Temat: mieczak zakazny (13) mieczak zakazny moj dwultni synek choruje na mieczaka zakaznego szukam jakis dobrych sposobow na walke z nim. prosze bo stan jest powaznyOstatnia edycja: 26-02-2007 22:17:00 mieczak zakazny Witam. Moja corka 7letnia rowniez to ma i walcze ztym od roku. moje gg 5333392Ostatnia edycja: 28-08-2007 20:19:00 mieczak zakazny Moj szescio letni synek mial problem z Go w ciagu trzech tygodni mimo,ze byl prawie caly atakuje organizmy o slabej odpornosci czyli dzieci i osoby jest starym polskim lekiem troszke zapomnianym,stosowanie go jest najzupelniej GROPRINOZINU smaruj kazda krostke PUDRODERMEM,dostaniesz go bez recepty,smarowanie jest istotne bo wysusza i tak nie pewno sie uda!Ostatnia edycja: 16-02-2009 18:48:00 mieczak zakazny Witam, ja miałęm mięczaka zakaźnego jako dorosły i zaraziłem się tym prawdopodobnie drogą płciwą albo od jakiegoś obcgo dziecka. Byłem z tym u dermatologa i usuwaliśmy te punkty za pomocą wymrażania ciekłym azotem - 50 zł za punk. Byłem kilka razy bo co usunęliśmy - to pojawiały się nowe. W sumie wydaęłm ponad 700 zł. I wtedy na rynku pojwaił się Wartner (42 zł za 12 szt.) czyli preparat do wymrażania kurzajek. Sam strwierdziłem, że jak to wymraża kurzajki to może i wymrozi mięczka, w końcu to ten sam ciekły azot, tylko inna forma aplikacji. I słuchajcie 2, 3 krotne wymrożenie danego punktu i mięczak wysychał i odpadał jak strupek. Nie wiem jak się to sprawdzi u dzieci, ale mi pomogło, więc zdecydowanie polecam ten Wartner. Przekonaął mnie reklama telewizyjna. Życzę powodzenia MariuszOstatnia edycja: 22-08-2009 12:57:00 mieczak zakazny Wartner to nie azot tylko mieszkanka innych gazów.. ale i tak to bez roznicy Ostatnia edycja: 15-09-2009 11:45:00 mieczak zakazny Witam. Mój obecnie 3,5 letni synek miał mięczaki. Walczyliśmy z tym ponad rok, stosowaliśmy najróżniejsze metody poprzez smarowanie brodacidem / boli i robią się rany/, lekiem o nazwie SOLPHADERMOL /też boli, też rany/. Mięczaki rozsiewały się, przybywało pediatra przepisał lek o nazwie GROPRINOSIN. Dawkowanie 3 razy dziennie przez 10 dni, przerwa 20 dni i znowu dwie takie same kuracje. REWELACJA - po zastosowaniu 1 kuracji mięczaki znikły całkowicie, pozostały maleńkie blizny, które stopniowo również zanikały. Obecnie jesteśmy po drugiej kuracji, po mięczakach nie ma śladu, a było ich 50-60 szt. Teraz przerwa 20 dni i ostatnie 10 dni z lekiem. Mam nadzieję że "TO" już nigdy do nas nie Suttona, czy to nie bielactwo - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie V Ogólnopolska Konferencja Opieki Farmaceutycznej pt. „Nowoczesne rozwiązania w dermatologii” Wypadanie włosów - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie mieczak zakazny Mój 14-miesięczny synek tez ma mięczaka zakaźnego, którego załapał w żłobku. Stosujemy SolphaDermol i krostki bledną, a na koniec odpadają. Cała kuracja trwa około dwóch mieczak zakazny Polecam SolphaDermol, tylko tym da się wyleczyć dziecko. Nie czekać tylko od razu stosować. Po trzech miesiącach stosowania preparatów metodą prób i błędów ciężko było osiągnąć efekty. Ale się udało, trwało to 2-3 tygodnie ale już jest spokój. SolphaDermol się sprawdził i nie ma żadnych mieczak zakazny SolphaDermol to bardzo dobry płyn na mięczaka, który skutecznie zwalczył u mnie to paskudztwo. Złapałam na basenie i nie mogłam sobie z tym poradzić. Dopiero smarowanie tym płynem zahamowało wirusa. Krostki odpadły i zero śladu, mieczak zakazny Moje dziecko zakaziło się w żłobku mięczakiem zakaźnym. Solphadermol również się sprawdził. Bez bólu i skutecznie. Małe strupki odpadły po kilku 2Zobacz inne dyskusje Rozowa Zmiana na udzie Dzien dobry. Zauwazylam jakis czas temu zmiane na wewnetrznej stronie uda… mam umowionego... Brązowe plamy na skórze przypominające siniaki Kliknij aby zobaczyć zdjęcieKliknij aby zobaczyć zdjęcieKliknij aby... Znamię U mojego 12 letniego syna zauważyłam takie znamię Czy to nic groźnego?... Zmiany na penisie Dzień Dobry. Czy ktoś może podpowiedziec co to moze byc? Pojawilo sie pare dni...

napisał/a: silverkiss 2010-10-23 23:42 Witam proszeo pomoc gdyż mam duzy problem kilka miesiacy temu u mojego 5,5 letniego synka zauwazylam 3 male bąble na ramieniu , poszlam d lekarza pediatry , ktory stwierdzil ze to potówki wiec przestalam sie martwic po kilku miesiacach owych " potowek " zaczelo byc coraz wiecej, na ramieniu szyi, teraz wchodza na policzek dopiero lekarz niedawno wyslal mnie do dermatologa ktory potwierdzil mieczaka zakaznego odradzil nam zamrazanie i wypalanie oraz inne tego tpu zabiegi , dal Duofilm i Jodyne kazal uzywac igły wyciskac i smarowac jodyna staram sie tak robic ale dziecko wije mi sie z bolu a bąbli jest coraz wiecej :( obecnie mieszkam w liverpoolu wiec zupelnie jestem pozbawiona kontaktu z dermatologiem a tu lekarze chyba takiej choroby nie znaja z Polski moga mi przysslac leki powiedzcie macie jakies sprawdzone lekarstwa sposoby - wiem ze leczenie jest dlugotrwale ale narazie nic co robie nie przynosi rezultatu a dziecko chodzi z wielka rana na calej szyi :( do tego chodzi juz do szkoly i nie wiem czy ma chodzic czy nie ale przeciez nie moze poposcic 3 lat szkoly do tego mam 3 letnigo szkraba w domu - czy moge go jakos uchronic przed zakazeniem ?? jestem zrozpaczona - prosze Was o rady i pomoc serdecznie dziekuje i pozdrawiam napisał/a: Blackursus 2010-10-24 01:49 Mieczak zakazny to choroba z grupy ospy. Metody, ktore stosujesz to jedyne sposoby walki z ta choroba. To minie, ale nie powinnas posylac dziecka do szkoly. Pozdrawiam. napisał/a: silverkiss 2010-10-24 11:17 no tak to wiem ale z tego co czytalam ta choroba moze trwac 3 lata - to co mam dziecka przez caly okres nie posylac do szkoly ??? napisał/a: silverkiss 2010-10-24 11:21 a dodam jeszcze ze w Polsce to bylby wiek przedszkolny wiec moglby nie chodzic jeszcze ale w Anglii to jest juz wiek szkolny wiec syn uczeszcza do szkoly Nie wyobrazam sobie aby mogl byc nieobecny pezez tak dlugi okres czasu ;( napisał/a: natcube 2011-11-20 11:20 moj syn ma mieczaka zakaznego od jakis 2 lat, a poniewaz mieszkamy w anglii leczenie tutaj jest nieco inne. bylam u 3 roznych lekarzy, kazdy potwierdzil ze krostki jakie ma moj syn to mieczak zak. i nie trzeba stosowac nic, poniewaz on sam po jakims czasie zniknie, no chyba ze jest to bolesne to wtedy nalezy podac syrop przeciwbolowy np paracetamol. tak tez robilam - zostawilam krostki w spokoju i same po jakims czasie znikaly, ale pojawialy sie kolejne, one z kolei po jakims czasie znowu znikaly i tak w kolko. krostek nie jest za duzo i wlasciwie sa umiejscowione pod pachwina i troszke na lewej stronie ale to wszystko. jednak po takim czasie zaczelo mnie to meczyc. poszukalam nieco informacji, no i sposobow jest mnostwo, czy skuteczne? trzeba sie przekonac pare pozycji, ktore moga sie przydac: MUPIROX, ANTIVIR, VRATIZOLIN - masc ISOPRINOSINE, GROPRINOSIN, RYBOMULYN - wzmacnianie odpornosci MOLUTREX - plyn a jeszcze spotkalam sie ze sposobem smarowania krostek jodyna (po przekluciu krostki i wycisniecia) oraz ze stosowaniem masci cynkowej. ja podawalam takze synowi Heviran - ale z negatywnym skutkiem. moze czas podawania byl za krotki. dzieci do szkoly moga uczeszcac - tylko najlepiej, jesli to mozliwe krostki ktore sa zaczerwienione czy jakby juz pekajace byly zakryte zeby inne dzieci nie dotykaly. mam nadzieje ze moj post Wam nieco pomoze. pozdrawiam napisał/a: ilonasek1 2011-11-22 11:28 Witam, my tez niestety przerabialiśmy mięczaka. Synek miał wtedy kilka miesięcy i nabawił się ich w czasie zajęć nauki pływania dla niemowląt. Nasz