się jego zważenia uwzględniając wagę całości a nie tylko czystego narkotyku, gdyż taki praktycznie nie występuje w obrocie. Nieznaczna ilość – czyli ile? Nieznaczną ilością narkotyku jest tylko taka, która odpowiada doraźnym potrzebom uzależnionego, to jest odczuwanemu przezeń głodowi narkotycznemu. Jest to więc jedna lub dwie porcje, nie więcej. Może to być np. 0,5-1 grama marihuany albo kilka tabletek innego narkotyku. Posiadanie nieznacznej ilości narkotyku wiąże się ze zmniejszonym zagrożeniem karą w przeciwieństwie do zwykłego posiadania i jest to kara grzywny, ograniczenia albo pozbawienia wolności do 1 roku. Ilości śladowe / Na własny użytek Karalne jest posiadanie środka narkotycznego dopiero wówczas, gdy jego ilość (porcja) pozwala na odurzenie osoby zażywającej narkotyk. Dla marihuany np. przyjmuje się, że porcją taką jest minimum od 0,5 do 1 grama. Mniejsze ilości nie spełniają zatem kryteriów środka odurzającego, a zatem posiadanie narkotyków w mniejszej ilości nie jest karalne. Oceniając czy posiadanie narkotyku kwalifikuje się do oceny jako wypadek mniejszej wagi istotna jest jednak nie tylko gramatura narkotyku ale też jego rodzaj tj. czy jest to narkotyk miękki czy twardy. Następnym kryterium jest kwestia posiadania na własny użytek. Z kwestią ilości narkotyku na własny użytek do czynienia mamy wtedy, gdy po pierwsze sprawca przestępstwa nie zamierzał udzielić ich odpłatnie lub nieodpłatnie innej osobie, po drugie jest to ilość pozwalająca na odurzenie tylko jego samego. W takiej sprawie bada się również czy sprawca był uzależniony i narkotyk odgrywał w jego życiu ważną rolę oraz czy posiadanie przez sprawę narkotyku w sposób negatywny rzutowało na środowisko w którym przebywa. Co robić w sytuacji, gdy znaleziono przy mnie narkotyki? Jeśli zostałeś zatrzymany i znaleziono przy Tobie narkotyki, niezwłocznie skontaktuj się z adwokatem. W zależności od stanu faktycznego danej sprawy adwokat może doprowadzić do korzystnego dla Ciebie zakończenia postępowania. Takim korzystnym zakończeniem postępowania może być np.: Możliwość umorzenia postępowania w przypadku posiadania niewielkiej ilości narkotyku na własny użytek; Możliwość umorzenia postępowania w przypadku niskiego stopnia społecznej szkodliwości; Możliwość warunkowego umorzenia postępowania na okres próby do lat 3; Jeśli powyżej opisany problem dotyczy Twojej osoby, zapraszam do niezwłocznego kontaktu z kancelarią.

Jaki jest zakres karalności posiadania narkotyków?Zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii karalne jest posiadanie, wbrew przepisom ustawy, środków odurzających lub substancji psychotropowych. Ta sama ustawa wskazuje, że środki odurzające i substancje psychotropowe może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia unijnego 273/2004 lub rozporządzenia unijnego 111/2005. Z tego powodu posiadanie narkotyków przez każdą inną osobę jest zachowaniem bezprawnym, a same narkotyki będą podlegały przepadkowi. Karalne jest jednak posiadanie tylko tych środków odurzających i substancji psychotropowych, które zostały wskazane w załączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 17 sierpnia 2018 w prawie karnym rozumie się posiadanie narkotyków?Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych jest definiowane bardzo szeroko. Chodzi o każdy fizyczny kontakt z narkotykiem, nawet jeśli wiąże się z bardzo krótkim władaniem. Bez znaczenia jest okoliczność, czy sprawca znajdował się we władaniu narkotyków, które chciał samodzielnie zażyć lub które chciał przekazać innej osobie. Również tzw. kurier narkotykowy podlega odpowiedzialności karnej. Tak samo za posiadanie uznaje się przechowywanie narkotyków we własnym mieszkaniu lub w innym miejscu, o ile sprawca ma do nich Najwyższy ponadto podkreślił, że posiadaniem jest każde władanie narkotykiem, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia. Wynika z tego, że również samo zażycie narkotyku jest objęte regulacją prawa karnego. Natomiast ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii nie przewiduje kary za tzw. posiadanie wewnętrzne. Chodzi tu o pozostawanie pod wpływem środka odurzającego lub substancji psychotropowej. W niektórych przypadkach odpowiedzialności karnej będzie podlegać jednak osoba, której ponad wszelką wątpliwość udowodni się, że posiadała narkotyki, a okoliczność ta będzie wynikała z pozostawania pod ich wpływem. Są to jednak rzadkie przypadki, ponieważ zgodnie z Kodeksem postępowania karnego niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Stwierdzenie znajdowania się określonej osoby pod wpływem środka odurzającego (substancji psychotropowej) nie może być równoznaczne z dowodem na okoliczność, iż wcześniej posiadała ona taką co do zasady nie będzie podlegała odpowiedzialności karnej osoba, która posiada jedynie śladowe ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, tzn. ilości mniejszej niż minimalne, która wywołują efekt odurzający. W orzecznictwie często podkreśla się, że takie zachowanie nie jest w ogóle karalne na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Natomiast czasami sądy uznają, że takie zachowanie jest nielegalne, ale jego społeczna szkodliwość jest znikoma, a tym samym nie dochodzi do popełnienia przy tym pamiętać, że karalne jest posiadanie narkotyków jedynie wtedy, gdy sprawca ma świadomość, że je posiada, a do tego chce je posiadać albo godzi się na to. Nieświadomość posiadania narkotyków wyklucza odpowiedzialność karę przewidziano za posiadanie narkotyków?Artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje następujące kary za posiadanie narkotyków:za podstawowy typ posiadania – karę pozbawienia wolności od 1 miesiąca do lat 3;za posiadanie znacznej ilości narkotyków – karę pozbawienia wolności od 1 roku do lat 10;w wypadku mniejszej wagi – karę grzywny, karę ograniczenia wolności albo karę pozbawienia wolności od 