Imię i nazwisko ucznia:1. Jaki kraj był ojczyzną Andersena?a. Szwecjab. Daniac. Polska2. Kto zamienił braci Elizy w łabędzie?a. czarownicab. ich macocha, zła czarownicac. diabeł3. Kto znał prawdziwego słowika, pomógł go odnaleźć i przyprowadzić?a. cesarzowab. cesarski marszałekc. mała pomywaczka4. Dlaczego cesarz wygnał prawdziwego słowika ze swego państwa?a. bo słowik nie zawsze chciał śpiewać na życzenie cesarzab. bo cesarz uznał, że sztuczny ptak jest doskonalszy od prawdziwegoc. bo cesarz sam chciał być uważany za najlepszego dziewczynka z zapałkami nie mogła wrócić do domu?a. bo pogubiła zapałkib. bo nie sprzedała ani jednej zapałkic. bo nie miała wcale domu6. Jak brzydkie kaczątko spędziło zimę?a. musiało cały czas kręcić się po wodzie, żeby nie zamarzłab. mieszkało z mamą kaczką i rodzeństwemc. przez całą zimę opiekowali się nim dobrzy ludzie7. W jaki sposób Calineczka pozbyła się natrętnego narzeczonego - chrabąszcza?a. poleciała na grzbiecie jaskółki do ciepłych krajówb. uciekła na pływającym listkuc. chrabąszcz sam ją wypuścił, bo nie spodobała się jego rodzinie8. Ile razy żołnierz musiał uderzyć w czarodziejskie krzesiwo, aby pies przyniósł mu złoto?a. 1 razb. 3 razyc. 5 razy9. Dzielny ołowiany żołnierz ze wszystkich zabawek najbardziej polubił:a. diabełka z pudełkab. swoich 25 bracic. papierową tancerkę10. Czego najbardziej pragnęła mała syrenka?a. zdobyć serce księciab. zostać królową oceanu11. Która z postaci wypowiedziała następujące słowa?"Patrzcie, przecież on jest nagi" - "Żeby cię kot porwał, ty wstrętny potworze" -"Wynagrodziłeś mnie już cesarzu! Widziałem łzy w twoich oczach" - "Hop, hop! Teraz jadę ja! Patrzcie co znalazłem -"To, co masz najwartościowszego, twój głos, oddasz mi za mój drogocenny napój" - 12. Z jakich baśni pochodzą następujące fragmenty?"Całą noc oka nie mogłam zmrużyć. Nie wiadomo, co tam było w łóżku?" -"Papier rozpadł się, a żołnierz pogrążył się w wodzie, ale w tej samej chwili połknęła go wielka ryba' - "ojciec przeraził się na jej widok i powiedział, że to nie może być jego córka, nikt jej nie poznał prócz podwórzowego psa i jaskółek" - 13. w jakich utworach ważną rolę odgrywały następujące przedmioty? Połącz ich nazwy z tytułami "Dziecię Elfów"pokrzywy "Brzydkie kaczątko"tulipan "Słowik"jajko "Dziewczynka z zapałkami"klatka "Dzikie łabędzie"14. W jakich baśniach występują te ptaki? Połącz strzałką nazwy ptaków z tytułami "Brzydkie kaczątko"kukułkasłowik "Głupi Jasio"jaskółkikaczki "Dziecię Elfów"kuryłabędzie15. Jakie znasz tytuły baśni Andersena?Test obejmuje znajomość następujących baśni: "Dzikie łabędzie", "Słowik", "Dziewczynka z zapałkami", "Brzydkie kaczątko", "Dziecię Elfów", "Krzesiwo". "Dzielny ołowiany żołnierz", "Mała syrenka", "Nowe szaty cesarza", "Głupi Jasio", "Księżniczka na ziarnku grochu".Prawidłowe odpowiedzi:1. b2. b3. c4. a5. b6. a7. c8. b9. dziecko,rodzeństwo kaczątka,słowik, głupi Jasio, "Księżniczka na ziarnku grochu", "Dzielny ołowiany żołnierz", "Dzikie łabędzie".13. zapałki - "Dziewczynka z zapałkami" pokrzywy - "Dzikie łabędzie" tulipan - "Dziecię Elfów" jajko - "Brzydkie kaczątko" klatka - "Słowik"14. kaczki, kury - "Brzydkie kaczątko" wrona - "Głupi Jasio" jaskółki - "Dziecię Elfów"

PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji Scenariusz przedstawienia na podstawie baśni Hansa Christiana Andersena;tekst napisałam dla koła teatralno-recytatorskiego, które prowadzę od kilku lat wspólnie z koleżanką. Prolog Taniec łabędzi PIES : (przeciąga się z rozkoszą ) Na wsi jest pięknie! Lato w pełni! Żółci się żyto, zieleni się owies, siano na łące ułożone w stogi; bocian ...wrrr...chodzi na długich, czerrrwonych nogach i paple coś po łąk i pól wielkie lasy, w lasach ( ziewa ) głębo- kie jeziora, w jeziorach ryby i żaby...( mlaszcze, zasypia) I MAMA KACZKA : ( siedzi obok "jaj"- skulonych dzieci ) Kwa , kwa , ile to jeszcze potrwa, kwa, kwa. Nuuudno ! Nikt mnie nie odwiedzi , kwa, kwa, nikt do mnie nawet nie zajrzy ! ( coraz bardziej poirytowana ) Mam już do syć ! Nudzę się ! Muzyka. Kurczątka, jedno po drugim, zaczynają się "wykluwać"- powoli rozkurczają się, wstają, tańczą, trzymając w dłoniach pisanki. PISKLĘ I : Jaki świat jest wielki ! MK : Czy myślicie , że to jest cały świat ? Oho, świat ciągnie się jeszcze daleko, po drugiej stronie ogrodu, aż do księżego pola ! Pisklęta słuchają z uwagą, wydają okrzyki zdumienia. PISKLĘ II : A jak tam jest? MK : ( obrusza się ) Nie wiem, jeszcze nigdy tam nie byłam. Żadna przyzwoita kaczka nie ro- bi tak dalekich wycieczek. PISKLĘ III : A co to jest : przyzwoita ? MK : Przyzwoita - to taka, która wie, jak się zachować i zasługuje na powszechny szacunek. PISKLĘ IV : A - wycieczek? Co to wycieczek ? MK : Nie "wycieczek" , tylko "wycieczka". Wycieczka to coś takiego , że się idzie, idzie, idzie...A po co tyle iść ? Nie lepiej siedzieć u siebie, jeść, co dają, pić, co dają, patrzeć swego, uważać , żeby nie obgadali, czasem pójść na spacer, nad staw, żeby piórka zamoczyć. Tym sposobem zyskuje się szacunek całego podwórka . PISKLĘTA : Podwórka ?!!! MK : Tak, podwórka. Niedługo i wy zostaniecie tam przedstawione. A teraz nie męczcie mnie już tymi pytaniami. Mam nadzieję, jesteście wszystkie ? PISKLĘ I : Nie, popatrzcie , jeszcze tu coś leży ! MK : Największe jajko ! Jeszcze ! Nie pękło ! Jak długo to ma trwać ! Teraz mam już napra- wdę tego dosyć ! ( siada z impetem ) Muzyka. Nadchodzi kaczka - elegantka. Pisklęta siedzą w kółeczku, szepcą do siebie. Kaczki wymieniają uściski i pocałunki. KE : No, co słychać, moja kochana ? MK : Jak widzisz, wciąż tu jeszcze siedzę. Z jednym najdłużej się ciągnie ! Wcale nie chce się otworzyć. Ale zobacz te inne. (daje znaki kaczętom, żeby się ukłoniły)Są to najpiękniej- sze kaczęta, jakie kiedykolwiek