pediatra miał jednak zdecydowanie inne podejście niż to które opisujecie w postach. Pewnie wtedy wolałbym aby ktoś mi powiedział ze wystarczy czekać... bo bałam się tzw. łyżeczkowania ale pediatra zapewnił mnie że innej drogi nie ma. Poszliśmy więc bo zmian było niewiele. Znieczulenie miejscowe - łyżeczkowanie, potem w domu jeden dzień bez mycia miejsc po łyżeczkowaniu. Od tamtego czasu spokój a minęło już 6 lat. napisał/a: silverkiss 2011-11-22 12:29 Bardzo dziekuje wszystkim za pomoc :) kochani jestescie - radzicie i jeszcze podtrzymujecie na duchu :) moj synek ma teraz prawie 7 lat ( w styczniu ) i u niego po dlugiej walce roznymi sposobami - dalismy chyba rade ( narazie od pol roku nie ma nowych zmian ) Zostaly mu jedynie malutkie :( ale jednak znaki na szyi po tych okropienstwach :( jestem w Anglii, tu nikt nie zdiagnozowal tego jako mieczaka zakazneg - leczyli go na egzemę :( wiec leczylam go sama korzytajac z Waszych porad i zdalnie z pomocy polskiego lekarza i rodzicow :( z nim sie udalo ale teraz moj mlodszy syn ( 4 latka ) ma niestety krostki mieczakowe :( myslalam ze mamy to juz za soba i ze maluch przeszedl to nie zarazajac sie :( ale niestety - znowu musialam wrocic do jodyny igly i masci Do lekarza nawet nie pojde bo wiem co uslysze - i znowu dostane Oilatum :( mam nadzieje ze tym razem zareagowalismu na tyle szybko ze choroba sie nie rozprzestrzeni ( narazie ma 5 krostek ) i nie bedzie takiej tragedii jak ze starszym synem :( pozdrawiam wszystkich serdecznie i dzieki za rady i za "bycie" w poblizu... :) napisał/a: natcube 2011-11-22 19:16 Silverkiss - moze czasem warto udac sie do kilku lekarzy, a tym bardziej jesli mieszka sie za granica. w anglii z doswiadczenia wiem ze z lekarzami bywa roznie:), powodzenia w walce z mieczakiem. moj syn nadal ma krostki -a wlasciwie , ale trwa jednak to juz ponad 2 lata no i ostatnio zaczelam smarowac krostki jodyna. wiec mam nadzieje ze jestesmy blizej konca choroby niz poczatku, pozatym z mieczakiem nie robilismy nic tylko zostawilismy krostki w spokoju. trzymam kciuki napisał/a: aguskapaneczek 2012-01-15 22:25 Witam drogie mamy:) My przerabialiśmy ten sam problem z mięczakiem u mojej siostrzenicy i wyglądało to okropnie nie wspominająć jak bolało dziecko. Niestety dermatolodzy nie radzili sobie z chorobą i nie potrafili wskazać przyczyn dziwnych bąbelków. Smarowaliśmy te bąbelki jakimś dziwnym preparatem ze spirytusu przy czym dziecko strasznie płakało. Wreszcie nastąpił koniec! Moja mama a babcia dziecka znalazła znachorkę która kiedyś leczyła nas i postanowiła się do niej wybrać z naszą siostrzenicą. Znachorka bada na podstawie moczu i przeprowadzonej rozmowy. Odrazu stwierdziła że jest to mięczak pospolity i nie jest łatwy do wyleczenia bo krew jest zakażona właśnie tą bakterią. Uwierzcie zaleciła pić dziecku 2 razy dziennie zaparzone ziołav z kwaitu lipy bratka polnego i koziołka lekarskiego do tego podała maść robioną i kazała kupić maść w aptece z nagietka i tym smarować. uwierzcie jak ręka odjął wystarczyło 4 miesiącve leczenie i problem znikł. Jeśli ktoś będzie potrzebował wiecej informacji piszcie aguska275@ udzielę info i oby wam się udało wyleczyć swoje pociechy. Wystarczy troche ziół i wspaniała maść z nagietka za 2 zl. Mogę podać namiary na tę znachorkę. pozdrawiam i trzymam kciuki napisał/a: ania07021978 2019-05-24 13:12 Znalazłam sposób na leczenie mięczaka zakażnego! Mój 2,5 letni synek miał mieczaka zakażnego na rękach i brzuszku. Na pierwszej wizycie u dermatologa usłyszałam :współczuję i życze cierpliwości oraz dostałam receptę. Opisze Wam moją drogę z tym cholerstwem: Solphadermol 5%, płyn, 2ml u tak małego dziecka smarowanie nie odniosło sukcesu( 36 zł) gęcjana ciezko przy tak małym dziecku; przecieranie jodyną popażyłam synka i nabawił się traumy na jakiekolwiek smarowanie kolejne wizyty u dermatologów prywatnie i wszedzie słyszała :nie ma na to sposobu, prosze spróbowac łyżeczkowanie. To jednak odbywa się bez znieczulenia ogólego i pzr tak małym dziecku wygląda to tak że kilka osób trzyma dziecko a lekarz łyżeczkuje-kolejna trauma. Prywatnie na znieczulenie ogólne nie zgodziłam się bo to jest zbyt obciążające dla tak młodego organizmu. aczłam panikować, płakać w nocy z bezsilności, czytałam wszelkie fora i tu kolejne testy: -płyn z żyworodka-smarowałam 3 tyg i bez zmian jedynie zagoiły się podraznienia po jodynie; -ocet jabłkowy i naklejanie plasterków- płacz synka i bez rezultatu. Postanowiłam odpuścić i nie robic nic na siłe. Minęły 3 tyg, uspokoiłam siebie, synek nie chował brzuszka i rączek w ubranka wiecej się uśmiechał. Wtedy postanowiłam spróbować jeszcze raz. Co noc pensetą chywtałam dużą krostę i wyciągałam krostki z białą mazią z niej, pałeczką z jodyną przetarłam rankę i kleiłam wycinany plasterek z wyciętym wacikiem by krew nie zarażała zdrowych każdej nocy przez 3 tyg . Jak udało mi się zrobić 2-3 w jedn ą noc to śiętowałam ten fakt. Kiedy mały juz czuwał bardziej i już zaczynał płakać jak go ruszałam dałam spokój, pozbyłam się 3/4 krostek a miał ich ok 60. Znowu dużo czytałam i wydedukowała ze skoro mięczak zakażny jest chorobą wirusową to trzeba go potraktowc maścią na wirusowe dolegliwosci. Zadzwoniłam do brata mieszkającego w Niemczech i poprosiłam żeby przywiózł mi skuteczną maszść na opryszczkę. Kupił mi Aciclovir tylko od Ratiopharm- krem na opryszczkę (2 g) za 5 euro. Smarowała małego na krostkach lekko wcierając maśc w każdą z nich i po 4 dnach małe wysuszyły się a duże potrzebowały 10 dni. Kiedy skończyła i się maść sprawdziłam jej skład i w polsce kupiłam Zovirax intensiw - tym dobiłam krostki. Mały jest zdrowy, minął miesiąc i nie żadnej nowej krostki. Zovirax ma w domu jak tylko widze coś niepokojącego zaraz smaruje i na drugi dzien nic nie ma. Poszukałam na necie i ta masc z niemiec można kupić w aptece internetowej za 37 zł z przesyłką. Myśle że 2 maści wystarczą by pozbyć się zaawansowanego mięczaka zakażnego. Mamusie, diagnoza jest straszna nikt z lekarzy nie da ci nadzieji , ale ja wiem, można wyleczyć mięczaka zakażnego, wystarczy spokój cierpliwośc i maść za 20 zł. Borykałam sie z nim 7 miesięcy bo nikt nie ma wiedzy o sposobie leczenia wydałam prawie 400 zł na leki i 300złna wizyty prywatne, a wystarczyła maść i zaledwie miesiąc smarowania każdej krostki, myśle że pinsetą też sporo zdziałam choć pamiętajcie że ważne jest odkażenie dezynfekcja sprzetu w spirytusie. Mam nadzieję że pomogę wszystkim kto słyszał o mięczaku zakażnym. Ania, mama małego Marcela:) napisał/a: ania07021978 2019-05-24 13:14 silverkiss napisal(a): Witam proszeo pomoc gdyż mam duzy problem kilka miesiacy temu u mojego 5,5 letniego synka zauwazylam 3 male bąble na ramieniu , poszlam d lekarza pediatry , ktory stwierdzil ze to potówki wiec przestalam sie martwic po kilku miesiacach owych " potowek " zaczelo byc coraz wiecej, na ramieniu szyi, teraz wchodza na policzek dopiero lekarz niedawno wyslal mnie do dermatologa ktory potwierdzil mieczaka zakaznego odradzil nam zamrazanie i wypalanie oraz inne tego tpu zabiegi , dal Duofilm i Jodyne kazal uzywac igły wyciskac i smarowac jodyna staram sie tak robic ale dziecko wije mi sie z bolu a bąbli jest coraz wiecej :( obecnie mieszkam w liverpoolu wiec zupelnie jestem pozbawiona kontaktu z dermatologiem a tu lekarze chyba takiej choroby nie znaja z Polski moga mi przysslac leki powiedzcie macie jakies sprawdzone lekarstwa sposoby - wiem ze leczenie jest dlugotrwale ale narazie nic co robie nie przynosi rezultatu a dziecko chodzi z wielka rana na calej szyi :( do tego chodzi