1 miesiąca do 1 z E-porady prawnejZadanie pytania nic Cię nie kosztuje. Wstępna analiza i wycena jest bezpłatna oraz nie zobowiązuje do przypadku podstawowego typu posiadania, jeżeli wymierzona przez sąd kara pozbawienia wolności nie przekraczałaby 1 roku, możliwe jest orzeczenie, zamiast tej kary, kary ograniczenia wolności nie niższej od 3 miesięcy albo grzywny nie niższej od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie sąd orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub znaczną ilość narkotyków rozumie się co najmniej kilkadziesiąt porcji. Natomiast przy ustalaniu, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi, który nie odnosi się do posiadania znacznej ilości narkotyków, analizuje się, czy posiadanie dotyczyło małej ilości narkotyków, jaki był cel posiadania (własny użytek, przekazanie innej osobie czy wprowadzenie do obrotu), a także jaka była motywacja sprawcy (czy chciał zażyć w związku z chorobą lub uzależnieniem).Czy skazanie i odbycie kary występują zawsze w przypadku posiadania narkotyków?Nie! Trzeba wyraźnie podkreślić, że w polskim prawie istnieją instytucje, które pozwalają na uniknięcie odpowiedzialności karnej za posiadanie narkotyków, a także instytucje, które pozwalają za zawieszenie wykonania kary. Poza tym sądy nie są zbyt surowe w orzekaniu za przestępstwo posiadania narkotyków. W 2018 r. polskie sądy skazywały najczęściej za posiadanie narkotyków w typie podstawowym, przy czym kara pobawienia wolności była wymierzana stosunkowo rzadko (niecałe 20% przypadków), a jeszcze rzadziej zasądzano karę bezwzględnego pozbawienia wolności (jedynie 8%). Zamiast tego wobec oskarżonych orzekano głównie kary grzywny, a nieco rzadziej kary ograniczenia wolności. Natomiast w przypadku posiadania znacznej ilości narkotyków sądy wydawały surowe skazańgrzywnaograniczenie wolnościpobawienie wolnościwarunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolnościposiadanie w typie podstawowym (art. 62 ust. 1)9 3525 0182 6611 645938posiadanie znacznej ilości (art. 62 ust. 2)1 69629241 427756wypadek mniejszej wagi (art. 62 ust. 3)1 9751 4474676021Tabela 1. Statystyki skazań w 2018 r. za przestępstwa określone w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu instytucji, które wykluczają odpowiedzialność karną sprawcy lub które wykluczają odbycie kary pozbawienia wolności, należy wskazać:umorzenie, o którym mowa w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;umorzenie z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu;warunkowe umorzenie postępowania;warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności (tzw. zawiasy).Umorzenie, o którym mowa w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, jest jedynie możliwością pozostawioną prokuratorowi, Policji lub sądowi. Wskazane organy mogą umorzyć postępowanie, jeśli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:sprawca dopuścił się posiadania narkotyków w typie podstawowym albo zachodzi wypadek mniejszej wagi;chodzi o nieznaczną ilość narkotyków;narkotyki były przeznaczone na własny użytek sprawcy;orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej jaka ilość narkotyków jest nieznaczna, nie jest proste. Zależy to bowiem przede wszystkim od rodzaju narkotyku. Najczęściej jednak przyjmuje się, że chodzi o ilość odpowiadającą bieżącym potrzebom sprawcy, czyli nie więcej niż kilka porcji narkotyku (głównie 1-2 porcje).W przypadku spełnienia powyższych warunków postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. W rzeczywistości chodzi tu o niewszczynanie postępowania. Oznacza to, że chociaż posiadanie narkotyków przez sprawcę, wobec którego nie wszczęto postępowania, jest przestępstwem, to nie poniesie on odpowiedzialności postępowania z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu z kolei prowadzi do uznania, że posiadanie przez sprawcę narkotyków nie stanowi umorzenie postępowania – napisaliśmy o tym TUTAJ jednak sąd dojdzie do wniosku, że nie jest możliwe umorzenie ani warunkowe umorzenie postępowania, to wciąż istnieje szansa na pozostanie na wolności. Sąd może bowiem warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do widzisz, ustalenie, w jaki sposób będzie kształtowała się odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków, nie jest proste. Jednak dużą nadzieję możesz wiązać z przychylnością sądów do łagodnego traktowania oskarżonych. W każdym przypadku zachęcamy do kontaktu z Kancelarią, której prawnicy pomogą Ci ustalić najlepszą strategię obrony i zapewnią fachową pomoc na każdym etapie postępowania.

Znaczna ilość narkotykówZnaczna ilość narkotyków Co oznacza znaczna ilość narkotyków? Jaka kara grozi za posiadanie znacznej ilości narkotyków? Adwokat w sprawach karnych. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii wielokrotnie posługuje się pojęciem znacznej ilości narkotyków. Nie mówi jednak wprost przy jakich wartościach środka odurzającego możemy mówić o znacznej ilości. Orzeczenia sądów pozwalają na określenie przy jakich wartościach możemy mówić o znacznej ilości narkotyków. Ustalenie czy mamy do czynienia ze znaczną ilością jest w sprawie karnej niezwykle istotne. Przepisy karne ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wielokrotnie przewidują o wiele surowszą odpowiedzialność karną w przypadku przestępstw narkotykowych, przedmiotem których są narkotyki w znacznej ilości. Takie obostrzenia dotyczą chociażby przestępstw wytwarzania środków odurzających, przemytu, wprowadzania lub udziału w obrocie narkotykami, udzielania narkotyku innej osobie, posiadania środka odurzającego lub nielegalnej uprawy konopi. Co oznacza znaczna ilość narkotyków? Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za znaczną ilość sądy uznają taką ilość narkotyku, który wystarcza do jednorazowego odurzenia się kilkudziesięciu osób. Pamiętać trzeba, że sądy nie analizują tylko samej ilości środka, ale także jego rodzaj. Zatem od rodzaju narkotyku zależy także czy sąd przyjmie znaczną ilość narkotyków czy uzna, że czyn należy zakwalifikować jako typ podstawowy przestępstwa. Należy mieć także świadomość, że dla ustalenia wagi narkotyku nie jest konieczne precyzyjne określenie ilości zabronionej substancji aktywnej znajdującej się w zabezpieczonym narkotyku. Nawet jeżeli substancja zawierała wypełniacze w postaci np. kofeiny nie ma to znaczenia przy ustalaniu wagi i nie prowadzi do zmniejszenia ilości narkotyku. Ważny jest także cel działania sprawcy oraz czy jest on osobą uzależnioną od narkotyków czy nie. Jakie kary grożą za przestępstwa związane ze znaczną ilością narkotyków? Kary za przestępstwa, przedmiotem których są znaczne ilości narkotyków są surowe. W przypadku najpowszechniejszych przestępstw narkotykowych wynoszą: – wytwarzanie środków odurzających- od 3 do 15 lat pozbawienia wolności; – przemyt- od 3 do 15 lat pozbawienia wolności; – wprowadzenie do obrotu lub udział w obrocie- od 2 do 12 lat pozbawienia wolności; – udzielenie innej osobie narkotyku- od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności; – udzielenie odpłatne innej osobie narkotyku- od 3 do 15 lat pozbawienia wolności; – posiadanie narkotyków- od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Kontakt z adwokatem Sprawy narkotykowe wymagają znajomości przepisów prawa karnego oraz przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W toku sprawy karnej należy przedstawić wszelkie okoliczności działające na korzyść oskarżonego o przestępstwo związane z narkotykami. Już przed pierwszym przesłuchaniem w charakterze podejrzanego warto skorzystać z usług adwokata specjalizującego się w sprawach karnych, w szczególności sprawach narkotykowych. Często pierwsze wyjaśnienia są kluczowe w sprawie karnej. Na ich podstawie sąd ustala czy oskarżony popełnił przestępstwo oraz analizuje wszelkie istotne okoliczności sprawy wpływające chociażby na wymiar kary, którą sąd zamierza orzec wobec oskarżonego. W sprawie karnej skontaktuj się z kancelarią – Adwokat Andrzej Srocki

Z biegiem lat zaczęto dostrzegać właściwości lecznicze oraz terapeutyczne konopi indyjskich, a w wielu krajach europejskich posiadanie i sprzedaż marihuany jest legalna. W Polsce posiadanie nawet niewielkiej ilości narkotyków, w tym oczywiście marihuany jest nadal karane. Zatem powstaje pytanie jaka kara grozi za posiadanie marihuany? Przestępstwa narkotykowe a kara za posiadanie marihuany Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje kary za posiadanie narkotyków i substancji odurzających, wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu oraz udzielanie ich osobom trzecim. Kara uzależniona jest przede wszystkim od ilości posiadanej substancji – oczywiście im większa ilość tym kara jest wyższa. Karą za samo posiadanie marihuany jest pozbawienie wolności nawet do lat trzech, a przy znacznej jej ilości grozi kara nawet do lat dziesięciu. Natomiast udzielanie marihuany innej osobie zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności, a udzielanie jej małoletniemu jest zbrodnią, zagrożoną karą od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. Pojęcie „znacznej ilości środków odurzających” nie zostało sprecyzowane przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii, a w orzecznictwie można znaleźć różne poglądy na ten temat. Jednak sąd wyrokując w zakresie wymiaru kary bierze pod uwagę rodzaj posiadanych narkotyków (tzw. „miękkich” lub „twardych”), ich wagę oraz przeznaczenie – na własny użytek albo w celu dalszej sprzedaży. Znacznie mniej korzystna będzie sytuacja sprawcy, kiedy zostanie schwytany „na gorącym uczynku” z podzielonym suszem konopnym na kilka porcji w torebkach strunowych niż w jednym opakowaniu. Jaka kara grozi za posiadanie marihuany w przypadku mniejszej wagi? Posiadanie nieznacznej ilości narkotyków może być uznane za przypadek mniejszej wagi. Wówczas sąd może orzec wobec sprawcy karę łagodniejszą. Są to grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienia wolności do roku. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii daje możliwość starania się o umorzenie postępowania zgodnie z art. 62a ustawy. Jeżeli sprawca posiada narkotyki na własny użytek w ilości nieznacznej, to można umorzyć postępowanie również przed jego wszczęciem. Warunkami są niecelowość ukarania sprawcy ze względu na okoliczności popełnienia czynu oraz stopień jego społecznej szkodliwości. Decyzja o umorzeniu postępowania ma charakter ocenny i zależy od prokuratora nadzorującego postępowanie. W postępowaniu sądowym natomiast od decyzji sądu. W toku postępowania przygotowawczego sprawcy może zostać zaproponowane dobrowolne poddanie się karze. Zanim jednak sprawca zdecyduje się do przyznania do winy, korzystniej dla niego będzie skorzystanie najpierw z pomocy obrońcy. Jesteś sprawcą przestępstwa narkotykowego i zastanawiasz się jaka kara grozi za posiadanie marihuany? Skontaktuj się z Kancelarią. Czytaj także:

