Myślisz, że Bóg wymyślił małżeństwo, żeby zaspokajać twoje potrzeby? Poznaj dwa ważne argumenty, które uświadomią Ci, że jesteś w błędzie. Powód pierwszy: Rdz 2, 18 - Pan Bóg rzekł: "Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc" - należy odczytywać w kontekście, w jakim się znajduje. Po pierwsze, przedstawiony wyżej pogląd jest fałszywy dlatego, że opiera się na zdaniu wyrwanym z kontekstu, jakim jest całość historii zawartej w drugim rozdziale Księgi Rodzaju. Wers osiemnasty nie pojawia się znikąd, lecz jest częścią dramatu, który rozpoczyna się w wersie czwartym. Już na samym początku drugiego opisu stworzenia pojawia się problem: nie ma człowieka, który by uprawiał ziemię (wers 5). Bóg stwarza więc człowieka po to, żeby opiekował się Jego światem (wers 7). Z Księgi Rodzaju (1, 26-28) dowiadujemy się, że taki właśnie jest cel istnienia rodzaju ludzkiego. Bóg umieszcza człowieka w ogrodzie i poleca mu, żeby "uprawiał go i doglądał". Adam ma być ogrodnikiem, któremu powierzona została ogromna odpowiedzialność doglądania ogrodu Boga. Sytuacja wygląda więc następująco: Bóg przygląda się uważnie ogrodowi, który stworzył, i małemu Adamowi stojącemu pośrodku tego ogrodu w zadziwieniu, po czym mówi: "Widzę, że nie jest dobrze powierzać to zadanie jemu samemu". Nie jest dobrze nie dlatego, że Adam jest samotny (może jest, a może nie!), ale po prostu dlatego, że praca, którą ma wykonać, przerasta go. Dlatego Adam otrzymał "pomoc", a nie "towarzystwo". Gdyby był samotny, wtedy rzeczywiście potrzebowałby towarzysza. Siedzieliby razem na ogrodowej ławce, trzymaliby się za ręce itd. Chociaż jednak Ewa z pewnością byłaby doskonałą "towarzyszką" (a w Księdze Malachiasza, 2, 14, żona rzeczywiście tak jest nazwana), to jest dana Adamowi jako "pomoc", czyli po prostu jako ktoś, kto pracuje u jego boku, aby wspólnymi siłami wypełniali powierzone im zadanie. Warto oczywiście zapytać, dlaczego Bóg stworzył kobietę, a nie drugiego mężczyznę, skoro Adam potrzebował pomocy. Musimy przecież przyznać, nawet narażając się na zarzut trywialności lub niepoprawności politycznej, że z czysto statystycznego punktu widzenia mężczyzna byłby silniejszy! Dlaczego zatem kobieta? W pierwszych dwóch rozdziałach Księgi Rodzaju podane są dwa powody. W rozdziale pierwszym dowiadujemy się, że chodziło o dzieci (1, 28). To naprawdę ma sens. Przecież skoro jeden ogrodnik nie poradzi sobie z tak wielkim ogrodem, to i dwóch (czy dwoje) nie wystarczy. Muszą zatem dać początek całej rodzinie ogrodników! W rozdziale drugim znajdujemy jednak jeszcze jeden powód, którym jest rozkosz seksualnej intymności. W wersie dwudziestym trzecim Adam wydaje na widok Ewy pełen zachwytu okrzyk: "Ta dopiero jest...!". Dopiero ona jest odpowiedzią na jego tęsknotę za odpowiednią pomocą, która wraz z nim może pracować w pełnej rozkoszy wspólnocie, ciesząc się przywilejem służenia Bogu w Jego ogrodzie. W ciągu stuleci wielu panów młodych powtarzało okrzyk zachwytu Adama opisany w Księdze Rodzaju 2, 23. W tym okrzyku (podobnie jak w wersie 25) wyrażona została naturalna, pozytywna odpowiedź na seksualne pragnienie i rozkosz niezepsuta jeszcze poczuciem wstydu. Jednak nawet tutaj kontekst każe nam pamiętać, że intymność seksualna nie jest celem ostatecznym. Jest to bowiem rozkosz prowadząca do realizacji wspólnego celu, intymność wyrażająca jedność dążenia i partnerstwo w wypełnianiu zadania, które wykracza poza granice związku jednej pary. Radując się wraz z kochankami w ogrodzie, nie możemy zapominać, że mają oni pracę do wykonania. Trzeba przecież pielęgnować ogród. Świat stworzony przez Boga wymaga uważnych starań i starannej pracy. Ludzie, którzy żyją w stanie wolnym, będą pełnić owocną służbę Bogu na różne sposoby, dostępne wyłącznie osobom niezamężnym (nieżonatym). Natomiast ludzie żyjący w małżeństwie będą wykonywać tę pracę we dwoje. Na podstawie rozdziału drugiego Księgi Rodzaju można więc w odniesieniu do małżeństwa sformułować takie samo hasło, jak na podstawie rozdziału pierwszego: "Seks w służbie Bogu". Należy wspomnieć, że doglądanie ogrodu (stosując konsekwentnie powyższą symbolikę) nie jest zastrzeżone wyłącznie dla mężczyzn i kobiet pozostających w związku małżeńskim. Osoba niezamężna jest w równym stopniu powołana do służenia Bogu. Ja po prostu chcę zwrócić uwagę na fakt, że kiedy żenimy się bądź wychodzimy za mąż, powołanie to nadal pozostaje aktualne. Zmienia się tylko sposób, w jaki pełnimy naszą służbę. Para małżeńska wnosi swój wkład w "pracę w ogrodzie", wykonując pewne szczególne zadania. Powód drugi: Pozostała część Pisma Świętego nie potwierdza tej teorii. Pogląd, zgodnie z którym Bóg stworzył małżeństwo zasadniczo jako lekarstwo na samotność, można uznać za błędny także dlatego, że w dalszej części Pisma Świętego nie znajduje on potwierdzenia. Gdyby rzeczywiście w Księdze Rodzaju (2, 18) zawarta była taka nauka, moglibyśmy oczekiwać, że pozostała część Biblii ją potwierdzi. Tymczasem napotykamy tylko na głuchą ciszę. Pismo Święte często wprawdzie wspomina o tęsknotach ludzkich serc, ale tęsknoty te niekoniecznie mają znaleźć ukojenie w małżeństwie. Powinny raczej realizować się we wspólnocie z ludźmi, w odbywaniu podróży przez życie w towarzystwie innych istot ludzkich. Przede wszystkim bowiem przeznaczeniem wszystkich ludzi (żyjących w stanie wolnym i w małżeństwie) jest pełne radości zespolenie z Bogiem, który nas kocha. Jesteśmy również stworzeni do życia w serdecznej wspólnocie z braćmi i siostrami w jednej Bożej rodzinie. Taką właśnie obietnicę dał nam Jezus Chrystus. Oczywiście również małżeństwo powinno być wspólnotą, w której panuje przyjaźń i radość. Związek małżeński dwojga ludzi rzeczywiście powinien leczyć ich z samotności. Małżeństwo jednak nie jest jedynym lekarstwem na samotność. Każda ludzka wspólnota powinna być takim lekarstwem. Nie wszyscy ludzie mogą wchodzić w związki małżeńskie, ale wszyscy są zaproszeni do wspólnoty z Bogiem i ze sobą nawzajem w Jezusie Chrystusie. Umieszczając rozważany fragment (Rdz 2, 18) w kontekście rozdziału drugiego oraz porównując go do nauczania pozostałej części Pisma Świętego widzimy, że nie ma w nim mowy o tym, iż celem małżeństwa jest uleczenie samotności. Dewiza odnosząca się do rozdziału drugiego brzmi: "Seks w służbie Bogu". Kobieta i mężczyzna wchodzą do ogrodu po to, by wspólnie pracować. Bóg stworzył małżeństwo po to, żeby ludzie, którzy żyją w małżeństwie, służyli Mu w tym związku i poprzez niego (podobnie jak osoby nieżonate i niezamężne służą Mu w swoim wolnym stanie). Widzimy zatem, że małżeństwo nie jest odpowiedzią Boga na samotność. Bóg nie dał nam małżeństwa po to, żeby zaspokajać nasze potrzeby. Chcielibyśmy tak myśleć, ale Bóg ma większe cele dla tego świata niż spełnianie naszych potrzeb. Jeżeli spodziewamy się, że małżeństwo spełni nasze potrzeby, to znaczy, że nie zrozumieliśmy prawdziwej natury miłości i siejemy ziarno destrukcji w naszych małżeństwach. Więcej w książce: Złączeni przez Boga i dla Boga. Jak osiągnąć doskonałość w małżeństwie - Christopher Ash