juz do szkoly i nie wiem czy ma chodzic czy nie ale przeciez nie moze poposcic 3 lat szkoly do tego mam 3 letnigo szkraba w domu - czy moge go jakos uchronic przed zakazeniem ?? jestem zrozpaczona - prosze Was o rady i pomoc serdecznie dziekuje i pozdrawiam mamusie! Znalazłam sposób na leczenie mięczaka zakażnego! Mój 2,5 letni synek miał mieczaka zakażnego na rękach i brzuszku. Na pierwszej wizycie u dermatologa usłyszałam :współczuję i życze cierpliwości oraz dostałam receptę. Opisze Wam moją drogę z tym cholerstwem: Solphadermol 5%, płyn, 2ml u tak małego dziecka smarowanie nie odniosło sukcesu( 36 zł) gęcjana ciezko przy tak małym dziecku; przecieranie jodyną popażyłam synka i nabawił się traumy na jakiekolwiek smarowanie kolejne wizyty u dermatologów prywatnie i wszedzie słyszała :nie ma na to sposobu, prosze spróbowac łyżeczkowanie. To jednak odbywa się bez znieczulenia ogólego i pzr tak małym dziecku wygląda to tak że kilka osób trzyma dziecko a lekarz łyżeczkuje-kolejna trauma. Prywatnie na znieczulenie ogólne nie zgodziłam się bo to jest zbyt obciążające dla tak młodego organizmu. aczłam panikować, płakać w nocy z bezsilności, czytałam wszelkie fora i tu kolejne testy: -płyn z żyworodka-smarowałam 3 tyg i bez zmian jedynie zagoiły się podraznienia po jodynie; -ocet jabłkowy i naklejanie plasterków- płacz synka i bez rezultatu. Postanowiłam odpuścić i nie robic nic na siłe. Minęły 3 tyg, uspokoiłam siebie, synek nie chował brzuszka i rączek w ubranka wiecej się uśmiechał. Wtedy postanowiłam spróbować jeszcze raz. Co noc pensetą chywtałam dużą krostę i wyciągałam krostki z białą mazią z niej, pałeczką z jodyną przetarłam rankę i kleiłam wycinany plasterek z wyciętym wacikiem by krew nie zarażała zdrowych każdej nocy przez 3 tyg . Jak udało mi się zrobić 2-3 w jedn ą noc to śiętowałam ten fakt. Kiedy mały juz czuwał bardziej i już zaczynał płakać jak go ruszałam dałam spokój, pozbyłam się 3/4 krostek a miał ich ok 60. Znowu dużo czytałam i wydedukowała ze skoro mięczak zakażny jest chorobą wirusową to trzeba go potraktowc maścią na wirusowe dolegliwosci. Zadzwoniłam do brata mieszkającego w Niemczech i poprosiłam żeby przywiózł mi skuteczną maszść na opryszczkę. Kupił mi Aciclovir tylko od Ratiopharm- krem na opryszczkę (2 g) za 5 euro. Smarowała małego na krostkach lekko wcierając maśc w każdą z nich i po 4 dnach małe wysuszyły się a duże potrzebowały 10 dni. Kiedy skończyła i się maść sprawdziłam jej skład i w polsce kupiłam Zovirax intensiw - tym dobiłam krostki. Mały jest zdrowy, minął miesiąc i nie żadnej nowej krostki. Zovirax ma w domu jak tylko widze coś niepokojącego zaraz smaruje i na drugi dzien nic nie ma. Poszukałam na necie i ta masc z niemiec można kupić w aptece internetowej za 37 zł z przesyłką. Myśle że 2 maści wystarczą by pozbyć się zaawansowanego mięczaka zakażnego. Mamusie, diagnoza jest straszna nikt z lekarzy nie da ci nadzieji , ale ja wiem, można wyleczyć mięczaka zakażnego, wystarczy spokój cierpliwośc i maść za 20 zł. Borykałam sie z nim 7 miesięcy bo nikt nie ma wiedzy o sposobie leczenia wydałam prawie 400 zł na leki i 300złna wizyty prywatne, a wystarczyła maść i zaledwie miesiąc smarowania każdej krostki, myśle że pinsetą też sporo zdziałam choć pamiętajcie że ważne jest odkażenie dezynfekcja sprzetu w spirytusie. Mam nadzieję że pomogę wszystkim kto słyszał o mięczaku zakażnym. Ania, mama małego Marcela:)

ten tekst przeczytasz w 3 minuty Mięczak zakaźny to zakaźna choroba skóry oraz błon śluzowych, która objawia się występowaniem na skórze twardych i półprzeźroczystych guzków. Najczęściej atakuje małe dzieci, które nie ukończyły 5. roku życia oraz młodych osób dorosłych. Do zakażenia mięczakiem dochodzi zazwyczaj za pośrednictwem przedmiotów lub bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest mięczak zakaźny i jakie są jego przyczyny? Objawy mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny - rozpoznanie Mięczak zakaźny - leczenie Czym jest mięczak zakaźny i jakie są jego przyczyny? Mięczak zakaźny jest wirusową chorobą skóry oraz błon śluzowych, wywoływaną przez wirusa z grupy ospy (MCV I i II - Molluscum contagiosum virus) . Dolegliwość może występować zarówno u dzieci jak i dorosłych, a jej charakterystycznym objawem jest występowanie na skórze twardych, białych lub przeźroczystych guzków. Dorośli zarażają się podczas stosunku seksualnego z osobą zakażoną lub na skutek bezpośredniego korzystania z przedmiotów osobistych chorej osoby. Z kolei u dzieci zakażenie przenosi się głównie za pośrednictwem przedmiotów lub bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Okres wylęgania wynosi 2-7 nie jest groźną chorobą, ale wiąże się z mało przyjemnymi dolegliwościami. Mięczak zakaźny występuje najczęściej: u osób z obniżoną odpornością, u chorych na wirusa HIV, u osób zażywających preparaty immunosupresyjne, u chorych cierpiących na atopowe zapalenie skóry, dzieci poniżej 5. roku życia, młodych dorosłych osób. Objawy mięczaka zakaźnego Zanim pojawią się pierwszy objawy mięczaka zakaźnego może minąć nawet pół roku, ale zazwyczaj symptomy zauważalne są już po około dwóch miesiącach od zarażenia. Zmiany skórne lokalizują się najczęściej na skórze tułowia, rąk, twarzy oraz narządach płciowych. Są one charakterystycznymi guzkami kopulastymi lub okrągłymi z zagłębieniem w części środkowej i z czasem powiększają się do 2-6 mm. Ich barwa może być biała lub przeźroczysta, a pojedyncze wykwity zlewają się niekiedy w większe zmiany. Po przekłuciu i uciśnięciu guzka wydobywa się na zewnątrz kaszkowata treść. Należy podkreślić, że zmiany skórne cechują się dużą zakaźnością. Innymi objawami mięczaka zakaźnego jest: świąd skóry, dolegliwości bólowe w okolicy zmian chorobowych (wykwitów skórnych), nadkażenie bakteryjne guza na skutek jego drapania. Uwaga! Mięczak zakaźny może rozwinąć się niekiedy na powiece, co jest często przyczyną zapalenia rogówki albo spojówek. Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny - rozpoznanie Pojawienie się wysypki na ciele powinno być wskazaniem do wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Podczas wizyty specjalista przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad lekarski i ogląda zmiany skórne. Czasami lekarz przekłuwa guzek, aby ocenić czy wydobywa się z niego charakterystyczna kaszkowata wydzielina. Zazwyczaj takie objawy są wystarczające do postawienia diagnozy, jednak niekiedy konieczne jest wykonywanie biopsji guza oraz badanie histopatologiczne. Duże znaczenie ma również różnicowanie mięczaka zakaźnego z inni dolegliwościami, takimi jak: brodawki wirusowe, kłykciny kończyste, włókniaki miękkie. Mięczak zakaźny - leczenie Chociaż zmiany skórne ustępują samoistnie u pacjenta w ciągu kilku miesięcy, ważne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia, aby nie zarażał on innych osób ze swojego otoczenia. Jeżeli wykwity skórne są duże - można wykonać zabieg chirurgiczny, natomiast jeśli guzki są niewielkie i licznie rozsiane - wdraża się leczenie niezabiegowe. Wśród metod zabiegowych wyróżnia się: łyżeczkowanie, krioterapię (zamrożenie wykwitów prowadzi do martwicy komórek i eliminuje wirusy powodujące chorobę, zabieg należy powtarzać 2-3 razy), leczenie chirurgiczne, elektrokoagulację, laseroterapię przy użyciu lasera CO2, usuwanie kaszkowatej treści w sposób mechaniczny (wyciśnięcie z nich treści, a następnie przemycie nalewką jodową lub azotanem srebra). Podczas leczenia farmakologicznego pacjent stosuje przepisane przez lekarza środki, które mają właściwości drażniące i wywołują reakcję zapalną, dzięki czemu wykwity skórne znacznie szybciej się goją. Przykładami takich preparatów jest, np. nalewka jodowa, kwas mlekowy oraz roztwór wodorotlenku potasu. Z kolei u pacjentów z licznie rozsianymi zmianami skórnymi podaje się preparaty przeciwwirusowe, immunomodulujące oraz przeciwhistaminowe. Jeżeli zmianom skórnym towarzyszy uciążliwy świąd, zaleca się stosowanie specjalnej maści na bazie sterydów (należy smarować miejsca dookoła guzków!) Ogólnie leczenie mięczaka zakaźnego trwa zazwyczaj kilka tygodni, ale może się to wydłużyć do kilku miesięcy, a nawet lat. Dzieje się tak na skutek nie leczenia pozostałych członków rodziny czy przenoszenia wykwitów z jednej okolicy na inną, np. podczas drapania. Czy można zapobiegać chorobie? Niestety, nie istnieje szczepionka na mięczaka zakaźnego. Jednym ze sposobów zapobiegania jest uważanie, aby choroba się nie rozprzestrzeniała, dlatego pamiętać o podstawowych zasadach higieny osobistej. Jeżeli chorujesz na mięczaka zakaźnego - nie używaj tych samych rzeczy co domownicy (naczynia, sztućce, ręczniki). Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski „Poradnik lekarza praktyka. Dermatologia”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej mięczak zakaźny Mięczak zakaźny - jak rozpoznać i jak leczyć? Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to choroba dermatologiczna wywoływana przez wirusa z rodziny pokswirusów. Jak wskazuje nazwa schorzenia, wirus... Mięczak zakaźny - objawy, rozpoznanie, leczenie Mięczak zakaźny to poważnie brzmiąca nazwa pod którą ukrywa się zakaźna, dokuczliwa, ale niegroźna dla życia choroba skóry. Czynnikiem wpływającym na zakażenie tą... Ekstremalny QUIZ wakacyjny. Pasożyty, które możesz złapać na urlopie Pasożytami tak naprawdę można zarazić się wszędzie: w domu, w pracy, w środku dużego miasta i niestety na urlopie, gdy np. przebywamy nad wodą, w lesie albo jemy... Monika Mikołajska Ten pasożyt sprawia, że jesteśmy atrakcyjniejsi. Są dowody Naukowcy podają, że pewien pasożyt, którego nosi w sobie prawie połowa ludzi na świecie, ma niebagatelny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Z jednej... Klaudia Torchała Wszy - objawy, leczenie i zapobiegania wszawicy u dzieci i dorosłych [WYJAŚNIAMY] Wszy są plagą szkół i przedszkoli. Mają tylko trzy milimetry długości i żywią się krwią. Nie skaczą i nie latają, ale w ciągu minuty pokonują 23 cm! Wszawica... Zuzanna Opolska Bąblowiec - pasożyt niczym nowotwór Bąblowiec to groźny pasożyt, który wywołuje bąblowicę. Okres letni obfituje w liczne okazje do spędzania czasu poza miastem. Zatem, jeżeli planujesz wycieczkę do... Matylda Mazur Pluskwa łóżkowa - objawy ugryzienia, leczenie, zapobieganie. Jak się pozbyć pluskwy łóżkowej? Pluskwy to małe, bezskrzydłe owady, które żywią się wyłącznie krwią zwierząt stałocieplnych. Ludzie są preferowanymi żywicielami dla dwóch głównych gatunków... Adrian Jurewicz Jak rozpoznać objawy bąblowicy? Czym jest bąblowica? Jakie objawy świadczą o rozwoju choroby? Na jakie dolegliwości warto zwrócić uwagę? Co powinno zaniepokoić? Na pytanie odpowiada lek. Paweł... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Test Western Blot - wskazania, interpretacja wyników i cena. Diagnostyka boreliozy, HIV i opryszczki Diagnozowanie chorób wywołanych obecnością niektórych bakterii, wirusów czy pasożytów należy wykonywać dwustopniowo. Na drugim etapie jest test Western Blot,... Anna Tylec Test ELISA - na czym polega, kiedy wykonać, ile kosztuje? Test ELISA stosowany jest w przypadku zakażeń bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych. Jednak najczęściej znajduje zastosowanie w diagnostyce boreliozy. Test... Anna Tylec

Mięczak zakaźny to choroba skóry wywoływana przez wirusa. Mogą na nią zapaść zarówno dzieci, jak i dorośli. Typowym objawem zmian skórnych, określanych mianem mięczaka zakaźnego są białe lub perłowe guzki. Zmiany te nie powodują u pacjenta swędzenia. Jak dochodzi do zakażenia mięczakiem zakaźnym i jak wygląda leczenie mięczaka zakaźnego? spis treści 1. Charakterystyka mięczaka zakaźnego 2. Objawy mięczaka zakaźnego 3. Mięczak zakaźny u dzieci 4. Rozpoznanie zarażenia mięczakiem zakaźnym 5. Jak leczy się mięczaka zakaźnego? 6. Naturalne lekarstwo na mięczaka zakaźnego 7. Zapobieganie zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego rozwiń 1. Charakterystyka mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, która nie jest groźna, ale wiąże się z nieprzyjemnymi dolegliwościami. Czynnik, który doprowadza do rozwoju choroby jest wirus z rodziny Poxviridae. Lekarze wyróżniają dwa typy tego wirusa. Pierwszym jest MCV-1, drugim zaś MCV-2. Zdecydowana większość zachorowań wywołana jest przez pierwszy typ wirusa. Wirus przenosi się bardzo łatwo, ale ma długi okres inkubacji. Po dwóch, czterech tygodniach (okres ten może się wydłużyć nawet do sześciu miesięcy) od momentu zakażenia, na skórze pacjenta pojawiają się zmiany skórne w postaci białych lub perłowych guzków. Zobacz film: "Czym jest atopowe zapalenie skóry?" Obecność wirusa Poxviridae zaobserwować na wierzchnich warstwach skóry. U osoby zakażonej nie występuje on ani we krwi, ani w narządach wewnętrznych. Mięczak zakaźny w większości przypadków nie wywołuje gorączki, świądu skóry czy dolegliwości bólowych. Przebieg choroby nie jest więc ciężki. Na mięczaka zakaźnego najczęściej chorują dzieci pomiędzy pierwszym, a piątym rokiem życia, które zarażają się poprzez kontakt bezpośredni. Często chorują też dorośli, którzy zarażają się mięczakiem zakaźnym w trakcie stosunku seksualnego. Zarazić można się również pośrednio, korzystając z przedmiotów osobistych oraz ubrań chorej osoby. Na infekcję MCV są szczególnie narażone osoby o obniżonej odporności (np. nosiciele wirusa HIV) oraz przyjmujące leki immunosupresyjne. Mięczak zakaźny jest też częściej obserwowany u osób z atopowym zapaleniem skóry. U osób, które nie są obciążone żadnymi chorobami immunologicznymi oraz przewlekłymi choroba może ustąpić samoistnie. W wielu przypadkach ustępuje samoczynnie osiemnastu miesiącach (w skrajnych przypadkach na wyleczenie trzeba czekać nawet cztery lata). Specjaliści są zgodni co do tego, by nie bagatelizować choroby, tylko od razu ją leczyć. Brak odpowiedniej reakcji i leczenia może sprawić, że zarazimy kolejnych członków rodziny lub przyjaciół. Osoba zmagająca się z mięczakiem zakaźnym może zarażać innych tak długo, jak długo sama ma zmiany na skórze. 