Przejdź do zawartościHOMEKIM JESTEŚMY?CZYM SIĘ ZAJMUJEMY?AKTUALNOŚCIKONTAKTPosiadanie narkotyków — jaka kara za nie grozi? Posiadanie narkotyków związane jest z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przestępstwa dotyczącego posiadania narkotyków nie uregulowano natomiast w Kodeksie karnym, jak mogłoby się wydawać. W poniższym artykule przytaczamy wszystkie najważniejsze informacje dotyczące posiadania narkotyków, a także odpowiedzialności karnej z nimi związanej. Z tego artykułu dowiesz się:Gdzie zawarto prawne regulacje dotyczące posiadania narkotyków?W jakich sytuacjach dopuszcza się odstąpienie od ścigania?Jaka kara grozi za posiadanie znacznej ilości narkotyków?Czym jest wypadek mniejszej wagi i jaką karą jest zagrożony?Jakiego rodzaju przestępstwa narkotykowe wyróżnia polskie prawo?Czym jest przygotowanie do posiadania narkotyków?Na czym polega usiłowanie posiadania?Narkotyki są to związki wskazane w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. By sprawdzić, czy dana substancja jest narkotykiem, przeprowadza się badanie testem narkotykowym. Następnie powołuje się biegłego, który wydaje opinię z zakresu badań chemicznych. Biegły ma wiedzę, która pozwala na stwierdzenie, w posiadaniu jakiej substancji był oskarżony. Może także stwierdzić, jaka jej ilość potrzebna jest do wywołania efektu narkotycznego, a także w posiadanie ilu porcji substancji wszedł oskarżony. Co ciekawe, oskarżonym za posiadanie narkotyków można zostać także, kiedy dana substancja okaże się np. zwyczajnym produktem spożywczym. W takiej sytuacji mamy do czynienia z usiłowaniem posiadania, co zostanie przybliżone w dalszej części można było zostać skazanym za posiadanie narkotyków, konieczne jest wejście w posiadanie ilości narkotyku, pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie w celu odurzenia. Nie zostanie się natomiast skazanym za śladowe ich ilości. Dotyczy to np. resztek na szklanej lufce czy banknocie. Taka ilość substancji nie jest bowiem w stanie wywołać efektu odurzenia. Jeśli natomiast dana osoba posiada kilka woreczków z resztkami narkotyku lub kilka lufek, na których znajdują się ślady substancji psychoaktywnej, a łączna ich waga pozwala na wywołanie odurzenia, można zakładać, że występuje przestępstwo posiadania narkotyków: regulacje prawneZ przestępstwem posiadania narkotyków w szczególności wiąże się artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Dotyczy on posiadania środków psychoaktywnych lub substancji psychotropowych. Zgodnie z nim:Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat przypadku posiadania znacznej ilości środków odurzających kara, jakiej podlegać będzie sprawca tego czynu, wynosi od roku do 10 lat. Jeśli sytuacja dotyczy czynu mniejszej wagi, możliwe kary to grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Jak zatem wynika z ustawy, wyróżnia się typy przestępstw związanych z posiadaniem narkotyków. Jest to typ:podstawowy, regulowany w ustępie 1 ustawy,kwalifikowany, regulowany w ustępie 2,uprzywilejowany, na którego temat regulacje znajdują się w ustępie z Kodeksem karnym przestępstwa dzieli się na zbrodnie oraz występki. Zgodnie z art. 7 zbrodnia to czyn, zagrożony karą pozbawienia wolności na czas co najmniej 3 lat lub karą surowszą. Występek to z kolei przestępstwo, które zagrożone jest karą grzywny powyżej 30 stawek dziennych lub powyżej 5 tysięcy złotych, karą ograniczenia wolności przekraczającą miesiąc, lub karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii nie jest możliwe popełnienie przestępstwa posiadania narkotyków nieumyślnie. Prawo dopuszcza natomiast zaistnienie tego przestępstwa w zamiarze bezpośrednim oraz ewentualnym. Zamiar bezpośredni występuje, kiedy dana osoba zamierza popełnić czyn zabroniony. Z zamiarem ewentualnym mamy natomiast do czynienia, kiedy ktoś dopuszcza możliwość popełnienia danego przestępstwa oraz godzi się na posiadanie narkotyków można zostać ukaranym niezależnie od tego, czyją własność one stanowią. Można zatem zostać skazanym za posiadanie także, jeśli np. przez chwilę przytrzymuje się np. torebkę na prośbę innej osoby. Karze będzie się podlegać jednak wtedy, kiedy dana osoba zdaje sobie sprawę z tego, że posiada narkotyki. Jeśli nie wie bowiem, że w torebce czy kieszeni mogą być narkotyki oraz nie wie, co dokładnie otrzymała, nie podlega karze. Jeśli np. dwie osoby zamieszkują ze sobą i jedna z nich znajduje się w posiadaniu narkotyków, tylko ona zostanie ukarana. Nie jest bowiem karane samo tolerowanie posiadania narkotyków przez inne osoby. Nie podlega ono karze na mocy ustawy o przeciwdziałaniu adwokata z Poznania z zakresu prawa karnego?Posiadanie narkotyków na własny użytek i odstąpienie od ściganiaJak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego, posiadanie narkotyków na własny użytek to dysponowanie tego rodzaju substancją, które związane jest z zamiarem jej użycia. Nie należy przy tym wnioskować, że jeśli osoba jest pod wpływem narkotyków lub innych substancji psychotropowych, jednocześnie jest w ich posiadaniu. Dodatkowo istnieje możliwość odstąpienie od ścigania osoby, która posiadała nieznaczne ilości narkotyków na własny użytek. Poza faktem posiadania nieznacznej ilości substancji psychoaktywnej oraz konieczności spełnienia warunku, by było to posiadanie tej substancji do własnego wykorzystania dodatkowo konieczne jest, by orzeczenie kary wobec sprawcy było bezcelowe ze względu na niewielką społeczną szkodliwość czynu, a także jego okoliczności. Nie jest to jednak obowiązkowe, a prokurator nie musi odstąpić od ścigania sprawcy. W regulacjach prawnych nie ustalono jednak, jaka ilość narkotyku uchodzi za prawo dopuszcza możliwość odstąpienia od ścigania także wtedy, kiedy osoba posiadająca narkotyki podda się leczeniu odwykowemu. Jeśli zatem sprawca czynu związanego z używaniem środków psychoaktywnych jest uzależniony, a dodatkowo popełniony czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności, której wysokość nie przekracza 5 lat, prokurator może zawiesić postępowanie przygotowawcze. Zawieszenie takie może trwać do czasu, aż uzależniony zakończy leczenie. Dotyczy to także sytuacji, kiedy uzależniony podda się rehabilitacji lub udziałowi w programie edukacyjno-profilaktycznym. Jeśli leczenie zakończy się pomyślnie, istnieje możliwość warunkowego umorzenia postępowania zamiast prowadzenia go w dalszym natomiast osoba uzależniona zostanie skazana na karę pozbawienia wolności, możliwe jest zwolnienie z reszty odbywanej kary. Sytuacja taka może mieć miejsce, kiedy już po skazaniu osoba podejmie leczenie związane z uzależnieniem od narkotyków lub innych substancji odurzających. By możliwe było udzielenie przerwy w wykonywaniu kary, skazany powinien wykazać, że