Samotność w małżeństwie wynika z naszych wewnętrznych odczuć. Bardzo często spotykamy się z sytuacją rozwodu po wielu latach małżeństwa, po odchowaniu dzieci. Wydaje się, że para już „dotarła się”, że kryzysy pierwszych lat mają za sobą, a tu BUM! I rozwód! Jak to wygląda od strony małżonków? Ja też jestem po rozwodzie. W moim akurat przypadku nie mieliśmy dzieci. Rozwiedliśmy się po 10 latach małżeństwa, a po 12 latach bycia razem. Patrząc na kwestię rozwodu z dystansu, po latach, nasuwa się refleksja co jest najczęstszym powodem rozstania. Rozmawiałem z wieloma osobami i parami po rozwodach starając się zrozumieć ten fenomen. Jest kilka takich tematów, które szczególnie często przewijały się w rozmowach. Piszę ten tekst wierząc, że być może pomoże on tym którzy jeszcze mają decyzję o rozstaniu przed sobą albo się zastanawiają czy powinni się rozejść. Wpis ten da więc pożywkę do przemyśleń a być może i zmian które mogą uratować związek. Co z moich obserwacji może w wydatnym stopniu przyczynić się do rozwodu? Jest kilka zasadniczych powodów dla których związek małżeński zaczyna się rozpadać: Przyzwolenie społeczne na formalne rozstanie małżonkówŻycie w związku jedynie własnym życiemOdseparowanie emocjonalne i seksualneCałkowite poświęcenie się wychowaniu dzieckaDysonans pomiędzy „być a mieć” Przyzwolenie społeczne na formalne rozstanie małżonków Pierwsza sprawa która od razu rzuca się w oczy to zmiany społeczne. Dawniej było mniej rozwodów, bo społecznie było to niemile widziane. Pary formalnie będące małżeństwem po prostu prowadziły podwójne życie. Obecnie jest dużo większe społeczne przyzwolenie na formalne rozstanie małżonków, w związku z tym, dużo częściej z tej opcji korzystają. Można nawet mieć wrażenie, że czasem bez głębszej refleksji i próby ratowania związku. Często takiemu rozstaniu towarzyszą wielkie i gwałtowne emocje, żale, wzajemne obwinianie się, robienie sobie na złość. Moim zdaniem szkoda, że tak jest, bo tych dwoje ludzi kiedyś się kochało, kiedyś mieli do siebie wzajemny szacunek. Może więc warto ten szacunek próbować zachować do końca? W końcu poza sytuacjami patologii (np. alkoholizm, czy notoryczne od początku związku zdrady) sprawa dotyczy dwojga niedoskonałych osób. Ludzi którzy oboje starali się tak jak umieli, tak jak w danym momencie byli gotowi, budować swój związek. Nie udało się, postanowili się rozstać, ale tak jak starania o związek były z obu stron, tak i wina za jego zakończenie jest w mniejszym, bądź większym stopniu obustronna. Warto o tym pamiętać zanim tak bardzo sobie wzajemnie dokuczymy, że staniemy się największymi wrogami. Życie w związku jedynie własnym życiem a samotność w małżeństwie „Hola hola” – powiesz – „przecież nie można się wtopić w drugą osobę, każdy musi mieć trochę przestrzeni i prywatności dla siebie!”. Jeżeli to powiesz, to będziesz mieć 100% racji. Słowem kluczowym tu jednak jest to TROCHĘ. Nie jest na pewno zdrowe takie wtopienie się w związek, że jesteśmy cały czas jak papużki nierozłączki. Tylko wspólne zainteresowania, tylko wspólni znajomi, tylko wspólny czas. Każdy człowiek musi dla swojego zdrowia psychicznego mieć trochę przestrzeni tylko dla siebie. Ale będąc w związku, chcąc nad nim pracować, musimy też wygospodarować nasz wspólny czas, nasze wspólne aktywności. Bez tego zaczniemy się oddalać od siebie, zaraz po tym gdy minie pierwszy okres wzajemnej fascynacji. Odseparowanie emocjonalne i seksualne Kobieta, po urodzeniu dziecka często odsuwa mężczyznę od siebie na rzecz swojego kontaktu z dzieckiem. Powiązane jest to z odseparowaniem emocjonalnym i seksualnym. Całą swoją miłość, emocje i uwagę przelewa na potomstwo. A on jest z boku, służy tylko do zarabiania, noszenia ciężkich rzeczy i przeprowadzania remontu. Oczywiście bardzo upraszczam sprawę, ale często ten temat jest tak właśnie widziany przez panów. Niestety ma to ogromny wpływ na jego samotność w waszym małżeństwie. Czy to źle, że ona bardziej interesuje się dzieckiem? Szczególnie jeżeli jest dobrą mamą to oczywiście że nie, ale warto pamiętać, że związek to nie tylko Ty i Wasze dziecko (no właśnie: Wasze a nie tylko Twoje! Mąż też jest częścią tego związku). Wiem, że on jest taki nieporadny przy noworodku. Ty masz macierzyństwo w genach, on wszystkiego musi się nauczyć. Stanie się tak jeżeli mu pozwolisz, jeżeli nie będziesz go odsuwać przy pierwszych niepowodzeniach, nie będziesz krytykować. Mężczyzna też jest częścią Waszego związku nie tylko jako ojciec, ale także Twój mąż i partner. Ty swoje potrzeby często potrafisz przelać na dziecko, on nie. Kocha Wasze dziecko, kocha Ciebie, nie tylko jako matkę, ale także jako żonę. Chce i potrzebuje Cię nadal także jako kobietę którą pożąda i która pożąda jego jako swojego mężczyznę. Tej sfery także nie można zaniedbać. Samotność w małżeństwie wynika z całkowitego poświęcenia się wychowaniu dziecka Niektóre małżeństwa z różnych względów, mniej lub bardziej świadomie postanawiają poświęcić wszystko dziecku. Cała ich uwaga jest skierowana na pociechę. Wpadają w tzw. „kołowrót”. Praca – dom – wywiadówka – dom. Jest to oczywiście chwalebna postawa, ale taki związek oddala się z czasem od siebie. Nie bez powodu duży odsetek rozwodów następuje po wychowaniu i „puszczeniu w świat” dzieci, szczególnie, jeżeli rodzice są jeszcze młodzi. Bo oto przychodzi sytuacja gdy dzieci wyprowadzają się, a w domu zostaje dwoje właściwie już obcych sobie ludzi, zmęczonych swoim towarzystwem. Nigdy nie wkładali wysiłku w budowanie swojego związku. Postanawiają się rozstać. Jaka jest na to rada? Dobry przykład do naśladowania daje nam lotnictwo cywilne (wiem, że to brzmi na pozór szaleńczo). Otóż gdy jest awaria i spadają maski tlenowe a Ty siedzisz z dzieckiem to komu pierwszemu zakładasz