Tytuł: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie z 2015-01-23 Data orzeczenia: 23 stycznia 2015 Data publikacji: 30 listopada 2017 Data uprawomocnienia: 23 stycznia 2015 Sąd: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział: II Wydział Karny Przewodniczący: Krzysztof Jawor Protokolant: Ewelina Zachilska Hasła tematyczne: Zażalenie Na Postanowienie O Umorzeniu Dochodzenia Podstawa prawna: art. 465 § 2 Sygn. akt II Kp 482/14 POSTANOWIENIE Dnia 23 stycznia 2015r. Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Krzysztof Jawor Protokolant: Ewelina Zachilska po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 278 § 1 na skutek zażalenia pokrzywdzonego P. F. w przedmiocie umorzenia dochodzenia na podstawie art. 465 § 2 w zw. z art. 329 § 1 postanowił: uwzględnić zażalenie pokrzywdzonego P. F. z dnia 5 grudnia 2014r. na postanowienie Komendy Powiatowej Policji w D. z dnia 26 listopada 2014r. w przedmiocie umorzenia dochodzenia i wpisania sprawy do rejestru przestępstw i uchylić zaskarżone postanowienie. UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 26 listopada 2014r. umorzono dochodzenie w sprawie zaboru w celu przywłaszczenia w dniu 26 września 2014r. w N. czterech felg aluminiowych wraz z oponami o rozmiarach 15 cali i szerokości opony 195 mm o wartości zł, silnika elektrycznego 3 – fazowego napędzającego dojarkę o wartości 500 zł, przewodów elektrycznych czterożyłowych o przekroju 2,5 mm i długości około 10 metrów wartości 300 zł, zlewozmywaka stalowego dwukomorowego o wartości 200 zł, licznika energii elektrycznej o wartości 800 zł, spawarki o wartości 500 zł oraz wkrętarki o wartości 80 zł, co doprowadziło do powstania łącznej straty w wysokości zł na szkodę P. o czyn z art. 278 § 1 z uwagi na niewykrycie sprawcy przestępstwa i wpisano sprawę do rejestru przestępstw. Na powyższe postanowienie w dniu 5 grudnia 2014r. (data nadania 3 grudnia 2014r.) wniósł zażalenie pokrzywdzony P. F. wnosząc (jak wynika z treści pisma) o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W treści zażalenia pokrzywdzony podniósł, iż w sprawie „pomieszano” zdarzenie z 26 września 2014r. ze zdarzeniem z 30 września 2014r., dotyczące zniszczenia mienia oraz gróźb karalnych. Skarżący wniósł o: ponowne przesłuchanie jego osoby, na okoliczność kradzieży spawarki i wkrętarki, które nastąpiło na początku września 2014r. a nie 26 września 2014r.; przesłuchanie pana K., który zatrudniał (wskazanych przez pokrzywdzonego) sprawców i sam również został okradziony. Ponadto P. F. wnioskował o skonfrontowanie go ze wskazanymi przez niego sprawcami oraz ze świadkami. We wniosku z dnia 15 grudnia 2014r. Prokurator Rejonowy w się o nieuwzględnianie zażalenia na postanowienie w przedmiocie umorzenia dochodzenia i utrzymanie w mocy przedmiotowego postanowienia. W uzasadnieniu wskazując, iż przeprowadzone postępowanie nie doprowadziło do wykrycia sprawcy przestępstwa, a podniesione w zażaleniu przez pokrzywdzonego okoliczności nie dają podstaw do podjęcia dochodzenia. W ocenie Sądu zażalenie pokrzywdzonego P. F. należy uznać za zasadne. W niniejszej sprawie w ramach przeprowadzonych czynności przyjęto od P. F. zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz przesłuchano go na tę okoliczność oraz dokonano przesłuchania w charakterze świadków: P. K., D. C. (1), T. L., J. T. i J. K.. W swoim zawiadomieniu P. F. wskazał, że o popełnienie czynu z art. 278 § 1 na jego szkodę podejrzewa P. K., D. C. (1) oraz T. L.. Podczas przesłuchania wskazanych przez pokrzywdzonego domniemanych sprawców, żaden z nich nie przyznał się do popełnienia czynu na szkodę P. F., podając, iż nie mieli z tym nic wspólnego. Świadek J. T. zeznał, że przedmiotowego dnia widział przy mostku w okolicy swojego domu trzech mężczyzn w wieku około 30 lat, których nie zna nawet z widzenia, a którzy „robili coś” z przewodem elektrycznym. Świadek podał, że dwóch z nich miało na sobie jasny strój roboczy (to mogły być spodnie robocze), a jeden - spodnie jeansowe. Ponadto J. T. podniósł, że nie jest w stanie rozpoznać tych mężczyzn. P. K., jak również D. C. (1) potwierdzili, iż posiadają białe ubranie robocze. Zdaniem Sądu podjęta w niniejszej sprawie decyzja o umorzeniu dochodzenia jest co najmniej przedwczesna. Sąd pragnie zwrócić uwagę, iż postępowanie przygotowawcze zostało przeprowadzone w sposób powierzchowny i nierzetelny, a co za tym idzie podjęcie prawidłowej merytorycznej decyzji nie było możliwe. Przede wszystkim wskazać należy, iż organ prowadzący postępowanie przygotowawcze nie poczynił żadnych starań celem ustalenie świadków mogących posiadać wiedzę na temat przedmiotowego zdarzenia, poprzestając na przesłuchaniu osób wskazanych przez pokrzywdzonego. Tymczasem w ocenie Sąd niezbędnym minimum było przesłuchanie osób mieszkających w najbliższym sąsiedztwie P. F.. Nie dokonano uzupełnienia postępowania przygotowawczego o przesłuchanie wskazanego w zażaleniu przez skarżącego świadka „pana wyjaśniono również wskazywanych przez pokrzywdzonego rozbieżności, co do daty popełnienia czynu oraz jego rodzaju (skarżący wspomina w zażaleniu o przestępstwie zniszczenia mienia oraz groźbach karalnych). Przede wszystkim jednak, w ocenie Sądu, w przedmiotowym postępowaniu przygotowawczym, ewidentnie zabrakło jakiejkolwiek weryfikacji zeznań złożonych przez P. K., D. C. (2) i T. L.. Podczas przesłuchania tych osób nie rozpytano ich na okoliczność ewentualnego alibi, nie wyjaśniono, co osoby te robiły i gdzie przebywały w czasie, kiedy doszło do popełnienia czynu na szkodę skarżącego. Nie dokonano również przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych należących do powyżej wskazanych osób, lub w których przebywają, czy też je użytkują celem ujawnienia przedmiotów mogących pochodzić z przestępstwa. Rażącym dla Sąd jest zatem fakt, iż organ prowadzący postępowanie nie dokonał żadnej weryfikacji powierzchownych zeznań słuchanych świadków, dając im wiarę i w dużej części opierając końcową decyzję właśnie na tych zeznaniach. W ocenie Sądu, mając powyższe na uwadze, należy przychylić się do zażalenia P. F., gdyż dopiero po uzupełnieniu postępowania, usunięciu wynikłych wątpliwości możliwym będzie podjęcie właściwej decyzji w sprawie. (...) (...)