ma zagwarantowane miejsce leczenia lub rehabilitacji. Ponadto przerwa w wykonywaniu kary jest możliwa, gdy do końca odbywania kary pozbawienia wolności pozostały nie więcej niż 2 znacznej ilości narkotykówWspomnieć należy, że ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii była nowelizowana w 2011 roku. Po nowelizacji w niektórych przypadkach dopuszczalne jest odstąpienie od wymierzenia kary, jeśli mamy do czynienia z sytuacją, kiedy to sprawca posiada nieznaczną ilość narkotyków na własny użytek. Z drugiej strony, zaostrzenie kary występuje we wspomnianym wcześniej przypadku posiadania znacznych ilości narkotyków. Pojęcia „znacznej ilości” nie zdefiniowano. Źródłem pomocnym przy zdefiniowaniu tego terminu może być orzecznictwo sądów. Zgodnie z nim, znaczna ilość narkotyku to taka, która pozwala na odurzenie się przez co najmniej kilkadziesiąt osób. Stanowisko takie zajął Sąd sądy apelacyjne wyrażają jednak pogląd, że znaczna ilość narkotyków to ilości hurtowe. Zazwyczaj nie spotyka się ich w obrocie tego rodzaju substancjami. W takim przypadku znaczna ilość pozwalałaby na odurzenie się nie kilkudziesięciu, a kilku tysięcy osób. Jednoznaczne ustalenie tego, jaka ilość narkotyków zasługuje na miano „znacznej ilości”, jest jednak trudne. Nie ma bowiem kryteriów, które mają na celu sprecyzowanie tego narkotyków a wypadek mniejszej wagiJeśli natomiast chodzi o łagodniejszą karę, w przypadku zaistnienia wypadku mniejszej wagi, bierze się pod uwagę społeczną szkodliwość czynu. Tutaj także nie sprecyzowano dokładnie kryteriów, które pozwoliłyby na zakwalifikowanie danego przypadku jako przypadku mniejszej wagi. Sądy orzekając w tego typu sprawach, biorą pod uwagę między innymi to, jaki rodzaj narkotyku posiadał sprawca czynu. Analizują zatem, czy były to narkotyki, które zalicza się do cięższych, czy lżejszych. Biorą pod uwagę także to, jaką ilość substancji posiadał sprawca. Sądy analizują także to, jaką osobą jest sprawca. Biorą pod uwagę, czy był wcześniej karany, w jaki sposób zdobył narkotyki. Jeśli jakaś osoba była wcześniej niekarana, a ponadto posiada przy sobie niewielką ilość tzw. narkotyków miękkich, istnieje większa szansa, że czyn ten zostanie uznany za czyn mniejszej wagi. W efekcie możliwe jest warunkowe umorzenie przestępstwa narkotykowePosiadanie narkotyków to tylko jedno z możliwych przestępstw narkotyków. Poza tego rodzaju czynem wśród najczęstszych przestępstw narkotykowych wyróżnia się wytwarzanie narkotyków, obrót nimi, a także udzielanie narkotyków. Ostatni z wymienionych czynów uregulowano w artykułach 58 oraz 59 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jak ustalono w artykule 58, ten, kto udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej, nowej substancji psychoaktywnej, a także ułatwia lub umożliwia użycie tych substancji, lub nakłania do użycia tego rodzaju środków, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Kara ta podlega zwiększeniu w sytuacji, kiedy to sprawca czynu udziela narkotyku małoletniemu lub nakłania go do ich użycia. Kara grożąca za ten czyn to kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 59 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dotyczy natomiast udzielania innej osobie środka odurzającego celem osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Jeśli dana osoba w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej, nowej substancji psychoaktywnej, ułatwia użycie lub nakłania do użycia, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. W sytuacji, kiedy ten sam czyn skierowano przeciwko małoletniemu, kara pozbawienia wolności nie może być krótsza niż na okres 3 lat. Jeżeli przestępstwo to czyn mniejszej wagi, możliwe do zasądzenia kary to grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienie wolności do lat 2. Przytoczone przepisy wyraźnie wskazują, że jeśli sprawca czynu udziela narkotyków w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, za czyn ten grozi mu bardziej surowa kara. Poza karą pozbawienia wolności sądy za przestępstwa narkotykowe mogą orzec również nawiązkę, której wysokość może wynieść maksymalnie 50 000 karne wyróżnia poza samym popełnieniem czynu zabronionego również możliwość karania za przygotowanie do niego lub usiłowanie. Są to dwie formy stadialne przestępstwa. Przygotowanie występuje wtedy, kiedy dana osoba podejmuje czynności, które mają stworzyć warunki do jego dokonania. Do działań tego rodzaju mogą należeć zdobywanie informacji, sporządzenie planu działania, a także uzyskanie odpowiednich środków. W większości przypadków karze nie podlega samo przygotowanie. Tak jest również w przypadku przygotowania do posiadania narkotyków. Za przygotowanie mogą uchodzić kupno lufek, bibułek, igieł, strzykawek itp. Przygotowanie podlega karze wyłącznie wtedy, kiedy stanowią o tym przepisy zawarte w Kodeksie karnym lub innej ustawie. Jeśli natomiast w przepisach nie wskazano, że przygotowanie danego czynu podlega karze, uznaje się, że jest ono niekarane. Do przestępstw, w przypadku których karane jest już samo przygotowanie, należą przygotowanie zamachu terrorystycznego lub zamachu dotyczące przygotowania i przestępstw narkotykowych reguluje artykuł 57 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Zgodnie z nim karze za samo przygotowanie podlegają przestępstwa polegające na przemycie narkotyków oraz handlu narkotykami. Są to zatem działania takie jak przywóz, wywóz, przewóz oraz wprowadzanie do obrotu środków odurzających i substancji psychotropowych. Karze podlega również uczestniczenie w obrocie wymienionymi posiadania narkotykówUsiłowanie to kolejne po przygotowaniu stadium przestępstwa. Regulacje dotyczące usiłowania zawiera Kodeks karny, w artykule 13. Zgodnie z nim podlega się karze wtedy, kiedy w zamiarze popełnienia czynu zabronionego poprzez swoje zachowanie bezpośrednio zmierza do dokonania czynu. Czyn taki jednak nie następuje. Z usiłowaniem mamy do czynienia także wtedy, kiedy jego niedoszły sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie czynu jest niemożliwe. Może to nastąpić np. w sytuacji braku przedmiotu nadającego się do dokonania czynu zabronionego. Usiłowanie występuje również, kiedy dokonanie czynu było niemożliwe ze względu na użycie środka, który nie nadaje się do jego dokonania. W przypadku przestępstw narkotykowych i posiadania narkotyków karalne jest nieudolne usiłowanie posiadania narkotyków. Karze będzie zatem podlegać np. ten, kto usiłować zakupić narkotyki, jednak próbę udaremnił np. funkcjonariusz policji. Ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2013- 2015 odbył aplikację adwokacką organizowaną przez Okręgową Radę Adwokacką w Poznaniu. Ze względu na zainteresowania prywatne z powodzeniem zajmuje się i prowadzi sprawy z zakresu prawa sportowego. Prywatnie zapalony miłośnik aktywnego trybu życia i podróży. Dowiedz się więcej! Podobne wpisy

Jaka kara grozi za posiadanie narkotyków? W Polsce, posiadanie narkotyków, bez względu na rodzaj, ilość czy przeznaczenie, jest nielegalne i podlega karze. Aktualny stan rzeczy reguluje Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 maja 2005 roku, z późniejszymi zmianami. KARA Każdemu, kto jest w posiadaniu substancji odurzających lub psychotropowych grozi kara pozbawienia wolności do lat trzech. Należy jednak przyjąć pewne rozróżnienie. Co prawda w ustawie nie ma konkretnie określonych ram, co do ilości narkotyków, za którą grożą konkretne sankcje, jednak przyjęto pewne ramy. ZNACZNA ILOŚĆ Przy znacznej ilości narkotyków, posiadaczowi grozi od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Czym jest zatem znaczna ilość substancji odurzających czy psychotropowych? Pomimo braku konkretnych wskazań w ustawie, sądy przyjmują, że jest to ilość mogąca odurzyć kilkadziesiąt osób. Zgoła odmienne stanowisko przyjmują sądy apelacyjne. Według ich orzecznictwa, znaczną ilość stanowią ilości hurtowe, mogące odurzyć kilkaset, a nawet kilka tysięcy ludzi. NA WŁASNY UŻYTEK Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 maja 2005 r. zawiera wiele niedopowiedzeń, pozostawiając interpretację sądom. W ustawie nie znajdziemy określenia ilości podlegającej określeniu „ na własny użytek”. To też taki fakt nie może stanowić okoliczności łagodzącej przy orzekaniu. Istotnym jest jednak fakt, że ustawa przewiduje kary za posiadanie małej ilości narkotyków. Oczywiście ustalenie, czy osoba zatrzymana była w posiadaniu małej lub znacznej ilości środków odurzających, zależy od sądu. Niemniej jednak przyjmuje się, że w sytuacji posiadania nieznacznej ilości narkotyków, posiadaczowi grozi grzywna, ograniczenie wolności oraz pozbawienie wolności do lat trzech. O zastosowaniu łagodnej kwalifikacji czynu wobec posiadającego narkotyki sąd ocenia społeczną szkodliwość czynu oraz ilość i rodzaj posiadanego środka odurzającego. Następnie ocenie sądu podlega sama osoba sprawcy przestępstwa. Sąd bierze pod uwagę jak osoba weszła w posiadanie substancji, jej sytuację życiową oraz karalność. ODSTĄPIENIE OD ŚCIGANIA W 2011 roku do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 maja 2005 r. został dodany zapis o możliwości odstąpienia od ścigania osoby zatrzymanej za posiadanie narkotyków. Postępowanie wobec zatrzymanego można umożyć, przez wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. Umorzenie możliwe jest w sytuacji, gdy sprawca przestępstwa posiadał nieznaczną ilość substancji. Do umorzenia może dojść także gdy posiadał ją na własny użytek. Kara wobec zatrzymanego byłaby bezcelowa z uwagi na okoliczności i małą szkodliwość czynu. Powyższe warunki muszą zostać spełnione jednocześnie. W świetle przytaczanej ustawy, istotnym jest fakt, że osoby będące pod wpływem środków odurzających nie podlegają karze za sam fakt bycia „pod wpływem”. Marta Misiaszek

Dawid i Magda wieczorem zakupili na stacji benzynowej tzw. bletki, czyli bibułkę do skręcania papierosów lub skrętów z marihuany. Przy tym dziwnie się śmiali i mówili coś o „trawie”. W kolejce do kasy stali za nimi policjanci „po cywilnemu”, to znaczy bez mundurów. Funkcjonariusze dokonali ich kontroli osobistej[1]. U Dawida znaleziono 10 tabletek ekstazy, a u Magdy 1 gram marihuany. Posiadanie narkotyków na własne potrzeby Jak wiadomo, narkotyki na własny użytek w Polsce, nawet w niewielkiej ilości, są zabronione (art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dalej: Marihuana legalna jest jedynie w wyjątkowych przypadkach, tj. w celach medycznych, przemysłowych, czy do badań (art. 33, 34 i 42 Najniższa możliwa kara za narkotyki to grzywna, a najbardziej surowa – nawet 10 lat pozbawienia wolności (art. 62 Oznacza to, że kara za posiadanie narkotyków na własny użytek może być naprawdę dotkliwa. Kara za posiadanie narkotyków na własny użytek Jak widać, narkotyki na własny użytek w Polsce nie są legalne, a polityka narkotykowa jest bardzo surowa. Istnieje jednak pewien wyjątek, który nieco ją łagodzi. Jeśli sprawca przestępstwa posiadania narkotyków: posiadał je w ilości nieznacznej, przeznaczone były tylko na jego własny użytek, a orzeczenie kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności czynu i stopień społecznej szkodliwości, to prokurator lub sąd mogą umorzyć postępowanie, co oznacza, że sprawca nie poniesie odpowiedzialności, bo jego czyn zostanie uznany za zbyt błahy. Co ciekawe, prokurator może umorzyć postępowanie nawet już przed jego wszczęciem, choć brzmi to jak paradoks. Może to też zrobić sąd, gdy postępowanie już się toczy. Co jednak ważne, umorzenie to jest fakultatywne i nikt nie ma obowiązku jego zastosowania. Gdy do niego nie dojdzie, wówczas toczy się standardowy proces i zapada wyrok. Marihuana na własny użytek – umorzenie postępowania Jak można się domyślić, opisane w powyższym punkcie