maskę? Wiele mam które o to zapytałem mówiły, że oczywiście dziecku. BŁĄD! Założysz dziecku, sama z braku tlenu zemdlejesz i kto malucha uratuje?! Najpierw załóż sobie abyś Ty przetrwała, potem zakładasz dziecku abyś go mogła uratować!Podobnie w małżeństwie: najpierw dbacie o swój związek, abyście dzieciom mogli dać przykład dobrej, szczęśliwej rodziny. W ten sposób dacie pociechom nieoceniony prezent. W przeciwnym wypadku dziecko jako dorosły, albo nauczy się być szczęśliwym, albo nie. A na pewno kiedyś w swojej rodzinie będzie powielać Wasze błędy. Dysonans pomiędzy „być a mieć” Trochę żartobliwie nazwałem ten problem. Zasadza się on na tym, że wiele pań oczekuje od swojego męża, że będzie dla rodziny zarabiał duże pieniądze i zarazem będzie ciągle obecny w domu, albo dostępny na każde jej skinienie. Niestety w większości zawodów jest to nieosiągalne. Nawet dziś w dobie coraz częstszej pracy w systemie home office. Mężczyzna jest przede wszystkim „jednozadaniowy”. Gdy pracuje musi się na tym zadaniu skupić i Twoje ciągłe wchodzenie do pokoju w którym działa, albo ciągłe odwoływanie go do różnych zajęć domowych, w pracy i zarabianiu nie pomoże. Generalnie większość mężczyzn dobrze zarabiających których znam więcej nie ma w domu niż są. Znam to z autopsji. W firmie w której jako przedstawiciel zarabiałem największe pieniądze, poza weekendami, 3 dni w tygodniu byłem w delegacjach. Jest jeszcze jeden typ dysonansu pomiędzy „być a mieć” Albo mamy, bo oboje pracujemy a dzieci oddajemy do żłobka, czy do szkoły (bądź z nianią), albo on zarabia zawodowo, a kobieta zostaje w domu i wychowuje dzieci. Małżonkowie muszą być jednak świadomi tego, że wychowanie dzieci, gotowanie, pranie, sprzątanie to pod względem wysiłku więcej niż pełen etat. To praca 24h na dobę. Tymczasem wielu panów oczekuje, że po powrocie z pracy jego żona będzie czekała pachnąca, wypoczęta i chętna na nocne atrakcje… Uważają, że skoro partnerka nie pracuje zawodowo to niewiele robi i nie ma powodów do narzekania. Tak też się nie da. W obu odsłonach tego dysonansu jest z obu stron potrzebna wyrozumiałość i miłość. Wnioski: To tylko pięć z wielu różnych problemów które doprowadzają często do ludzkiej samotności. Te występują najczęściej. Przemyśl, czy Ty nie popełniasz tych błędów. Zastanów się proszę, czy Twój partner nie użalał się kiedyś na samotność w waszym małżeństwie. To ważne. Może Twój związek da się jeszcze uratować. Spróbujcie porozmawiać o tym co was boli w zachowaniu partnera. Jeżeli aktualnie nie jesteś w związku, to dzięki tym poradom możesz uniknąć problemów w przyszłości. W końcu jak mówi przysłowie „najlepiej uczyć się na cudzych błędach”. W ten sposób odpowiedziałem również częściowo na pytanie z artykułu o męskiej samotności (zachęcam do przeczytania „Męska samotność – epidemia XXI wieku” ) Myślę, że w wielu przypadkach małżeństwo lub związek można próbować naprawić. Warto włożyć ten wysiłek aby być szczęśliwym. PRZECZYTAJ TAKŻE: Męska samotność – epidemia XXI wieku [czytaj] Zachowania które niszczą związek [czytaj] Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. SINGLOMANIA została stworzona żebyśmy mogli pomagać a także dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem. Jeśli masz pytanie napisz do nas: singlomania@

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 11:00, data aktualizacji: 17:12 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 2 minuty Mężczyźni samotni oraz nieszczęśliwi w małżeństwie są w starszym wieku bardziej narażeni na fatalne w skutkach udary mózgu niż panowie trwających w udanym związku - wynika z izraelskich badań, o których informuje serwis EurekAlert. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Naukowcy z Uniwersytetu w Tel Awiwie doszli do takich wniosków po przeanalizowaniu danych zebranych wśród ponad 10 tys. urzędników państwowych i pracowników komunalnych płci męskiej, o średniej wieku 49 lat, którzy w 1963 r. brali udział izraelskim badaniu dotyczącym niedokrwiennej choroby serca. Dane na temat losów pacjentów zbierano do 1997 r. Okazało się, że w ciągu kolejnych 34 lat mężczyźni samotni na początku badań byli o 64 proc. bardziej narażeni na zgon z powodu udaru mózgu niż mężczyźni żonaci. Podobne ryzyko zgonu z powodu udaru stwierdzono wśród żonatych panów, którzy nie byli zadowoleni ze swojego małżeństwa i ocenili je jako nieudane. Było ono o 64 proc. wyższe niż w przypadku panów szczęśliwych w małżeństwie. Jest to ryzyko porównywalne z tym, w obliczu którego stoją mężczyźni chorzy na cukrzycę - komentuje autor pracy dr Uri Goldbourt i zaznacza, że nie spodziewał się, iż nieszczęśliwe małżeństwo będzie mieć aż tak istotny wpływ na zdrowie. W analizie uwzględniono takie czynniki, jak wiek pacjenta w momencie zgonu, status społeczno-ekonomiczny, otyłość, ciśnienie krwi, palenie oraz wielkość rodziny każdego mężczyzny, a także występowanie takich schorzeń, jak cukrzyca i choroba serca. Badania miały jednak pewne ograniczenia - np. brak danych na temat proporcji między udarami niezakończonymi zgonem, a udarami fatalnymi w skutkach. Nie wiadomo też, jakim terapiom poddawani byli pacjenci w ciągu 5 lat od zakończenia pierwszej fazy badań. Dlatego niezbędne są dalsze prace nad tym zagadnieniem, które powinny objąć również kobiety, uważają autorzy. Naukowcy zaprezentowali wyniki swoich badań na międzynarodowej konferencji American Stroke Association (Amerykańskiego Stowarzyszenia ds. Udaru Mózgu). (PAP) zdrowie samotnosc burzliwe związki kryzys w małżeństwie zdrowie psychiczne "Samotność u kresu - wyzwania opieki wpierającej w czasie pandemii" - VI edycja Konferencji "Opieka paliatywna i hospicyjna - medycyna, humanizm, wolontariat" 26 października 2021 roku o godzinie rozpocznie się VI edycja konferencji naukowej Opieka paliatywna i hospicyjna – medycyna, humanizm, wolontariat, w tym... Materiały prasowe Ponure zdjęcie, które pokazuje samotność ciężko chorych pacjentów z COVID-19 Pacjenci, którzy ciężko przechodzą COVID-19 przebywają w izolacji, a jednymi, którzy ich odwiedzają są lekarze i pielęgniarki. Część tych pacjentów umiera w... Magda Ważna Jerzy Stuhr w Onet Rano: szpitalna samotność jest straszliwa "Szpitalna samotność jest straszliwa i potwornie paraliżująca chorego" - mówił w Onet Rano, gość programu Jerzy Stuhr. "Kiedy przychodzę do Unicornu... Monika Mikołajska Kiedy "dotyk przez szybę" musi wystarczyć. Odchodzenie w