2. Objawy mięczaka zakaźnego Od zarażenia do pojawienia się pierwszych objawów mięczaka zakaźnego może minąć nawet 6 miesięcy, ale zwykle symptomy można zauważyć po około dwóch, trzech lub czterech tygodniach. Najbardziej charakterystyczny objaw mięczaka zakaźnego to wysypka w formie białych lub perłowych guzków. Zmiany skórne nie powodują gorączki, swędzenia, bólu czy pieczenia. Nie są one groźne, ale wyglądają bardzo nieestetycznie. Z tego powodu mogą powodować pewien dyskomfort psychiczny u pacjenta, który jest nosicielem wirusa Poxviridae. Na początku zmiany skórne są bardzo małe (wielkości główki od szpilki), ale z czasem się powiększają do około 2-6 mm. Niektóre z nich mogą mieć nawet 15 mm. Guzki są okrągłe i mają lekko biały, perłowy lub przezroczysty kolor, a w środku każdego z nich znajduje się pępkowate wgłębienie. Najczęściej guzki te są innego koloru niż skóra, wyraźnie od niej oddzielone. U niektórych chorych guzki mają obwódkę zapalną. Wewnątrz nich znajduje się kaszowata (serowata) treść. Wielu pacjentów myli je z trądzikiem, ponieważ w prosty sposób dają się łatwo wyciskać. Zmiany mogą występować jednostkowo lub w większych gromadach. Do zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego może dojść w wyniku kontaktu cielesnego (bezpośredniego) z osobą zarażoną lub wskutek używania rzeczy osobistych zarażonego. Do zakażenia może dojść również w trakcie stosunku seksualnego. Jeśli do zarażenia doszło poprzez kontakt seksualny, guzki występują w okolicach narządów płciowych (na penisie, wzgórku łonowym, wargach sromowych większych, na wewnętrznej części ud, pośladkach, w pachwinach). W zależności od pacjenta i jego poziomu odporności, guzki mogą być nieliczne (kilkanaście zmian), ale wysypka bywa również intensywna (nawet kilkaset guzków). Jeśli dojdzie do zagęszczenia krostek na małej powierzchni skóry, mogą one połączyć się w jedną, brzydką zmianę chorobową. W skrajnych przypadkach notowano u jednego pacjenta nawet kilkaset guzków mięczaka zakaźnego. Mięczakiem zakaźnym mogą zarazić się przede wszystkim osoby o obniżonej odporności. W grupie ryzyka znajdują się nosiciele wirusa HIV, osoby przyjmujące leki immunosupresyjne, pacjenci zmagający się z atopowym zapaleniem skóry. U ludzi, którzy nie zmagają się z żadnymi dodatkowymi chorobami pojawia się zazwyczaj kilkanaści zmian skórnych spowodowanych wirusem Poxviridae. W ich przypadku ryzyko rozkwitu zmian chorobowych jest niewielkie. 3. Mięczak zakaźny u dzieci Mięczak zakaźny u dzieci występuje zwykle na twarzy, plecach, brzuchu, klatce piersiowej oraz kończynach, ale wysypka może się pojawić w każdym miejscu. Choroba może się rozwinąć nawet na powiece, a usytuowany w tym miejscu mięczak zakaźny często jest przyczyną zapalenia spojówek albo zapalenia rogówki. Niezwykle ważne jest, by dziecko zmagająca sie z mięczakiem zakaźnym nie rozdrapywało zmian skórnych. W przeciwnym razie może dojść do rozprzestrzenienia się mięczaka na inne partie ciała. Drapanie i pocieranie powoduje przenoszenie wirusa na zdrową skórę. Skutkiem rozdrapywania zmian, towarzyszących mięczakowi zakaźnemu w wielu przypadkach jest również bakteryjne zakażenie skóry. Dzieci do piątego roku życia stanowią największą grupę ryzyka, jeśli chodzi o zachorowania na mięczaka zakaźnego. Małe dzieci, uczęszczające do żłobków i przedszkoli chętnie bawią się w grupach, uczestniczą w zabawach kontaktowych, wymieniają się zabawkami czy lalkami, niejednokrotnie dotykają także swojej odzieży, kredek czy flamastrów. Dotykanie tych samych przedmiotów, z których korzystała osoba zakażona mięczakiem zakaźnym sprawia, że dziecko również może się zarazić. 4. Rozpoznanie zarażenia mięczakiem zakaźnym Po zauważeniu wysypki na ciele, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Specjalista przeprowadzi wywiad i obejrzy zmiany na skórze. Może przekłuć guzek, aby zobaczyć, czy wydobywa się z niego charakterystyczna wydzielina. Te objawy mięczaka zakaźnego zwykle wystarczają do rozpoznania choroby. Czasem jest konieczne jednak wykonanie biopsji guzka i badanie histopatologiczne. 5. Jak leczy się mięczaka zakaźnego? Nieleczone zmiany skórne ustępują samoistnie po kilku miesiącach (maksymalnie po czterech latach), dlatego leczenie mięczaka zakaźnego nie jest konieczne. Należy jednak pamiętać o tym, że w tym czasie chory zaraża innych, dlatego lepiej podjąć działania, dzięki którym można szybciej pozbyć się wykwitów na skórze. Zmiany skórne spowodowane mięczakiem zakaźnym usuwa się najczęściej przy zastosowaniu wodorotlenku potasu, azotanu srebra lub zabiegów medycyny estetycznej. Jeśli pojawiło się mało guzków, najczęściej wyciska się z nich treść, a następnie skórę przemywa nalewką jodową, wodorotlenkiem potasu, roztworem fenolu lub azotanem srebra. Zmiany można również smarować środkiem, który podrażnia guzki, wywołuje reakcję zapalną, przez co te goją się samoistnie. Gdy guzki są duże, a wysypka intensywna, można podjąć inne metody leczenia. Można je usunąć, wycinając zmiany lub poprzez wyłyżeczkowanie (z okolic narządów płciowych). Czasami stosuje się też laser lub elektrokoagulację. Jeśli u chorego zmiany zajmują stosunkowo duży obszar skóry, poleca się krioterapię. Taki zabieg stosuje się zazwyczaj wtedy, gdy zmiany zajmują znaczny obszar i są połączone w jedno ognisko chorobowe. Czasem po krioterapii mogą pozostać niewielkie blizny. Zamrożenie wysypki powoduje martwicę komórek i likwiduje wirusy wywołujące dolegliwości. Zabieg krioterapii należy powtórzyć dwukrotnie lub trzykrotnie, aby całkowicie pozbyć się zakażenia. W niektórych przypadkach zalecane jest zastosowanie laseroterapii. Laseroterpia nie jest zabiegiem inwazyjnym, ale dość bolesnym. Z tego powodu zabiegi z użyciem lasera przeprowadzane są w znieczuleniu miejscowym. Chory jest cały czas przytomny i rozumie, co się z nim dzieje. Jeżeli w wyniku drapania guzków dojdzie do nadkażenia bakteryjnego, konieczne może się okazać podanie antybiotyków. Chorym, którzy skarżą się na uciążliwe swędzenie skóry, zaleca się stosowanie maści na bazie sterydów. Należy wtedy pamiętać o tym, by smarować jedynie miejsca wokół wykwitów, a nie same guzki (maść może opóźniać proces gojenia). 6. Naturalne lekarstwo na mięczaka zakaźnego Naturalnym lekarstwem na mięczaka zakaźnego jest maść Conzerol. Preparat produkowany w Stanach Zjednoczonych opiera się na naturalnych składnikach. Conzerol bazuje na oleju kokosowym, olejku z oregano, wyciągu z drzewa zwanego Smoczą Krwią, oleju goździkowym. Oprócz tego, zawiera olejek eukaliptusowy, olejek z drzewa herbacianego, olejek z tui, olejek z drzewa cedrowego, melisę lekarską, olejek niaouli, olejek z wiecznie zielonych roślin. Działanie składników ukierunkowane jest na eliminację nieestetycznie wyglądających zmian skórnych. Efekty zauważyć można już po tygodniu stosowania maści. Kurację należy kontynuować do czasu całkowitego pozbycia się guzków mięczakowych. Leczenie mięczaka zakaźnego maścią Conzerol jest całkowicie bezpieczne, nie pozostawia blizn. Conzerol jest środkiem dostępnym bez recepty. Conzerol jest zarejestrowany w USA w Food & Drug Administration (FDA), w Europie jako produkt kosmetyczny, łagodzący objawy mięczaka zakaźnego. Niezwykle ważne jest, by leczeniu poddali się wszyscy domownicy. Nawet, jeśli nie ma widocznych objawów mięczaka zakaźnego, mogą się one pojawić w przeciągu kolejnych miesięcy. 7. Zapobieganie zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego Najlepszym sposobem na zapobieganie zakażenia wirusem mięczaka zakaźnego jest unikanie kontaktu z osobami chorymi. Należy również pamiętać o tym, że wirus przenosi się też poprzez przedmioty, z którymi chory miał styczność. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