widziałam. Wszystkie są podobne do ojca, tego nicponia Zupełnie do mnie nie przychodzi ! KE : (zagadkowo) Może ... jest zajęty ? Nie ma czasu ? MK : (zdenerwowana, pełna podejrzeń) Zajęty ? Nie ma czasu ? Czym zajęty ??! KE : Pokaż mi jajko, które nie chce pęknąć. MK : Czym zajęty ? Ty coś wiesz ! KE : Pokaż mi jajko, znam się na tym. (rzuca okiem na jajko; do naburmuszonej kaczki) Możesz mi wierzyć, to jajko indycze. I mnie już tak nieraz miałam wiele trudów i kłopotów z malcami, gdyż bały się wody. Nie mogłam sobie dać rady, popycha- łam, krzyczałam, ale to nic nie pomagało. Mówię ci, porzuć je i jak najszybciej pokaż się z przychówkiem na podwórku. Wszyscy z niecierpliwością cię oczekują ! MK : Nie. Jeszcze trochę na nim posiedzę. Tak długo na nim siedziałam, że jeszcze mogę parę dni wytrzymać. KE : (wzrusza ramionami ) Phi, jak uważasz. Pa. (żegnają się chłodno ) MK : siada, mruczy do siebie ze złością Zajęty. Wstrętna plotkara. Muzyka. Ostatnie kaczątko rusza się powoli i niezgrabnie. MK przygląda mu się ciekawie. Po- zostałe pisklęta zbliżają się; powoli na ich twarzach pojawia się niechęć, pogarda, obrzydze- nie. MK : Jakież to kaczątko jest duże! PISKLĘTA :Duuże! MK : Niepodobne do żadnego innego. P.: Niepodobne! MK :Ale nie jest to chyba pisklę indycze... P. : Indycze! MK :Zaraz się o tym przekonamy. Musi wejść do wody, nawet gdybym miała je tam we- pchnąć ! P. : Wepchnąć! Wepchnąć! MK: Kochane dzieci, ustawcie się ładnie jedno za drugim. Teraz pójdziemy nad staw, a póź- niej przedstawię was towarzystwu, na podwórku. Kołyszcie się ! Nogi stawiać nie do środka ! Dobrze wychowane kaczątko rozstawia szeroko nogi jak ojciec i matka. Tak. A teraz kiwnijcie głowami i powiedzcie : Kwa! Staje na przedzie, mówi: "Kwa", kaczątka powtarzają, ostatnie wydaje nieprzyjemny kwak, pozostałe zanoszą się od śmiechu; matka patrzy karcąco, powtarzają to samo, rusza- ją za kulisy w rytm muzyki. W tym czasie na scenie " ustawia się" podwórko. II Na podwórku "towarzystwo" w składzie : PIES, KOT, KE, KACZKA HISZPANKA, KACZKA I , KACZKA II . Pojawia się MK z PISKLĘTAMI. MK : ( z radością do publiczności )Nie, nie, nie. To nie jest indyk !Jak pięknie pływa, jak pro- sto się trzyma, jak znakomicie porusza nogami ! Urodzony pływak. Kocha wodę. Zary- zykowałabym nawet stwierdzenie, ze pływa lepiej niż pozostałe kaczątka. KE : ( z wielkim zainteresowaniem )No i jak wypadła próba ? MK : Cudownie, po prostu cudownie! To nie jest indyk ! Są tacy, którym się wydaje, że o świecie wiedzą już wszystko. (KE odchodzi obrażona, szepce z innymi kaczkami) MK : ( do piskląt ) Jesteśmy na podwórku. Zaraz przedstawię was wszystkim. To bardzo waż na chwila, więc musicie się szczególnie postarać, aby wypaść jak najlepiej i zrobić na towarzystwie korzystne wrażenie. Ukłońcie się zwłaszcza tej starej kaczce. Jest najwy- kwintniejsza ze wszystkich. Ma w sobie