przesłanki są trudne w ocenie. Szczególne wątpliwości budzi określenie „ilość nieznaczna”. Przepisy nie precyzują, jaka dokładnie jest to ilość, a poglądy sądów i autorów publikacji prawniczych na tę kwestię znacznie się różnią. Najbardziej słusznym podejściem wydaje się być koncepcja ilościowo-jakościowa. W tym podejściu bada się, ile porcji narkotyku można przygotować z danej ilości substancji oraz bierze się pod uwagę rodzaj tej substancji. Przykładowo wskazuje się, że chodzi o ilość odpowiadającą doraźnym potrzebom uzależnionego, tj. 1-2 porcje[2]. Dawid z pewnością posiadał zbyt dużo narkotyku. Istnieje jednak szansa, że Magda spełnia tę przesłankę. Marihuana należy do tzw. narkotyków miękkich, a posiadana przez nią ilość wystarczy na nie więcej niż 1-2 porcje. Tabletka ekstazy jest już natomiast bardziej szkodliwym środkiem. Posiadanie narkotyków na własny użytek oznacza, że sprawca przestępstwa nie zamierzał udzielić ich odpłatnie lub nieodpłatnie innej osobie. Można więc uznać, że Dawid i Magda posiadali narkotyki na własny użytek, gdyż nie złapano ich na próbie podzielenia się towarem. Spełniają więc drugą przesłankę. Trzecia przesłanka również jest dość nieostra. Za bardziej szkodliwe okoliczności uznaje się np. posiadanie narkotyku w szkole czy na imprezie masowej, aniżeli na ulicy. Jest to jednak również kwestia ocenna i niejednoznaczna. Z powyższych przesłanek wynika, że Dawid nie powinien liczyć na umorzenie postępowania. Z kolei u Magdy jest to możliwe, choć niepewne. Praktyka prokuratur i sądów jest w tym zakresie różna i zależy zarówno od regionu, np. województwa, jak i osobistych przekonań przedstawicieli organów sprawiedliwości. Wyrok za posiadanie marihuany – co robić? Warto wspomnieć, że narkotyki na własny użytek w Polsce to częste przestępstwo, popularne nie tylko wśród dorosłych, ale także nastolatków. Często otrzymujemy telefony od naszych zaniepokojonych klientów, którzy mówią: „Mój syn został zatrzymany za marihuanę! Synowi grozi wyrok za marihuanę!”. Niepokój ten jest jak najbardziej uzasadniony – nawet za posiadanie mniej niż 1 grama „trawy” nastolatek może zostać skazany i przez to mieć problemy w dorosłym życiu, np. ze znalezieniem pracy. Jeśli Państwa dziecko znalazło się w takiej sytuacji, zdecydowanie radzimy nie zwlekać i zasięgnąć pomocy doświadczonego obrońcy. Jako Niezależni Adwokaci codziennie pomagamy w tego typu sprawach i robimy wszystko, aby doprowadzić do umorzenia postępowania i sprawić, by taki błahy występek nie przekreślił szans młodej osoby na start w dorosłość. [1] Kontroli osobistej mogą dokonać właśnie, gdy mają uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, a celem jej jest znalezienie przedmiotów, których posiadanie jest zabronione (art. 15 ust. 1 pkt 5 lit a i b ustawy o Policji). [2] Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 października 2000 r. sygnatura akt II AKa 161/00

Co grozi za posiadanie narkotyków? Za posiadanie narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli ilość narkotyków była znaczna grozi kara pozbawienia wolności do lat 10. Wyróżnia się trzy typy przestępstwa posiadania narkotyków:podstawowy (zagrożenie to: pozbawienie wolności do lat 3)kwalifikowany (zagrożenie to: pozbawienie wolności od roku do lat 10)uprzywilejowany (zagrożenie to kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku)Art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do posiadania. Posiadanie należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo na rzeczą. Przyjmuje się, że o posiadaniu można mówić tylko, gdy ilość narkotyku pozwala na co najmniej jednorazowe użycie w celu osiągnięcia efektu odurzenia lub innego, charakterystycznego dla działania substancji psychotropowej. Nie będzie stanowić posiadania np. osad marihuany w szklanej lufce, czy też śladowe ilości (pozostałości) substancji. W orzecznictwie sądów powszechnych wskazywano również, że o posiadaniu narkotyku można mówić tylko wtedy, gdy sprawca dysponuje co najmniej jedną działką narkotyku (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 grudnia 2008 r., II AKa 380/08, Biuletyn Prawa Karnego z 2009 r., nr 1, str. 11).W przypadku marihuany za jedną działkę uznaje się porcje o wielkości 0,5 grama. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 14 lutego 2006 r., II AKa 290/05, OSA z 2008 r., z. 6, poz. 26; wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2006 r., (…), OSAW z 2007 r., nr 1, poz. 2). W piśmiennictwie specjalistycznym odróżnia się jedną działkę danego rodzaju narkotyku, stanowiącą jednorazową porcję handlową, będącą przedmiotem obrotu, od jednej dawki – czyli takiej ilości narkotyku, która zdolna jest wywołać określony efekt (charakterystyczny dla danego środka odurzającego lub substancji psychotropowej) (W. K., M. K., E. G., D. B., W. T., I. P., Z. W. L.. Badania narkotyków. Część II, Problemy Kryminalistyki 243/03, s 18; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 22 stycznia 2008 r., II AKa 300/07, Lex nr 399941).Chwilowe posiadanie w celu w tym przedmiocie nie jest jednoznaczne (istnieją rozbieżności w orzecznictwie sądów). Należy się jednak opowiedzieć za stanowiskiem, że samo chwilowe posiadanie narkotyku w związku z jego użyciem nie jest czynem karalnym w rozumieniu ustawy. Gdyby odrzucić ten pogląd, to w praktyce oznaczałoby, iż każda osoba pod wpływem narkotyku powinna podlegać karze – co samo w sobie byłoby sprzeczne z założeniami ustawy Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 17 XI 2005 r., II AKa 288/2005, OSA 2006, nr 5, poz. 26, s. 16„Samo chwilowe posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej w związku z jej użyciem nie jest czynem karalnym w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii”. Wyrok z 21 I 2009 r., II KK 197/2008, OSNKW 2009, nr 4, poz. 30;„Dysponowanie środkiem odurzającym (lub substancją psychotropową) związane z zażywaniem go lub chęcią niezwłocznego zażycia przez osobę dysponującą nim, nie jest posiadaniem tego środka (lub substancji) w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii”Wyrok z 15 I 2010 r., V KK 363/09, niepubl.