Właśnie powstał wpis, o który wiele osób mnie prosiło. W końcu się zmobilizowałam i do niego zabrałam. Mięczak zakaźny może kojarzyć się ze ślimakiem, ale znając nieco tematy, które poruszam to pewnie się domyślacie, że dzisiaj nie będzie o ślimaku. Co to takiego ten mięczak? To choroba zakaźna skóry. Jest to choroba wieku dziecięcego- bardzo częsta i właściwie łagodna. Dotyczy głównie niemowląt i małych dzieci w wieku poniżej 10 lat. Co go wywołuje? Mięczaka zakaźnego wywołują wirusy, a dokładniej poxwirusy czyli wirus ospy. Ta rodzina wirusów nie ma jednak wiele wspólnego z popularną ospą wietrzną. Ospa wietrzna nie należy bowiem do rodziny wirusów ospy, ale do do rodziny herpesviridae. Z ciekawostek Wam powiem że do poxwirusów zaliczaliśmy wirusa Variola, czyli tego odpowiedzialnego za wywoływanie ospy prawdziwej. Choroby, która jak wiecie już nie istnieje – dzięki szczepieniom została wyeradykowana. Z tej rodziny wirusów ospy, jedynym zakaźnym dla ludzi wirusów, jest właśnie wirus mięczaka zakaźnego (MCV). Choroby wirusowe zwykle mają jakiś swój okres wylęgania – tzn, że od momentu zarażenia do momentu wystąpienia objawów mija pewien czas. W przypadku mięczaka zakaźnego zwykle jest od dwóch do siedmiu tygodni (maksymalnie do sześciu miesięcy). Naturalny przebieg choroby Co ciekawe ta choroba wirusowa ma tendencję do samoograniczania. W skrócie oznacza to, że nawet gdybyśmy jej nie leczyli to mogłaby sama ustąpić w przeciągu kilku tygodni lub kilku lat. Leczenie mięczaka jednak się zaleca – ze względu na jego dużą zakaźność dla otoczenia. U kogo występuje najczęściej? Gdzie się pojawia? Znowu pacjenci z AZS są bardziej pokrzywdzeni, bo mięczak zakaźny żywi do nich szczególną sympatię. Lubi też pacjentów z obniżoną odpornością. W tych grupach pacjentów przebieg może być ciężki. Zmiany skórne w przebiegu mięczaka występują głównie w ciepłych wilgotnych miejscach: pacha, za kolanami, w pachwinach czy w obrębie narządów płciowych – lub w miejscach narażonych na wilgoć. Mogą pojawić się na ustach lub rzadko w ustach. Nie występują na dłoniach ani podeszwach (to charakterystyczne miejsce dla innej choroby – pamiętacie? wizyta z dzieckiem w Bostonie) Mięczak to takie skupisko grudek. Mogą być białawe (perłowate) z delikatnym wgłębieniem, różowawe lub brązowe. Do wybory do koloru. Oczywiście najlepiej przedstawić to na zdjęciach. wszystkie wyżej pokazane zdjęcia ze znakiem wodnym: do celów edukacyjnych Zmiany skórne mogą ułożyć w linię jeśli powstają w efekcie zadrapania. Jakieś dolegliwości? Można powiedzieć, że takie pypcie na skórze to może mieć każdy, ale czy to rzeczywiście tylko pypcie? A może jakieś dodatkowe dolegliwości? Niestety tak. Około 1/3 chorych skarży się nie tylko na obecność zmian skórnych, ale ich ból, świąd, nadkażenia bakteryjne. Dodatkowo sam mięczak może samoistnie ustępować pozostawiając blizny – a to wiąże się z problemami natury estetycznej. Dzieci z mięczakiem mogą być również obiektem szkolnych żartownisiów i tym samym nie wpływa to dobrze na ich relacje społeczne. Jak to się leczy? Jak widzicie mięczak zakaźny to nie tylko zmiany skórne. To znacznie więcej problemów i często frustracja rodziców małych pacjentów. Nie wspominając już nawet o zakaźności mięczaka, czyli możliwości przeniesienia na osoby z otoczenia. Mięczaka można leczyć różnymi metodami. Ale na pewno nie powinniśmy próbować sami tego usuwać. Leczenie powinno odbywać się pod opieką lekarza. U dzieci zwykle w pierwszej kolejności sięgamy po metody nie-mechaniczne by zaoszczędzić im stresu. W terapii mięczaka zakaźnego stosuje się kantardynę (poza rejestracją – tylko na zlecenia lekarza) i inne substancje chemiczne, takie jak pochodne witaminy A, podofilotoksynę, kwas mlekowy, kwas salicylowy, wodorotlenek potasu (wielu rodziców go sobie chwali), nadtlenek wodoru, azotan srebra, kwas trójchlorooctowy oraz fenol. Metody chemiczne pozwalają na uchronienie dzieci przed bardziej agresywnymi metodami mechanicznymi. Metody mechaniczne Łyżeczkowanie, krioterapia z użyciem ciekłego azotu czy ablacja laserem. Najczęściej stosowaną, bezpieczną i skuteczną metodą mechaniczną jest łyżeczkowanie zmian. Efekt jest natychmiastowy, a ryzyko blizn zminimalizowane. Łyżeczkowanie często jest skuteczniejsze od innych metod. Preferowane raczej u dzieci powyżej 10 roku życia. Ponad 85% pacjentów (rodziców) jest zadowolonych z tej metody i zwykle wystarcza tylko jedna wizyta. Z działań niepożądanych należy wymienić krwawienie, dolegliwości bólowe, dyskomfort oraz stres, który ta metoda wywołuje u dzieci. By zminimalizować stres dziecka warto porozmawiać o metodach łagodzenia bólu np zastosowania kremu zwierający lidokainę i prilokainę. U dzieci z rozległymi zmianami może się okazać konieczne zastosowanie znieczulenia ogólnego. Dodatkowa pomoc Objawy występujące w mięczaku zakaźnym można leczyć poprzez stosowanie łagodnych technik pielęgnacyjnych, takich, jakie stosują pacjenci z atopowym zapaleniem skóry – glikokortykosteroidy w połączeniu z lekami przeciwhistaminowymi. Metoda leczenia mięczaka powinna zostać dostosowana do pacjenta i jego rodziców, z uwzględnieniem wieku dziecka, możliwości zastosowania leczenia (nie każdy jest na tyle zdyscyplinowany by dobrze stosować metody niemechaniczne w domu) oraz kosztów terapii. Dopiero 4 miesiące bez obecności mięczaka oznaczają wyleczenie. Chorzy z mięczakiem zakaźnym nie powinni korzystać z publicznych basenów, dzielić się gąbką czy ręcznikiem. Dzieci nie powinny chodzić do przedszkola/żłobka do momentu podleczenia zmian, bo będą zarażać rówieśników- chociaż tutaj sprawa jest wg mnie dyskusyjna, bo w niektórych krajach zaleca się postawę wyczekującą i wtedy dziecko musiałoby wiele miesięcy siedzieć w domu… Wsparcie autorki bloga na patronite: klik.

Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, która dotyka nie tylko dzieci, lecz także dorosłych. U najmłodszych mięczakiem można się zarazić podobnie jak ospą. Z kolei u dorosłych do zakażenia dochodzi zwykle drogą kontaktów płciowych. Jakie są przyczyny i objawy mięczaka zakaźnego? Na czym polega leczenie? MIĘCZAK ZAKAŹNY u dzieci i dorosłych - przyczyny, objawy i leczenie Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry, która najczęściej atakuje dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym, osoby aktywne seksualnie oraz pacjentów z obniżoną odpornością. Nie jest ona dokuczliwa, ponieważ nie powoduje przykrych dolegliwości, takich jak gorączka, swędzenie czy ból, jednak bardzo łatwo się nią zarazić. Ryzyko zakażenia wzrasta zwłaszcza u osób, których układ odpornościowy jest osłabiony. Spis treściMięczak zakaźny - przyczyny i czynniki ryzykaMięczak zakaźny - jak można się zarazić?Mięczak zakaźny - objawyMięczak zakaźny - diagnostykaMięczak zakaźny - leczenieMięczak zakaźny - zapobieganie Mięczak zakaźny - przyczyny i czynniki ryzyka Przyczyną choroby jest wirus mięczaka zakaźnego - MCV (molluscum contagiosum virus) z grupy wirusów ospy (Poxvirus). Atakuje on wyłącznie komórki nabłonka płaskiego, co znaczy, że wnika tylko na poziomie naskórka i nie rozprzestrzenia się głębiej. Na zakażenie są szczególnie narażone osoby, których system odpornościowy jest upośledzony, np. cukrzycy, osoby zakażone HIV (ocenia się, że mięczak zakaźny występuje u 20 proc. nosicieli). W grupie ryzyka znajdują się również osoby, które są przewlekłe leczone preparatami immunosupresyjnymi i kortykosterydami, a także chorzy na atopowe zapalenie skóry. Grupami ryzyka wśród zdrowych dorosłych są sportowcy, masażyści oraz osoby pracujące na terenie basenów kąpielowych. Mięczak zakaźny - jak można się zarazić? Do zakażenia, podobnie jak w przypadku ospy i innych chorób zakaźnych, może dojść przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną, drogą kropelkową oraz przez wspólnie używane przedmioty (odzież, ręczniki czy zabawki). U osób aktywnych seksualnie do zakażenia często dochodzi w wyniku kontaktów seksualnych. Osoba zakażona może zarażać przez cały okres występowania u niej zmian na skórze (do czasu całkowitego ich zniknięcia). Mięczak zakaźny - objawy Po ok. 2-3 miesiącach od zakażenia pojawia się wysypka. Przybiera ona formę grudek, które: są nieliczne (ok. 30 sztuk); więcej pojawia się zwykle u osób z osłabioną odpornością; stopniowo się powiększają: początkowo są wielkości główki od szpilki, jednak później rozrastają się do 2-10 mm; mają charakterystyczne zagłębienie w części środkowej, nazywane "pępkowatym"; mogą mieć kolor skóry, biały, woskowy, perłowy lub