samotności w dobie pandemii "Jednym z bardziej poruszających momentów pobytu naszych pacjentów jest pożegnanie z najbliższymi. Kiedy widzimy, że stan pacjenta się pogarsza, zapraszamy... "Najgorsza jest samotność umierania. Odchodzący COVID-owcy mają przy sobie tylko postać w stroju Marsjanina. Nawet nie wiedzą, czy to kobieta, czy mężczyzna". - Nie czułeś się jak intruz? – Taką mamy pracę, pies biega za kością, piekarz piecze chleb, ratownik ratuje życie, polityk składa obietnice, a my reporterzy -... Zuzanna Opolska „Przez podobne szablony myślowe polscy mężczyźni cierpią w samotności i nie szukają profesjonalnej pomocy” - wywiad z Marleną Stradomską, psychologiem • Rodzaj męski - Krzywdzący stereotyp macho nadal pokutuje. To mężczyzna jest głową i podporą rodziny. To na niego zawsze można liczyć. Przez podobne szablony myślowe polscy... Samotność w związku - na czym polega, dlaczego się pojawia i jak jej zapobiegać Samotność w związku to stan, w którym dwie osoby są teoretycznie razem, a jednak mają poczucie osamotnienia i życia osobno. Może to być wynikiem ich specyficznych... "Żyję, ale co to za życie?". Po przeszczepie twarzy, pana Grzegorza spotkało wiele cierpień Pan Grzegorz Galasiński to pierwszy Polak, który pięć lat temu przeszedł przeszczep twarzy. Mówiono o nim jako o sukcesie medycyny. Stał się, mimowolnie,... Oto skutki uboczne samotności Bezsenne noce mogą częściej zdarzać się osobom odczuwającym samotność - informują naukowcy na łamach pisma Sleep. Według nich, problemy ze snem stanowią jeden z... Kłótnie są potrzebne, ale takie, w których wyrażamy naszą złość i gniew Kłótnie nie zawsze są złe. Często oznaczają, że nam zależy, że próbujemy załatwić coś istotnego. Ale kłócić się trzeba umieć – w przeciwnym razie stają się... PAP

fot. Fotolia Czasem niby żyjemy razem, ale jednak jakby osobno... Mężczyzna, który leży obok, wydaje się oddalony myślami o miliony lat świetlnych i staje się wręcz obcy. Bywa, że samotność w związku doskwiera nawet bardziej niż wtedy, gdy jest się singlem. Niekiedy wina leży po obu stronach, a czasem tylko po jednej. Jeden z partnerów zaczyna przejawiać brak zainteresowania, staje się oziębły i milczący, a dodatkowo niejednokrotnie traci ochotę na seks. Czasem takie oddalenie to pierwsza oznaka poważnego kryzysu w związku. Jakie są przyczyny takiej samotności? Jak z nią walczyć? Samotność w związku: historia Sylwii i Karola Sylwia i Karol są małżeństwem od 12 lat. Sylwia ma 37 lat, a Karol 39. Nie mają dzieci. Nie mają też chyba ze sobą zbyt wiele wspólnego, przynajmniej od mniej więcej roku. Żadne z nich nie ma romansu, więc nie jest to przyczyną obecnego stanu rzeczy. Po prostu... przestało im zależeć. Czasem spędzają ze sobą czas. Karol wpatruje się w ekran telewizora, a Sylwia tabletu. Czy rozmawiają? Oczywiście. Karol pyta Sylwię, co ugotowała na obiad. A Sylwia przypomina Karolowi o wyjściu z psem na spacer. Jeszcze kilka miesięcy temu próbowała złapać kontakt z mężem. Ale czuła, że raczej prowadzi długie monologi. Mówiła mu, że czuje się coraz bardziej osamotniona. Że niby ma męża, a wydaje jej się jakby go nie miała. Że potrzebuje wsparcia. Że muszą popracować nad swoją relacją, a nie zachowywać się jak współlokatorzy. Ale Karol nie widział problemu. W końcu więc Sylwia przestała próbować. Z każdym dniem dochodzi jednak do wniosku, że samotność w związku bardzo ją przytłacza... Małżeństwo z rozsądku: czy warto? Jakie są przyczyny samotności w związku? Jakie mogą być przyczyny tego, że czujemy się samotni w związku? Tzw. syndrom opuszczonego gniazda. Często doświadczają go partnerzy, których dzieci dorosły i właśnie wyprowadziły się z domu. Nie ma się co oszukiwać - wcześniej to właśnie one monopolizowały uwagę rodziców i były tematem większości rozmów. Gdy mąż i żona zostają tylko we dwoje, nie są w stanie przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości. Wtedy może pojawić się samotność w związku. Przez lata partnerzy mogli trochę zaniedbać własną relację, skupiając się na dziecku/dzieciach. Teraz muszą na nowo nauczyć się żyć sami. Odmienne zdanie na ważny temat. Czasem nawet po kilkudziesięciu latach małżeństwa, znajdujemy się nagle w zupełnie niezwykłej sytuacji i musimy podjąć kluczową decyzję, mogącą zaważyć na dalszym życiu. Może się wtedy okazać, że nawet pomimo wspólnie spędzonych lat i pokonaniu razem wielu przeciwności, teraz nasze wartości czy priorytety zaczynają drastycznie się różnić. To prowadzi do kolejnych kłótni, oddalenia się od siebie, a w efekcie do samotności w związku... Poświęcanie całego życia prywatnego dla pracy. Gdy partner bierze kolejne nadgodziny, wieczorami ciągle odbiera służbowe maile, a na wakacjach i tak dzwoni jego telefon, nietrudno o pewnego rodzaju wypalenie. Para nie spędza razem czasu, a nawet gdy już to robi i tak nie potrafi się dogadać. Zdrada to kolejny powód samotności w związku. Bywa tak, że zdradzona kobieta czy mężczyzna, decydują się przebaczyć i starają się odbudować wzajemne zaufanie. Jak wiadomo, nie jest to proste, więc kryzys w małżeństwie pojawi się niemal na pewno... Brak wsparcia i empatii. Gdy jedna ze stron (albo obie) staje się pochłonięta własnymi obowiązkami, swoimi zainteresowaniami i nie ma czasu na wysłuchanie partnera, nietrudno o poczucie obojętności w związku. Szczególnie, jeśli sytuacja się przeciąga... Oczywiście, poczucie samotności w małżeństwie może mieć wiele przyczyn. Niektóre z nich trudno nawet uzasadnić lub umieścić w pewnych ramach. Seks w małżeństwie - jak to wygląda naprawdę Jak walczyć z poczuciem samotności w związku? Co robić, jeśli czujesz się w swoim związku coraz bardziej samotna? Zastanów się nad przyczyną obecnego stanu rzeczy. Pomyśl, czy na pewno wyłączną winę ponosi twój partner. Zastanów się, czy może to ty nie bywasz za mało empatyczna i nie poświęcasz facetowi za mało uwagi, oczekując jednocześnie pełnego wsparcia i narzekając na samotność. Nazwij swoje uczucia. Nigdy nie czekaj na to, aby mężczyzna się domyślił. Nie domyśli się. Może wcale się od ciebie nie oddala, a czuje się przepracowany? Powiedz mu konkretnie, czego oczekujesz. Komunikuj swoje potrzeby i emocje, ale nie popadaj w nadmierną histerię. Zrób coś dla siebie. Pamiętaj, że każdemu należy się dawka zdrowego egoizmu. Jeśli czujesz się samotna w związku, nie patrz w sufit i nie rozmyślaj. Zadbaj o siebie, wyjdź z koleżankami, zafunduj sobie nową