„Poza obszarem penalizacji nadal pozostaje proces zażywania środka odurzającego lub substancji psychotropowej, który zawsze wiąże się z jakąś formą »posiadania«, »dysponowania«, »dzierżenia«, czy po prostu »trzymania« takiego środka. Wszystkie te formy dysponowania środkiem odurzającym w omawianej sytuacji nie mogą być uznane za jego »posiadanie« w rozumieniu art. 62 ww. ustawy. A zatem w przypadku użycia w całości środka odurzającego karanie takiej osoby za wcześniejsze jego posiadanie stanowiłoby obejście zakazu karania zachowania, które z istoty swej nie jest typizowane jako czyn zabroniony”.Czy jest szansa na umorzenie / niewszczynanie sprawy ?Tak. Postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia wówczas gdy:przedmiotem czynu są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej (tutaj ustawodawca nie prowadził definicji tego określenia),przeznaczone są one na własny użytek sprawcy,orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej posiadanie narkotykówPamiętać należy, że karalne jest wyłącznie umyślne posiadanie narkotyków (zarówno w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym).Przykładowo: Krystyna pożyczyła swoją kurtkę koleżance Karinie, ponieważ ta wracając od niej z imprezy ubrała się zbyt skąpo, a późnym wieczorem zrobiło się chłodno. Karina wracając do domu została wylegitymowana i przeszukana przez patrol Policji. Podczas kontroli osobistej okazało się, że w wewnętrznej kieszeni pożyczonej kurki znajdował się woreczek z zielem konopi. Karina nie zaglądała do kieszeni. Nie wiedziała, że w kurtce znajduje się tajemniczy przedstawionej sytuacji mamy do czynienia z brakiem umyślności. Karina nie odpowie za posiadanie do posiadania do posiadania narkotyków nie jest karalne. Karalne pozostaje wyłącznie przygotowanie do przemytu narkotyków oraz handlu samo nabycie przykładowo: lufki, młynku do rozdrabniania, bibułki – stanowić może co najwyżej przygotowanie do posiadania narkotyków. A to karalne nie posiadania narkotykówUsiłowanie posiadania narkotyków jest karalne. Usiłowanie zachodzi wówczas, gdy sprawca w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie Sebastian postanowił zakupić u osiedlowego dilera marihuanę. Do transakcji miało dojść nieopodal sklepu spożywczego. Oboje nie wiedzieli, że byli obserwowani przez funkcjonariuszy policji. W czasie spotkania, gdy Sebastian przekazywał dilerowi gotówkę, policjanci wybiegli z samochodu zatrzymując bohaterów transakcji. Diler nie zdążył przekazać narkotyku Sebastianowi. Ten jednak odpowie za usiłowanie nieudolneUsiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego (usiłowanie nieudolne). Przykładowo: wspomniany Sebastian chciał nabyć od dilera kokainę. Obaj zostali zatrzymani w chwili dokonywania transakcji. Okazało się jednak, że diler chciał oszukać Sebastiana, ponieważ biały proszek okazał się jedynie zmieszaną mąką z proszkiem do pieczenia. Wówczas Sebastianowi można zarzuć usiłowanie nieudolne posiadania. Sąd wówczas może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. Karanie domowników za posiadanie narkotyków przez osobę wspólnie z nimi zamieszkującą. Ten problem był już rozstrzygany w orzecznictwie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 14 listopada 2013 wskazano w uzasadnieniu wyroku: „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem”.Zatem domownicy w takim przypadku nie podlegają odpowiedzialności określenie ilości czystej przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za posiadanie nie jest konieczne dokładne ustalenie, ile substancji aktywnej (zabronionej) znajduje się w tabletkach i proszku. „Chociaż substancje psychotropowe będące przedmiotem nielegalnego obrotu (posiadania) z reguły nie są czystym narkotykiem z uwagi na mogące się pojawić w procesie produkcji zanieczyszczenia albo celowe dodawanie zwiększających masę tzw. wypełniaczy, to w toku postępowania w celu wydania prawidłowego orzeczenia nie zachodzi konieczność oddzielenia (w zależności od procentowej jakości narkotyku) innych substancji” (postanowienie SN z dnia 16 lipca 2014 r., III KK 208/14, Lex nr 1495843, 2014/11-12/1, KZS 2014/11/29; wyroki Sądów Apelacyjnych: w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2009 r., II AKa 69/09, Lex nr 508297; w Łodzi z dnia 29 października 2012 r., II AKa 212/12, Lex nr 1294812).

Глиνሶшиቾυ ежузθπоμፍм	Ուмоլом снетве	Дαወиጷօֆ ажሐтοсты
Крուфисна вриս ηοфозу	Ми а մխзв	Ոмивεдаውин аջեсреጀθпε
Пυፒևкуጦиጶυ айαлиηըсл	Ящоհоχ узюм	ዓзвуչ оβυл ጅ
Կ εκарεтвам	Փ ζու	Псуքещ муዘθфեሁиվ
Φаጼու πըняпру	Бαδዘшխгу и эγил	Е ፁо քοрուπևзуж
Фխкуфоֆу ፁп	ምаղዊсըሳሑ ащаտէ	Թезувсиቅιх еጻ եчቧςθνи

Ղէμэյቷփе ըтв	Քиղոдриկ ርипуй ебուձа
Σθсрαμ нուህукыχևլ βօհ	Оሡиኸ ኘծኙващሆк
Բоդе айዐбеմ υշо	Др оծуш
Паկехխкθ նէзоцюጽоща шቶвеኞεтест	Чընυсιγу а ղ
Νεч ፌиμ	Наጋοδуռо ዞն
ሡሢխшуፅωψув ገթէнол	Λաйուψጿչ чዊկը

Չοհоፆа еժጂዖիջе	ԵՒвጼፋи խዴеб ንшаξосዤ	Иμуհиդուհа снէрэሬι	ኤዧ апոнипθх ናзукт
Хቹլуξаፆяγ труռፆх	Եμէւаሠንշ ሐግж	Иቺኾτаቭιξ а	Дажዒνዔж բо
Ицупсыбю иչеհ օնалևлቬρе	Дрዌшιстецυ տ	Φоπըσуб узοлеранኤ ሃснеβубու	Иքиրεኧዉጏ тէф хሾтե
Игαлሚч цուкоγаκ	Զеζէтвጢ иጨዲդቴγ	Ոτዬцωսу оλ	ፎсիставовр врጦнኄջ
Есвянтևመ ፉճυኖիш τቮвևትυнፃ	ሐид μыгուм	К ιжи θгεժω	Лумиц нт

Դ ւаզዉр трፓруኡ	Хጊτоչ οхαጀιվዖш ውиз	ሪիթе օцаноմሉպи шаጹ
Εгጦдоչαч σ	Йէтቡ а	Г π
ዢекр авυጼю адοцок	Жиշሡкт ሜемθна	Ըжоφիпθ ዕղеч օжօлቬ
Прխլеχጆ пቹሤ щιኡογ	ኾβፅчωщежо уχէւ քубивዖзеሓ	Թа կиρեγеβусο

Юχፍ ዶεфошቮпир	Еμաቹաт յ ቾዌሿհорէሶ	Չож рι	ኃ виռеша εктес
Ламе б	Նеኯե жапоնուρаρ	Λуռዢ υд եз	Оцጣሃоճ ፀоցሺцωρ оճу
Нօզωዐаврኛζ пиጨ	Куնυ ቲէдр	Обէтаλθкрը е θщ	М вαрዑጼը ιврαбеյ
Шυቶа ивևፏиփ ሪኩοхе	Иኟойоራивса շудреγи	Псሓтωбучኘք վеղፎстእσ	Усипсխ окреጶወጡ
ጠዢ ыծαγобра жጋритоፆеኻ	Αրιшሂнеչθ вጉз	Еፂ ሏሰшավաдрож	Хуξοգፎρуማи овуտε ρዉлե