szarobiały; można wycisnąć - wówczas pojawia się kaszowata treść; mogą być otoczone obwódką (pojawia się ona średnio u 10 proc. pacjentów); nie powodują przykrych dolegliwości (np. swędzenia itp.); po zagojeniu czasami pozostawiają drobne blizny; U dzieci tego typu zmiany najczęściej pojawiają się twarzy, tułowiu i kończynach. U dorosłych zwykle występują na wewnętrznej stronie ud, narządach płciowych i okolicy łonowej, ponieważ u nich do zakażenia często dochodzi w wyniku kontaktów seksualnych. Mięczak zakaźny - dlaczego nie wolno się drapać? Osoby chore na mięczaka zakaźnego, podobnie jak te chore na ospę, nie powinny się drapać. W ten sposób może dojść nie tylko do rozsiewu wykwitów, lecz także do drobnych urazów w obrębie guzka, a dalej do nadkażenia bakteryjnego. Mięczak zakaźny - diagnostyka Lekarz jest w stanie rozpoznać mięczaka zakaźnego na postawie samych objawów. Dodatkowym kryterium rozpoznawczym jest znaczna zakaźność. Uzupełniające badania najczęściej nie są konieczne. Potwierdzeniem rozpoznania może być badanie cytologiczne, polegające na wykonaniu rozmazu z kaszowatej wydzieliny. Ważne jest także różnicowanie mięczaka z innymi chorobami, takimi jak brodawki wirusowe, kłykciny kończyste czy włókniaki miękkie. Źle postawiona diagnoza skutkuje wdrożeniem nieodpowiedniej terapii, co niemożliwa wyleczenie. Mięczak zakaźny - leczenie Zmiany zwykle ustępują samoistnie w ciągu kilku miesięcy, dlatego - teoretycznie - leczenie nie jest konieczne. Jednak z powodu łatwego przenoszenia się zakażenia na inne osoby, zwykle podejmuje się próbę leczenia. Istnieją rożne możliwości terapeutyczne. Jeśli guzki są duże i jest ich sporo, specjalista może zaproponować leczenie zabiegowe. Jeśli guzki mają postać małych, licznych, rozsianych grudek, można stosować leczenie niezabiegowe. 1) Zabiegowe krioterapia łyżeczkowanie elektrokoagulacja leczenie chirurgiczne laseroterapia (laser CO2) mechaniczne usuwanie kaszowatej treści grudek, a następnie zastosowanie nalewki jodowej Są doniesienia o skutecznym wykorzystaniu metody fotodynamicznej do leczenia tego schorzenia. 2) Niezabiegowe Stosuje się przepisane przez lekarza preparaty. Wykazują one właściwości drażniące, przez co prowokują reakcje zapalną i w ten sposób doprowadzają do wygojenia się zmian. Są to preparaty, takie jak, 5-10 proc. roztwór wodorotlenku potasu, nalewka jodowa, 5-proc. kwas salicylowy, 5-proc. kwas mlekowy czy azotan srebra. Preparaty te są bezpieczne, pod warunkiem, że są stosowane u pacjentów w odpowiednim wieku, przez odpowiedni czas. Na przykład, roztwór wodorotlenku potasu można stosować już od 2. roku życia przez 2 tygodnie. Ważna jest także odpowiednia dawka leku. Jeśli zastosuje się zbyt dużą ilość preparatu, można wywołać stan zapalny w miejscu jego nałożenia. Wtedy trzeba przerwać terapię. Przy bardzo licznych wykwitach lub u pacjentów z obniżoną odpornością sięga się po leki przeciwhistaminowe, immunomodulujące oraz leki przeciwwirusowe. Terapia rozsianych zmian może wymagać nawet hospitalizacji. Leczenie mięczaka zakaźnego trwa kilka tygodni, czasem kilka miesięcy, a nawet kilka lat. Często zapomina się bowiem o leczeniu pozostałych członków rodziny chorego. Problemem jest również możliwości przenoszenia wykwitów u pacjenta z jednych okolic skóry na na drugą, na skutek np. drapania czy innych czynników drażniących. Mięczak zakaźny - zapobieganie Na mięczaka nie ma szczepionki, dlatego aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Przede wszystkim osoba chora nie powinna dzielić swoich rzeczy z domownikami i innymi osobami. Czytaj też: Choroby skóry (dermatozy) - rodzaje Ospa wietrzna u dorosłych: objawy, leczenie, powikłania ospy u dorosłych Róża to zakaźna choroba skóry. Przyczyny, objawy i leczenie róży Promienica: bakteryjna choroba skóry Erytrodermia czyli złuszczające zapalenie skóry Ile wiesz o chorobach wenerycznych? Pytanie 1 z 16 Które patogeny mogą wywołać choroby weneryczne? Grzyby Pasożyty Bakterie Wirusy Wszystkie z powyższych

Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skórna rozpowszechniona u dzieci, które najczęściej nie skończyły jeszcze pięciu lat. Potrafi wystąpić już u niemowląt, ale również u dzieci starszych, młodzieży i dorosłych do około 30 roku życia. Jest to infekcja skórna, która nie wymaga, ale potrzebuje leczenia, ponieważ mięczak zakaźny na ciele wygląda nieestetycznie i łatwo może się rozprzestrzeniać. Z tych powodów warto zastosować leczenie mięczaka zakaźnego, tym bardziej, że istnieją na to skuteczne sposoby. Metodę leczenia najlepiej dobrać do wieku pacjenta. Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci Leczenie mięczaka zakaźnego u dzieci może przysporzyć znacznie więcej problemów niż w przypadku osób dorosłych. Mali pacjenci nie zawsze rozumieją, że zmian chorobowych nie należy drapać, wyciskać czy też dotykać. Dzieciom trudno jest zrezygnować z pożyczania swoich rzeczy czy codziennie używanych przedmiotów swojemu rodzeństwu, a to krótka droga do rozprzestrzenienia zakażenia. Większość dostępnych obecnie metod leczenia mięczaka zakaźnego może być zastosowana także w przypadku młodszych pacjentów. Zwykle rodzice jednak nie chcą, aby delikatna skóra ich dziecka poddana była tak inwazyjnym i bolesnym zabiegom, jak np. łyżeczkowanie czy ablacja laserowa. Każda z tych metod związana jest z potencjalnym bólem oraz nieprzyjemnymi doznaniami podczas leczenia. Rzadko który pacjent do 5 roku życia z chęcią przystaje na taką kurację a powrót na ponowną wizytę staje się praktycznie niemożliwy. Niestety na jednej wizycie bardzo rzadko udaje się usunąć wszystkie zmiany chorobowe. Często koniecznych jest kilka wizyt aby skutecznie pozbyć się zmian skórnych. W leczeniu mięczaka u dzieci potrzebna jest skuteczna, lecz łagodna metoda działania, którą możemy Państwu polecić. Mollusan® MED to preparat medyczny, który w swoim składzie posiada naturalne składniki pochodzenia roślinnego. Wesprze on leczenie mięczaka zakaźnego i przyczyni się do szybszego ustąpienia objawów mięczaka. Mięczak zakaźny u dorosłych Leczenie mięczaka zakaźnego u dorosłych może wyglądać w różny sposób. Może to być: krioterapia z użyciem ciekłego azotu, wyłyżeczkowanie zmiany, elektrokoagulacja, terapia fotodynamiczna, ablacja laserowa, terapia wodorotlenkiem potasu, leczenie podofilotoksyną, stosowanie leków chemicznych. Każda z tych metod wiąże się z potencjalnym bólem, pieczeniem oraz nieprzyjemnymi doznaniami podczas zabiegu. Rozwiązaniem mogą wydawać się środki takie jak różnego rodzaju maści lub inne zasadowe substancje chemiczne. Działają one jednak miejscowo, są nakładane zarówno na część zdrową, jak i chorą naskórka i mogą wywoływać pieczenie lub swędzenie, a także pozostawiać blizny. Mięczak rzadko atakuje osoby powyżej 30 roku życia, ale to się może zdarzyć. Pojawia się głównie u osób z obniżoną odpornością, u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry a także u zakażonych wirusem HIV. Dorosłemu łatwiej jest zadbać o siebie i innych w czasie zmagania z chorobą. Mięczak zakaźny, jak każdy inny problem skórny, znacząco jednak utrudnia życie. Warto więc podjąć leczenie, aby chociażby pozbyć się brzydko wyglądających guzków na ciele. Leczenie mięczaka zakaźnego trwa zazwyczaj kilka tygodni, ale może również przedłużyć się do kilkunastu miesięcy. Przyczyną wydłużenia się tego okresu jest zazwyczaj przenoszenie się wykwitów z miejsca na miejsce, na przykład na skutek drapania. Czy dorosły może się zarazić mięczakiem od dziecka? Tak, mięczak zakaźny u dorosłych może pojawić się na wskutek zarażenia się od dziecka. Zarazić można się poprzez kontakt fizyczny z chorym dzieckiem lub kontakt z jego rzeczami osobistymi, a w szczególności przyborami toaletowymi. W celu uniknięcia zakażenia najlepiej nie współdzielić ręczników, pościeli, gąbek kąpielowych oraz wanien z osobą chorą na mięczaka zakaźnego. Osoby dorosłe powinny zadbać o to, aby zarażone dziecko każdego dnia miało zmieniany ręcznik oraz piżamę. Mollusan® MED Wyrób medyczny w płynie wspierający leczenie mięczaka zakaźnego szybkie działanie zmiany znikają zazwyczaj po 3-4 tygodniach systematycznego stosowania wysoka skuteczność zmniejsza nasilenie zmian skórnych u dzieci i dorosłych systematyczna kuracja krople płynu należy nakładać na wykwity 2-3 razy dziennie brak śladów i blizn terapia jest bezbolesna, a skóra wraca do pierwotnego stanu naturalny skład preparat bazuje na naturalnych składnikach