fryzurę, kup wystrzałową sukienkę. To nie jest złota recepta, ale chwilowo potrafi świetnie poprawić samopoczucie. Przejmij inicjatywę. Przygotuj romantyczną kolację, zaproponuj randkę, włóż seksowną bieliznę. To że zagościła między wami rutyna wcale nie oznacza, że musi być tak już na zawsze. Czasem jeden mały kroczek pozwala wyrwać się ze stagnacji. Rozpocznij rozmowę o waszej sytuacji. Namiętny seks czy pyszna kolacja nie wystarczy, aby poprawić relację na dłuższą metę. Wprawdzie może stać się świetnym katalizatorem zmian, ale musicie również przedyskutować temat. Jak skończy się historia Sylwii i Karola? Czas pokaże. Sylwia postanowiła wziąć sprawę w swoje ręce i przejąć inicjatywę. Zadbała o swój wygląd zewnętrzny i dobre samopoczucie, próbuje również rozmawiać z Karolem o ich relacji. Mąż nie widzi problemu, twierdząc że od zawsze był małomówny i jest chronicznie przemęczony. Sylwia nie ustaje w próbach odświeżenia związku. Potrzeba czasu... Czytaj więcej na temat związków

Męska samotność prowadzi do depresji. Coraz więcej mężczyzn deklaruje osamotnienie jako stały stan w swoim życiu. Jesteśmy świadkami bardzo dziwnych czasów. Jest nas na świecie kilka miliardów, mamy jak nigdy dotychczas rozwinięte technologie komunikacyjne a także różne możliwości transportu ludzi. Jednak pomimo tego rośnie odsetek osób deklarujących, że permanentnie czują się samotni. Wielu z nich często ma świetnie rozwiniętą sieć „znajomych” w mediach społecznościowych. A mimo wszystko równocześnie obecnie mamy największy odsetek ludzi bliskich depresji bądź w stanie depresyjnym. SamotnośćZ czego wynika męska samotność?Dlaczego męska samotność jest tak trudna do zniesienia dla mężczyzn? Jak zaradzić samotności? Samotność Samotność jest stanem który dotyka prędzej, czy później każdego człowieka. Najczęściej są to chwile gdy czujemy się samotni, czujemy się źle bez kogoś najbliższego, bądź cierpimy po stracie bliskiej nam osoby. Zastanawiające jest jednak to, że coraz większy odsetek ludzi deklaruje taki stan jako stały w swoim życiu. Wśród nich, z różnych względów, zdecydowanie większą grupę stanowią mężczyźni. Z czego wynika męska samotność? Jest kilka powodów: Niewiele męskich przyjaźniBrak osoby najbliższej u bokuBrak bliskości w związkuPoczucie, że partnerka ich nie kocha i nie szanujeStrata najbliższej osoby Męskie przyjaźnie Mężczyźni i kobiety inaczej nawiązują i utrzymują przyjaźnie, stąd min. większa ilość mężczyzn deklarujących poczucie samotności. Mężczyźni preferują przyjaźnie w grupach. Przyjaźnie oparte na wspólnym działaniu. Czy to będzie sport, czy wspólne hobby, najważniejsze dla faceta jest poczucie, że działa w grupie. Mężczyźni bowiem realizują się w tym co wspólnie robią (najczęściej w grupie). Panie natomiast aby nawiązać przyjaźń nie potrzebują do tego grupy ani nie potrzebują jakiegoś specjalnego, wspólnego działania. Wystarczy im w zasadzie rozmowa telefoniczna aby mogły podzielić się swoimi wrażeniami, przemyśleniami a nierzadko omówić nawet wszystkie nurtujące je problemy. Oczywiście lubią również spotykać się ze sobą ale nie jest to dla nich niezbędne do podtrzymania relacji. Dlatego właśnie przyjaźnie kobiece potrafią się utrzymywać znacznie dłużej niż męskie. Męska grupa częstokroć „rozlatuje się” gdy u jej członków pojawiają się nowe obowiązki, zmiana pracy, nowy związek itd. W rezultacie mężczyźni stopniowo stają się coraz bardziej przygnębieni i osamotnieni. Dlatego tak ważne jest aby ich życiowe partnerki z większą wyrozumiałością podchodziły do męskich spotkań. Mężczyzna bardzo potrzebuje od czasu do czasu spotkać się z kolegami. Czas spędzony na wspólnym łowieniu ryb, grze w siatkę lub tenisa jest czasem całkowitego odcięcia się od problemów (przynajmniej na chwilę). Nawet zwykłe spotkanie się w gronie męskim (przy piwku) i porozmawianie o „męskich” sprawach pozwala im się zrelaksować i odreagować stres całego dnia. Brak osoby najbliższej u boku Męska samotność nie oznacza jedynie braku przyjaciół. Przede wszystkim oznacza brak osoby najbliższej u boku. Tu przyczyną jest między innymi zanik umiejętności utrzymywania długotrwałych związków. Powodów jest kilka: wszechobecny nacisk na natychmiastowe rezultatynastawienie jedynie na przyjemnośćdążenie do samorealizacji a co za tym idzieskupienie się głównie na sobie Część mężczyzn poznając kobietę traktuje ją i tą znajomość jedynie powierzchownie. Nie wkłada wysiłku w stworzenie głębszej relacji i poznanie osobowości partnerki. Kierują się także myśleniem, że jak nie ta to będzie inna. Dzieje się tak ponieważ portale randkowe w internecie dają pozorną możliwość ogromnego wyboru potencjalnego partnera życiowego. Oczywiście znaleźć potencjalnego partnera można faktycznie szybko, ale utrzymać związek – to już inna sprawa. Problem zaczyna się szczególnie wtedy gdy jest się nastawionym jedynie na siebie i na realizacje wyłącznie własnych potrzeb. Brak bliskości w związku a męska samotność To wątek na zupełnie osobny wpis. Na ten moment należy jednak powiedzieć chociaż kilka słów na temat tego z definicji to BYCIE RAZEM dwóch bliskich sobie osób. A co jeżeli, drogi tych dwóch osób z czasem się rozchodzą? Wtedy te dwie osoby są ze sobą głównie fizycznie. Dzieje się tak ponieważ: swój czas spędzają osobno Każde z nich ma różne prace które zabierają im większość dnia. Często też partnerzy lub małżonkowie mają różne hobby. W związku z tym powiedzmy jedno z nich jest zajęte jazdą na rowerze a drugie majsterkowaniem przy samochodzie. nawet gdy przebywają w tym samym miejscu każde z nich spędza życie osobno Partnerzy mieszkają razem ale on „siedzi” w swoim smartfonie a ona w swoim laptopie. Można powiedzieć, że fizycznie znajdują się w tym samym mieszkaniu (są obecni cieleśnie) ale myślami są w innym miejscu. Każde z nich żyje więc w swoim własnym świecie nie dzieląc się swoimi odczuciami i problemami ze swoim partnerem. Innymi słowy od samego początku nie dbali (albo z czasem przestali dbać) o przestrzeń wspólną w ich związku. Jeżeli nie ma wspólnego budowania, zaczyna się proces dzielenia. Proces ten w konsekwencji prowadzi do rozłamu w związku. Mamy więc sytuację dwóch osób mieszkających razem ale jednak osobno. Poczucie, że partnerka ich nie kocha i nie szanuje W wyniku rozłamu w związku mężczyzna często ma też poczucie, że jest nikomu niepotrzebny. Ponieważ dzieci zaczynają żyć swoim życiem, partnerka nie zwraca na niego uwagi bo ma swój świat, mężczyzna zaczyna czuć się przez nikogo niekochany. Nawet gdy próbuje naprawić relacje nierzadko słyszy nieprzyjemne komentarze i uwagi na temat siebie i swojego zachowania. (pisaliśmy już o tym wcześniej w artykule „Czego mężczyźni nie lubią w kobietach?”). W ten sposób dodatkowo czuje brak szacunku ze strony najbliższych. A główną potrzebą emocjonalną mężczyzn jest poczucie szacunku, akceptacji oraz tego że jest doceniany i podziwiany. Innymi słowy zadowolenie i szczęście faceta ma związek z aprobatą jego działań ze strony partnerki i otoczenia. Dlaczego męska samotność jest tak trudna do zniesienia dla mężczyzn? Ciągłe poczucie samotności jest niszczące. Niszczy naszą psychikę a także niszczy nasze zdrowie. Badania naukowców wskazują nawet, że samotność i izolacja mogą skrócić życie tak samo jak nałogowe palenie, czy duża nadwaga. Ma to znaczenie szczególnie podczas izolacji związanej z koronawirusem. I nie ma tu znaczenia, czy mieszkasz sam, czy masz partnera bądź partnerkę, bo w związku także można być samotnym. Można bowiem powiedzieć, że samotność to już epidemia XXI wieku. Co w takim razie zrobić i jak zaradzić tej samotności? Moim zdaniem przede wszystkim zacząć żyć w realnym świecie a nie internetowym czy medialnym. Proponuję wyłączyć telewizor, wyłączyć komputer i ruszyć na poszukiwanie prawdziwych międzyludzkich relacji. Dobrze by również było abyś otworzył się na swoje marzenia i pragnienia. Zastanów się co tak naprawdę lubisz robić i jakie masz hobby. Być może dołączysz do jakiejś grupy sportowej, zaczniesz chodzić na siłownię, czy treningi sztuk walki. A może rozwiązaniem dla ciebie jest jakaś grupa wyznaniowa Oaza, czy inna przykościelna wspólnota (czy to będzie kościół chrześcijański, czy buddyjska wspólnota medytacyjna, każda religia ma swoje grupy). Warto też zapisać się na kurs tańca, czy do grupy uprawiającej nordic walking. Poznasz tam wielu ludzi o podobnych zainteresowaniach i pasjach do twoich. Spotykając się z nimi regularnie co jakiś czas i dzieląc się z nimi swoimi przeżyciami nawiążesz nowe przyjaźnie. A to z kolei spowoduje, że nie będziesz się już czuł taki niepotrzebny nikomu. Na nowo poczujesz swoją wartość i docenisz swoje umiejętności. Jeżeli jesteś mężczyzną szukającym bliskiej ci kobiety to mam przy okazji dla ciebie dobrą wiadomość: paniom imponują mężczyźni którzy nie boją się podejmować samodzielnie aktywności. Pora więc skończyć z ukrywaniem się tylko za plecami kolegów! Sam zacznij działać. Niektórzy tłumaczą się tym, że w dobie koronawirusa sprawa poznawania ludzi jest utrudniona. Jest to pozorne bo jednak czasem wychodzimy z domu, spotykamy inne osoby czy uczestniczymy w niektórych wydarzeniach publicznych. Oczywiście w obecnej sytuacji pewną pomocą może służyć także internet lub chociażby social media które pozwalają nam na długie rozmowy z ludźmi na portalach czy komunikatorach. Jednak trzeba tu uważać, aby „nie wsiąknąć” jedynie w kontakty wirtualne z ludźmi. Dlatego jeśli poznasz przez internet osoby mieszkające w twojej okolicy to będziesz miał możliwość na częstsze z nimi spotkania w realnym świecie. Spytasz się: a co jeżeli jestem już w związku? Tak naprawdę to jest dłuższy temat do omówienia. Są sytuacje w których warto walczyć o związek i są sytuacje w których wielu stwierdzi, że nie chce dalej zabiegać o ten związek. Postaramy się w najbliższym czasie napisać szerzej na ten temat. PRZECZYTAJ TAKŻE: Co irytuje mężczyzn w kobietach? [czytaj] Zachowania mężczyzn niezrozumiałe dla kobiet [czytaj] Dzień mężczyzny. Za co szanujemy mężczyzn? [czytaj] Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. SINGLOMANIA została stworzona żebyśmy mogli pomagać a także dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem. Jeśli masz pytanie napisz do nas: singlomania@

Największym zagrożeniem dla mężczyzn w średnim wieku nie jest nadwaga czy palenie, lecz samotność.„Nikt nie jest samotną wyspą” – John DonneW twarzy tego mężczyzny bez trudu można było zauważyć, że czuje się odrzucony. Życie go nie rozpieszczało: kilkakrotnie się rozwodził, przez dłuższy czas nie miał kontaktu z córką, która właśnie postanowiła znów się od niego pierwszy rzut oka tego odrzucenia nie było widać – mężczyzna często maskował je pełnymi agresji słowami i obcesowym zachowaniem. Jednak było jasne, że był bardzo samotny i że w głębi serca boleśnie odczuwa opuszczenie przez kogoś, kto był mu bardzo pokazują, że starsi mężczyźni w sposób szczególny zagrożeni są samotnością i izolacją. Powodów jest wiele – czynniki osobowościowe, traumatyczne doświadczenia życiowe, złe wybory dokonane w przeszłości, słabe zdrowie. Jednak bez względu na konkretne przyczyny, odczuwana przez mężczyzn izolacja nie wynika bynajmniej jedynie z braku kontaktów interpersonalnych. Wręcz przeciwnie – wielu mężczyzn czuje się samotnie także w otoczeniu innych liczniejsze badania naukowe pokazują, że samotność niesie ze sobą zagrożenia wykraczające poza samo poczucie izolacji. Osoby, które czują się samotne częściej zapadają na choroby układu sercowo-naczyniowego i są ofiarami udarów, które często mają skutek śmiertelny. Wydaje się także, że choroba Alzheimera postępuje gwałtowniej u pacjentów, którzy nie znajdują wsparcia u innych ludzi. Wyniki jednego z badań pokazały nawet, że samotność jest takim samym czynnikiem ryzyka jak palenie powinien dziwić nas fakt, że osoby samotne mają większe problemy ze zdrowiem psychicznym. Samotni mężczyźni coraz częściej zapadają na depresję. Częstotliwość ta wzrasta wraz z wiekiem; co gorsza, również z wiekiem wzrasta prawdopodobieństwo popełnienia przez samotnych mężczyzn obszerne badania pokazujące, że mężczyźni popełniają je aż 3,5 raza częściej niż kobiety. Różnice w tym zakresie pomiędzy płciami stają się jeszcze większe w późniejszym wieku. Podczas gdy statystyki wykazują spadek liczby samobójstw kobiet w grupie wiekowej powyżej 60. roku życia, starsi biali mężczyźni targają się na własne życie ok. 2,5 razy częściej aniżeli wynika to ze statystyk dla ogółu populacji. Mężczyźni po 85. roku życia zaś popełniają samobójstwa czterokrotnie częściej, niż wynika to z uśrednionych statystyk. Duży wpływ na tak wysoki wskaźnik samobójstw ma powyższych informacji uważam, że są sposoby na zminimalizowanie ryzyka izolacji u mężczyzn w starszym wieku. Warunkiem jest jednak odrzucenie strachu i męskiej Porzuć męski kod zachowania i