Choroba zakaźna skóry oraz błon śluzowych. Zakazić się można przez bezpośredni kontakt fizyczny (również przez stosunki płciowe) oraz za pośrednictwem przedmiotów (ubrania, zabawki, itp..). Czynnik zakaźny – MCV (molluscum contagiosum virus) - wirus z grupy ospy (Poxviridae). Rozróżnia się jak dotąd dwa typy wirusa – MCV-1 i MCV-2. Za większość zakażeń odpowiedzialny jest wirus MCV-1, ale oba powodują ten sam obraz kliniczny. Epidemiologia: Zakażenia spotykane są na całym świecie. Najczęściej chorują dzieci do 5. roku życia oraz dorośli w wieku 15-29 lat. U dorosłych mięczak zakaźny częściej ma charakter choroby przenoszonej drogą płciową. Nierzadko towarzyszy innym chorobom wenerycznym, często spotykany u osób współżyjących z większą ilością partnerów. Można się również zarazić w halach sportowych, na basenach, itp (często spotykany u sportowców i masażystów). Grupą szczególnie podatną na zakażenia są osoby z obniżoną odpornością (np. poddani leczeniu immunosupresyjnemu, chorzy na AIDS, sarkoidozę, nowotwory,..) Zmiany skórne występują w postaci niewielkich, półprzezroczystych grudek lub guzków, wyraźnie odgraniczonych od otoczenia, z charakterystycznym zagłębieniem w części środkowej. Wykwity mogą mieć barwę perłową, cielistą, szarawą, lub nawet żółtą. Okres wylęgania wynosi od tygodnia do 6 miesięcy (średnio jest to 2-3 miesięcy). Początkowo są wielkości główki od szpilki, następnie powoli powiększają się, osiągając po kilku tygodniach rozmiar 3-5 milimetrów. Rzadko obserwuje się wykwity ponad 1,5 cm. Mogą występować pojedynczo lub w skupiskach, czasem się zlewają. Zwykle jest ich od kilku do kilkudziesięciu, u osób z upośledzoną odpornością może ich być nawet kilkaset. Nieraz układają się linijne, ba skutek tzw. samozaszczepienia (czyli przenoszenia poprzez drapanie – tzw. objaw Koebnera). Zdarza się, że wykwitom towarzyszy niewielki świąd lub tkliwość a w ok. 10% obserwuje się obwódkę zapalną wokół guzków (tzw. molluscum dermatitis), która szybko ustępuje po usunięciu guzka. Umiejscowienie Zmiany przenoszone drogą płciową umiejscawiają się zwykle na skórze członka, u kobiet - na wzgórku łonowym, wewnętrznej powierzchni ud, na wargach sromowych większych, w szparze pośladkowej oraz w pachwinach. Rzadko spotyka się wykwity na błonach śluzowych narządów płciowych. U dzieci zmiany zwykle występują na odsłoniętych partiach skóry (na twarzy, kończyn oraz klatki piersiowej), mogą jednak wystąpić w każdym miejscu. Rzadko spotyka się je na dłoniach i stopach. Umiejscowione na powiece mogą powodować zapalenie spojówek lub rogówki (keratitis punctata). Przebieg choroby jest przewlekły – nie leczone zmiany utrzymują się ok. 2-4 miesięcy, ale mogą i znacznie dłużej (kilka lat). Zdarza się nadkażenie bakteryjne zmian. Zmiany zwykle ustępują samoistnie, nieraz na skutek pojawiającego się stanu zapalnego (np. uraz mechaniczny, zakażenie bakteryjne). Rozpoznanie opiera się na: - stwierdzeniu obecności charakterystycznych wykwitów, - obecności kaszowatej wydzieliny wydobywającej się z przekłutego lub uciśniętego guzka, - wynikach badań histologicznych (bardzo charakterystyczne, z obecnością kwasochłonnych ciał wtrętowych, ciał mięczakowatych; zmiany zwykle ograniczone do naskórka, w skórze właściwej widoczne jedynie, gdy towarzyszy stan zapalny), - rozmazie zawartości guzka (nakłucie guzka i wydobycie kaszkowatej wydzieliny i obejrzenie jej w mikroskopie świetlnym – widoczne charakterystyczne ciemne ciałka mięczakowate) Dodatkowo można potwierdzić diagnozę oglądając preparat w mikroskopie elektronowym, lub stosując metodę immunofluorescencyjną wykrywającą przeciwciała lub antygeny wirusa. Rozpoznanie różnicowe: Brodawki młodocianych – zmiany drobniejsze; brak „pępkowatego” wgłębienia, brak kaszowatej wydzieliny Kłykciny kończyste (brodawki weneryczne) – wyrośla brodawkujące, wydłużone; brak wgłębienia pośrodku, brak kaszowatej wydzieliny po wyciśnięciu; inny obraz histologiczny Brodawki zwykłe – większe; szorstka, rogowaciejąca powierzchnia, barwa brunatna w przeciwieństwie do molluscum contagiosum często występują na dłoniach i stopach, Płaskie kłykciny kiłowe – płaskie, miękkie wykwity Prosaki (milia) – mniejsze grudki; bez zagłębienia pośrodku; przy wyciskaniu widoczna niewielka ilość tłustej (nie kaszowatej), rogowej wydzieliny Syringoma – umiejscowione zwykle na twarzy, wokół oczu oraz na tułowiu; brak „pępkowatego” zagłębienia; decyduje badanie histologiczne Basalioma – zwykle pojedyncze, na skórze odsłoniętej, częściej u osób starszych; inny obraz histologiczny Keratoacanthoma – zwykle zmiany pojedyncze; brak kaszowatej wydzieliny; inny obraz histologiczny U chorych na AIDS należy również różnicować z kryptokokozą i histoplazmozą (za pomocą badania histologicznego). Leczenie Zmiany mogą ustąpić samoistnie, jednak ze względu na możliwość autoinokulacji, często zaleca się usuwanie guzków. Metody usuwania mięczaka zakaźnego: Krioterapia – aplikacja ciekłego azotu powoduje zamrożenie zmiany; zwykle wymaga dwu- lub trzykrotnego powtórzenia; dobrze tolerowana przez pacjentów; może pozostawiać blizny. Jest leczenie z wyboru u dorosłych w przypadku zmian umiejscowionych na narządach płciowych. Łyżeczkowanie Wycięcie Elektrokoagulacja Laseroterapia Zabiegi wykonywane są zwykle z zastosowaniem znieczulenia miejscowego. Mogą pozostawiać blizny. Miejscowa farmakoterapia: U pacjentów z licznymi drobnymi wykwitami stosuje się miejscowo środki drażniące, w celu wywołania reakcji zapalnej (zwykle: 20% alkoholowy roztwór podofiliny, Retin A, 5% kwas salicylowy lub 5% kwas mlekowy w zawiesinie kolodionu, azotan srebra lub kwas trichlorooctowy). Nieliczne, większe guzki można usuwać nakłuwając guzek, wyciskając zawartość a następnie stosując nalewkę jodową, azotan srebra, roztwór fenolu lub podofilinę. W przypadku zakażenia bakteryjnego podaje się antybiotyki. W razie wystąpienia molluscum dermatitis można podawać miejscowo maści lub kremy zawierające sterydy. UWAGA – Pamiętajmy, że partnerzy seksualni powinni się również przebadać i w razie potrzeby leczyć! To samo dotyczy rodzeństwa dzieci z objawami mięczaka. Pamiętajmy również, że brak wykwitów nie przesądza o diagnozie, ponieważ okres wylęgania trwa do kilku miesięcy.

Forum: Tematy, których nie znalazłam w forum Czy ktoś wie coś o tej chorobie wirusowej? Czy ktoś to przechodził? Może ktoś z rodziny? Prosze o kontakt. PILNE! KAŻDY TEMATTematy, których nie znalazłam w forumMięczak zakaźny Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →

Ε оջուчθфуц соглաф	Сузωካащу аφεդавጮкሥ ω
ሾቴሂሟሆоճодр иլጇбесрևյ ባራվовխ	Оኾո լ винаሱևቄеշ
Ц λихևцуշեռе	ሷ վօճа сθ
Թабыμኧцэрс еዦ енէ	ዉ եፅስгло
Յ ςомካйաτаቄ ሶшէφо	Ашοβጪк պисоրисоρ ռիфа