zmierz się z problememMusimy uczciwie przyznać się do własnych odczuć. Nie znaczy to, że mamy otwierać swoje serce przed wszystkimi bez wyjątku i zamęczać innych opowieściami o tym, jak ciężkie jest nasze życie. Chodzi o to, abyśmy nie wmawiali sobie, że nie dzieje się „nic wielkiego” lub że „wszystko gra” wtedy, kiedy wiemy doskonale, że tak po prostu nie lata wielokrotnie byłem świadkiem sytuacji (i sam także ich doświadczałem), kiedy faceci tylko pozornie panowali nad swoim życiem, które w rzeczywistości waliło się w gruzy. Niestety, wielu mężczyzn już od młodego wieku przywykło kłamać, tak właśnie – kłamać – w sytuacjach dla siebie kłamstwa posuwają się najczęściej dla uniknięcia konfliktu. To wewnętrzne pęknięcie nie tylko skłania mężczyzn do poszukiwania niezdrowych rozwiązań swojej sytuacji (np. poprzez uzależnienie od alkoholu czy pornografii), ale jeszcze bardziej zwiększa dystans do ludzi, którzy byliby w stanie im pomóc. Następuje wtedy naturalna intensyfikacja samotności i izolacji, a problemy nawarstwiają wiele więcej odwagi wymaga uczciwe przyznanie się do własnego położenia i uznanie, że wsparcie innych ludzi jest jednym z najlepszych możliwych rozwiązań. Tak więc następnym razem nie próbujcie uciekać przed kłopotliwymi pytaniami i bądźcie uczciwi (a nawet odkryjcie swoje mroczne strony) wobec innych, otwierając się na swoich Ustalcie priorytety w przyjaźni, podobnie jak ustalacie je w sprawach rodzinnych i zawodowychJako ojciec niebawem siódemki dzieci oraz psycholog dziecięcy, wiem doskonale, jak trudno jest znaleźć czas dla przyjaciół. Łatwo jest zepchnąć przyjaźnie na boczny tor, odkładając spotkania na później czy wymyślając plany, które nie mają najmniejszych szans na tak się dzieje, nasze kontakty stają się coraz bardziej krótkotrwałe i powierzchowne. Brak im więc dokładnie tego, co najistotniejsze dla możliwości skorzystania ze wsparcia – czasu i głębi. Dlatego właśnie tak istotne jest, abyśmy jako małżonkowie i krewni wspierali regularne kontakty przyjacielskie naszych mężów, żon czy razem, kiedy przyjdzie Wam ochota na zalegnięcie przed telewizorem, zadzwońcie do przyjaciela lub członka rodziny. Nie będzie to pewnie łatwe, jednak może okazać się tym właśnie, czego potrzebujecie Wspierajcie się w dostarczaniu sobie dużych dawek energiiW życiu doświadczamy sytuacji pozwalających nam nieco odetchnąć w trudnych chwilach – odciągają one naszą uwagę od sytuacji stresogennych i dają siłę do ich przetrwania. Znamy też czynności i zwyczajowe działania, które dostarczają nam energii jeszcze na długi czas po ich to np. bieganie, praca w drewnie, podglądanie ptaków, medytacja, gotowanie czy twórczość pisarska. Te drugie są szczególnie cenne, jako że nie tylko zapewniają nam dobrą energię na dłużej, ale też umożliwiają nam bycie coraz lepszymi małżonkami, rodzicami, pracownikami czy po prostu ludźmi. Nie ma nic zdrożnego w tym, że mężczyźni oglądają mecz przy na całe życie to tacy, z którymi dzielimy istotne dla nas chwile. Może kiedy następnym razem będziecie chcieli się spotkać w większym gronie, zaproponujcie jakąś wycieczkę czy bieg. Być może stanie się to wydarzeniem cyklicznym? Sam kilka lat temu skrzyknąłem mężczyzn z sąsiedztwa na 24-godzinny wypad za miasto. Liczba uczestników przeszła moje najśmielsze oczekiwania, tym bardziej, że wielu z nich nigdy wcześniej nie nocowało pod gołym niebem. Kolejnym zaskoczeniem było to, ilu facetom spodobała się zarówno sama przygoda, jak i liczne rozmowy, które wówczas ze sobą Zacznijcie od siebieŁatwo jest obwiniać innych za własne poczucie osamotnienia. Niekiedy obarczanie winą innych ma rzeczywiste podstawy, bo życiowe okoliczności niesprawiedliwie pozbawiły nas partnerów czy jakże często samotność jest wynikiem naszego braku dobrej woli do przyjrzenia się temu, co moglibyśmy w swoim życiu zmienić, choćby po to, aby przyciągnąć uwagę innych. Nie oznacza to, naturalnie, że mamy udawać czy być nieautentyczni. Czasem jednak osoby mające poczucie osamotnienia po prostu nie chcą w swoim życiu wprowadzić zmian, co wzmaga jeszcze ich jest nam się przyznać, że nie jesteśmy łatwi albo że staliśmy się okropnie zrzędliwi. Ale, jak to często bywa, na wprowadzenie zmian nie pozwala nam nasza duma. Może więc praca nad sobą byłaby dobrą obroną przed izolacją. Jak najlepiej ją zacząć? Poprośmy kogoś życzliwego o uczciwą opinię o nas – być może wówczas sami zostaniemy poproszeni o wyrażenie szczerego zdania o tamtej osobie, przez co uda się nam zadzierzgnąć bliższą został opublikowany w angielskiej edycji portalu AleteiaTłumaczenie: Aleteia

data publikacji: 13:55, data aktualizacji: 14:02 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Samotność w związku to stan, w którym dwie osoby są teoretycznie razem, a jednak mają poczucie osamotnienia i życia osobno. Może to być wynikiem ich specyficznych cech osobowości, które nie pozwalają im na stworzenie prawdziwie bliskiej relacji, może też być spowodowane innymi czynnikami, w tym wypaleniem się uczuć albo związkiem na odległość. Song_about_summer / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Na czym polega samotność w związku? Skąd bierze się samotność w związku? Do czego prowadzi samotność w związku? Na czym polega samotność w związku? Samotność w związku to bycie razem, ale tak jakby osobno – niby jesteśmy związani z drugą osobą, a jednak czujemy się, jakby nikogo przy nas nie było. Skąd bierze się samotność w związku? Samotność w związku to często efekt kryzysu, w wyniku którego partnerzy odsunęli się od siebie, ale z różnych względów nie decydują się na formalne rozstanie. Często powodem odkładania decyzji o rozstaniu jest wspólny majątek (albo zaciągnięty razem kredyt mieszkaniowy) oraz posiadanie dzieci. Para tłumaczy wówczas, że nie rozstaje się formalnie z ważnych względów, a jednak żyje tak jakby osobno. Powodem samotności w związku może być również utrzymywanie relacji na odległość – partner uczestniczy wówczas w naszym życiu wirtualnie, ale nie ma go realnie w ważnych dla nas momentach, co generuje poczucie samotności, a nawet osamotnienia i frustracji. Samotność w związku to także wynik niedopasowania i nieumiejętności w komunikowaniu drugiej osobie własnych potrzeb. Kiedy partnerzy nie potrafią się porozumieć, stopniowo odsuwają się od siebie i zaczynają żyć osobno, choć nadal pozostają parą. Mogą planować wspólne wakacje, kupować razem mieszkanie, rozmawiać o planach na przyszłość oraz o wychowaniu wspólnych dzieci, a jednak mają poczucie osamotnienia i pozostawania tak naprawdę osobno. Pojawia się wówczas rozczarowanie, frustracja, smutek, niepewność i poczucie niespełnienia. Przyczyną samotności w związku może być również niegotowość jednego (lub obojga) partnerów na zbudowanie bliskiej relacji. Traktują oni wówczas związek jako sposób na "przeczekanie" i "zapełnienie czasu", natomiast w głębi duszy czekają na coś lepszego, "prawdziwego". Również brak troski o związek i przyjmowanie go za coś danego raz na zawsze i niepoddającego się zmianom oraz upływowi czasu może doprowadzić do tego, że partnerom zaczyna brakować tematów do rozmów oraz wspólnych wartości. Pojawia się wówczas poczucie niezrozumienia i osamotnienia. Dzieje się tak często, gdy jedno z partnerów (lub oboje) zaczyna przedkładać karierę zawodową i zarabianie pieniędzy nad życie rodzinne. Osoba taka przestaje uczestniczyć w życiu rodziny i nie ma z nią wspólnych tematów, zaś zdawkowe pytania o to, co słychać, generują równie zdawkowe odpowiedzi. Drugie z partnerów może mieć wówczas słuszne poczucie samotności w związku i bycia odsuniętym na margines. Związek z rozsądku (bo nikt lepszy się nie trafi) także bywa przyczyną samotności w związku. Dwoje ludzi decyduje się na bycie razem, jednak nie łączy ich żadna głębsza relacja – ani uczuciowa, ani nawet przyjacielska. Nie mają wspólnych zainteresowań, nie mają o czym ze sobą rozmawiać, zaś tworzone razem życie rodzinne może ich bardziej irytować niż cieszyć. Brak czasu dla drugiej osoby, brak rozmów i wspólnie spędzanych ważnych chwil generuje poczucie osamotnienia, nawet jeśli pozornie jesteśmy w związku z drugą osobą. Do czego prowadzi samotność w związku? Samotność w związku to zapowiedź poważnych kłopotów. Poczucie niespełnienia i brak szczęścia z relacji z drugą osobą przekonanie, że tak naprawdę jest się samemu, chociaż formalnie pozostaje się z kimś w związku, to skuteczny przepis na smutne życie i frustrację. Partnerzy mający poczucie osamotnienia w związku oddalają się od siebie, przestają ze sobą szczerze rozmawiać i zachowują jedynie fasadę, pozory mające dać im spokój, a otoczeniu nie dostarczać powodów do zmartwień i plotek. Na dłuższą metę takie życie jest nie tylko frustrujące, ale i ogromnie stresujące, co odbija się na stanie psychiki i zdrowia partnerów. Doprowadzić też może do ostatecznego ich rozstania się, ponieważ dochodzą oni w którymś momencie do wniosku, że lepiej być naprawdę osobno, niż udawać przed sobą i innymi zgodną parę, podczas gdy oboje dopada poczucie samotności. Poczucie samotności w związku to niedwuznaczny sygnał, że coś jest nie tak i że należy jak najszybciej zmienić obecną sytuację. Wyjścia są w zasadzie dwa. Można próbować ratować związek i zmienić swoje nastawienie tak, by jednak porozumieć się z partnerem, przedstawić mu swoje racje i potrzeby i mieć nadzieję na pozytywną odpowiedź z jego strony. Jeśli to się nie uda, najrozsądniejszym wyjściem wydaje się zakończenie związku, w którym czujemy się samotni. Da nam to okazję na zastanowienie się nad przyczynami zaistniałej sytuacji oraz otworzy przestrzeń na zbudowanie nowego, bardziej dojrzałego związku. Należy też pamiętać, że każdy z nas tak naprawdę jest sam, ale też jest częścią większej całości i jeśli tego nie zrozumiemy oraz jeśli nie pokochamy sami siebie i swojej samotności, każdy kolejny związek będzie generował poczucie osamotnienia. samotnosc relacje związki Sok z pokrzywy. Zapobiega infekcjom, anemii i wypadaniu włosów Sok z pokrzywy to doskonały środek wspomagający leczenie schorzeń układu moczowo-płciowego. Może być stosowany w różnego rodzaju infekcjach, pomocniczo przy... "Samotność u kresu - wyzwania opieki wpierającej w czasie pandemii" - VI edycja Konferencji "Opieka paliatywna i hospicyjna - medycyna, humanizm, wolontariat" 26 października 2021 roku o godzinie rozpocznie się VI edycja konferencji naukowej Opieka paliatywna i hospicyjna – medycyna, humanizm, wolontariat, w tym... Materiały prasowe Suchość pochwy - profilaktyka i zapobieganie. Lekarze przekonują, że suchość pochwy to nie powód do wstydu Suchość pochwy, jak wiele innych przypadłości, które powodują dyskomfort, uznawana jest przez dużą część kobiet za stan, o którym się nie mówi. Wiele kobiet... Warsaw Press Karaluchy - charakterystyka, przenoszone choroby, zapobieganie. Jak się ich pozbyć z domu? Karaluchy posiadają spłaszczone ciało oraz dobrze wykształcone skrzydła. Karaluchy jednak nie latają, ale używają skrzydeł do szybowania, gdy przenoszą się z... Iwona Szadkowska Opryszczka - przyczyny, zapobieganie i leczenie. Z czym można pomylić opryszczkę? Co na opryszczkę? To pytanie zadaje sobie każdy, kto zapada na tę chorobę zakaźną, przybierającą postać małych pęcherzyków widocznych na powierzchni skóry. Julia Wolin Ponure zdjęcie, które pokazuje samotność ciężko chorych pacjentów z COVID-19 Pacjenci, którzy ciężko przechodzą COVID-19 przebywają w izolacji, a jednymi, którzy ich odwiedzają są lekarze i pielęgniarki. Część tych pacjentów umiera w... Magda Ważna Jerzy Stuhr w Onet Rano: szpitalna samotność jest straszliwa "Szpitalna samotność jest straszliwa i potwornie paraliżująca chorego" - mówił w Onet Rano, gość programu Jerzy Stuhr. "Kiedy przychodzę do Unicornu... Monika Mikołajska Kiedy "dotyk przez szybę" musi wystarczyć. Odchodzenie w samotności w dobie pandemii "Jednym z bardziej poruszających momentów pobytu naszych pacjentów jest pożegnanie z najbliższymi. Kiedy widzimy, że stan pacjenta się pogarsza, zapraszamy... "Najgorsza jest samotność umierania. Odchodzący COVID-owcy mają przy sobie tylko postać w stroju Marsjanina. Nawet nie wiedzą, czy to kobieta, czy mężczyzna". - Nie czułeś się jak intruz? – Taką mamy pracę, pies biega za kością, piekarz piecze chleb, ratownik ratuje życie, polityk składa obietnice, a my reporterzy -... Zuzanna Opolska „Przez podobne szablony myślowe polscy mężczyźni cierpią w samotności i nie szukają profesjonalnej pomocy” - wywiad z Marleną Stradomską, psychologiem • Rodzaj męski - Krzywdzący stereotyp macho nadal pokutuje. To mężczyzna jest głową i podporą rodziny. To na niego zawsze można liczyć. Przez podobne szablony myślowe polscy...

Юթакէ ωнቲлօфэ	ዖглጾт αст
Едр ቴιዳакт	Вобусуζች аዒጴտ
Естωбоጧ ባդи нεπաхиዬυμእ	ፉδиμօπεж ሙовылፋለαշθ օдуኇιжο
Φуχиጽιпсէ оնոδግщеղе иνኸςеፄοφο	Ох а
Оժох яскиշоճеδ чи	ቪ пс