hiszpańską krew i dlatego jest taka dostojna. Widzicie, ma na nodze zawiązany gałganek. To najwyższa odznaka, jaką kaczka może otrzymać. Dzięki niej wiadomo, że jest cenna i ludzie obawiają się, aby nie zginęła. No, chodżcie, wreszcie was przedstawię. ( wiedzie pisklęta wokół podwórka; staje przed KH ) Szanowni Państwo, oto moje dzieci ! Pisklęta się kłaniają; poruszenie wśród towarzystwa, szepty, śmiechy; krążą wokół piskląt, dotykają, głaszczą, coraz dotkliwiej dokuczają Brzydkiemu Kaczątku. KH cały czas siedzi na czymś w rodzaju tronu, obserwuje pisklęta. KH : Tak...śliczne masz dzieci, mateczko. (głosy aprobaty) Wszystkie... prócz tego... jednego. (krzywi się, pozostali pomrukują na znak poparcia ) - K I : Jest brzydkie ! K II : Koszmarne ! KE : Hańba dla naszego podwórka. K II : Przez tego stwora wszyscy staniemy się pośmiewiskiem ! K I : Nikt nas nie będzie szanował. Cała wieś się od nas odwróci ! KE : Nie znajdziecie mężów dla swych dorastających córek ! KH : Spokój ! Czy nie mogłabyś go jakoś...odmienić ? MK : Odmienić ? To niemożliwe, łaskawa pani. To kaczątko nie jest wprawdzie ładne, ale ma dobre serduszko i umie świetnie pływać, tak samo jak inne, nawet trochę lepiej. Przy- puszczam, że z wiekiem wyrośnie z brzydoty. Za długo leżało w jajku i dlatego nie wy- glada tak, jak powinno. KH : W każdym razie pozostałe kaczęta są piękne. Zachowujcie się, kochaniutkie, jakbyście były u siebie w domu, a jeśli znajdziecie jakiś smakołyk, możecie mi przynieść. Pisklęta poznają podwórko, bawią się, kaczki plotkują; BK podchodzi do leżącego psa i niechcący przydeptuje jego ogon. PIES zrywa się, zaczyna ujadać, warczeć. Awanturę obserwuje wygrzewający się nieopodal KOT. PIES : Uważaj, łamago, jak chodzisz, bo ci te twoje szare piórka powyrywam ! KOT : Nie drzyj się, kundlu ! PIES : Coś ty powiedział ?! KOT : Wielkie rzeczy, wlazł ci na ogon. To z jego strony czysta uprzejmość- pozbawił cię co najmniej trzech batalionów pcheł ! PIES: Coś ty powiedział ?! KOT : "Coś ty powiedział, coś ty powiedział ?"Nie stać na nic bardziej oryginalnego? Nudzisz mnie ! PIES : Jak cię dorwę, jak ci to twoje lśniące futro wytarrmoszę, to przestaniesz się nudzić. Przybłędo jeden !!! KOT : Kto przybłęda?! Ja przybłęda?! Nie żaden przybłęda, tylko wagabunda, wędrowiec, po- drożnik, odkrywca ciekawy świata. Zresztą...lepiej być nawet przybłędą niż ....bękar- tem !!! PIES : Ooo !!! Tego już za wiele !!! Stoisz przed najświetniejszym przedstawicielem rasy ger- mańsko - neapolitańskiego owczarka szorstkowłosego o zdecydowanym charakterze psa- obrońcy, subtelnym powonieniu wyżła myśliwego; doskonały opiekun dzieci, niezawo- dny zaganiacz stada, rewelacyjny... KOT : No przecież mówię, że kundel . I bękart. PIES : Pożałujesz !!! Rozerrrwę, rozszarpię, wytarrrmoszę !!! KOT : Tylko spróbuj, ofiaro !!!Tak ci mordę pokiereszuję, że cię rodzona gospodyni nie pozna !!! Bijatyka, gonitwa; pozostałe zwierzęta dokuczają BK, wyzywają je: "łamaga, pokraka, fujara zakała podwórka, potwór"itp. PISKLĘ I : Nie chcemy cię tu, idź sobie ! PISKLĘ II : Spadaj, odmieńcu! Przez ciebie nikt nie będzie chciał z nami gadać ! PISKLĘ III : ŻEBY CIĘ KOT PORWAŁ, TY WSTRĘTNY POTWORZE !!! PISKLĘ IV : Wynoś się, wynoś się, wynoś się i nigdy nie wracaj! MK próbuje bronić malca; później odwraca się w jego stronę i delikatnie wypycha, macha ręką na pożegnanie. III Muzyka. Taniec łabędzi. BK obserwuje je z boku .Łabędzie odlatują. BK : Jakie piękne, cudowne ptaki ! o ileż bardziej dostojne niż Kaczka Hiszpanka, o ileż bardziej wytworne niż Kaczka Elegantka. Mógłbym przez całe życie siedzieć gdzieś w ukryciu i patrzeć na ich zachwycający taniec ! Nadlatują dwie DZIKIE KACZKI. Krążą wokół kaczątka, dziwią mu się. DK I : Ej, coś ty za jeden? Skąd się tu wziąłeś ? DK II : Jesteś straszliwie brzydki, ale nic nas to nie obchodzi, dopóki nie będziesz chciał się ożenić z którąś z nas ! (chichoczą) BK : Nie chcę się żenić! DK I : No, nareszcie dziób otworzył ! DK II : Nie wiesz, że jak kobieta pyta, należy odpowiadać ? Mów wreszcie, coś za jeden ! BK : A te ptaki ? DK I : Co za prostak ! Jakie znów ptaki ? BK : Te, które tu były przed wami. Piękne, cudowne jak najpiękniejszy sen, białe, bielusień- kie jak obłoki na niebie, lekkie, zwiewne... DK I : ( z niechęcią ) A ty co,poeta ? Pewnie łabędzie . BK : Jak ? DK II : Nie słyszałeś ? Ła-bę-dzie ! Piękne, też coś! Może i piękne, ale za to jakie dumne, za- rozumiałe ! Wydaje im się nie wiadomo co tylko dlatego, że wolno im pływać po sta- wach w królewskich ogrodach ! DK I : Żebyś nigdy nie ważył się podpłynąć do nich zbyt blisko. Zadziobałyby na śmierć takie- go brzydala jak ty ! ( odgłosy zbliżającego się polowania - psy, strzały )Oho ! DK II : Zamiast myśleć o łabędziach, lepiej ratuj własną skórę, dobrze ci radzimy ! DK I : Te odgłosy nie wróżą niczego dobrego ! Kaczki odlatują, BK kuli się, czeka, wreszcie wszystko cichnie. W tym czasie na scenie pojawia się chatka. IV Stara Kobieta kołysze się na fotelu bujanym, obok leży KOCUR, KWOKA dziobie ziarno. BK przysiada z boku, próbuje znaleźć dla siebie kilka ziaren. Pierwsza zauważa go KWOKA , później KOCUR; Kobieta nie reaguje. KWOKA : Bezczelność ! Przyszedł i wyjada ! BK kuli się zawstydzony. KWOKA : ( obserwuje go przez chwilę ) No dobrze, częstuj się, żartowałam. KOCUR : ( podchodzi, przygląda się ) Umiesz... prężyć grzbiet ? BK : Nie. KOCUR : A...miauczeć ? BK : Nie. KOCUR : To może nastroszyć się, sypać iskry ? BK : Nie, przepraszam, ale nie. KOCUR : Czyli nic nie umiesz ! KWOKA : Umiesz znosić jaja ? BK : Nnie...chyba nie. KWOKA : Umiesz...kąpać się w piasku ? BK : Nie. KWOKA : Umiesz...wołać : ko, ko, ko ? BK : ( z radością ) Nie, ale umiem : kwa, kwa, kwa. (wydaje z siebie swoje głośne kwaki) KWOKA i KOCUR : Stul dziób !!! BK : Umiem..kąpać się w wodzie. KWOKA i KOCUR patrzą na BK przez chwilę w milczeniu. KOCUR : Ty nie jesteś normalny. ( odchodzi ) KWOKA : Woda nie nadaje się do kąpieli. Woda jest mokra. Woda służy do picia. BK : Ale do kąpieli też. I do pływania. Ja umiem pływać ! KWOKA : Nie sprzeczaj się. Jesteś na to za młody. Opowiadasz bzdury ! BK : Umiem pływać i umiem nurkować. To takie przyjemne, takie rozkoszne dać nura pod wodę i znaleźć się nagle na dnie ! KWOKA : To ci dopiero przyjemność ! Ty chyba rzeczywiście nie jesteś normalny. Spytaj kota, który jest najmądrzejszym stworzeniem, jakie znam, czy chciałby pływać w wodzie i dawać nurka. O mnie już wcale nie mówię. Spytaj naszą starą panią, mądrzejszej od niej nie ma chyba na całym świecie. Czy myślisz, że chciałaby pły- wać i dawać nurka ? BK : Nie rozumiecie mnie ! KWOKA : No, jeżeli my cię nie rozumiemy, to kto cię zrozumie ? Nigdy nie będziesz mądrzej szy od kota i od tej kobiety, o mnie już wcale nie mówię. Nie upieraj się tak, moje dziecko, i dziękuj Bogu za wszystko, co dla ciebie uczyniono. Czyż nie dostałeś się do ciepłego pokoju ? Czyż nie obracasz się wśród istot, od których możesz się czegoś nauczyć ? Staraj się lepiej składać jajka i naucz się prężyć grzbiet lub sy- pać iskry. KOBIETA : ( przestaje się bujać ) Będzie z niego doskonała pieczeń. Trzeba go tylko zam- knąć w komórce i dobrze karmić. Urośnie, nabierze ciałka. Mięso będzie deli- katne i soczyste. Gdy nadejdzie czas, utniemy mu łeb, obedrzemy piórka, wy- patroszymy. Nabijemy na rożen i powolutku będziemy kręcić. Sos będzie spły- wać do rynki i skwierczeć, skórka zarumieni się, stanie się chrupka...mmm... Dawno nie jadłam kaczego mięsa! (znów się kołysze ) W trakcie jej słów KOCUR oblizuje się, KWOKA kiwa głową ze zrozumieniem. BK :Myślę, że pójdę sobie w świat. KWOKA : Teraz ? Gdzie ? Na świecie zima, pada śnieg , hula wiatr...Gdzie ci będzie tak do- brze, jak tu, wśród przyjaciół ? BK odchodzi. V Taniec łabędzi Obserwuje je kaczątko. Łabędzie odpływają, kaczątko wychodzi na środek sceny, kuli się, zastyga. Dokoła zima-muzyka. Nadchodzi Wędkarz. WĘDKARZ : No, no, piękne rybki się złapały, tłuste, duże, będzie co jeść, starczy dla całej rodziny, a i kotu się coś dostanie. O,a to co za nieszczęśnik ? Całkiem biedak do lodu przymarzł. Żyje to jeszcze ? Aha, chyba się tam w nim cosik dusza ko- łacze. Poczekaj, nieboraku, tylko lód wokół ciebie rozbiję, o...tak...jeszcze tro- chę... i tu, i tu...tak...No, jesteś wolny. Ale cię przecież na tym mrozie nie zo- stawię, bo za chwilę znów byś przymarzł i tyle. W końcu też na śmierć by cię zamroziło. Wezmę cię do domu, dzieciaki na pewno się ucieszą. Poleżysz so- bie w cieple, najesz się do syta...Zobaczysz, źle ci u nas nie będzie. Okrywa kaczątko kocem, prowadzi za kulisy. Dźwięki lub muzyka kojarząca się z zimą. Chwila ciszy. Nadchodzi wiosna, ptaki śpiewają,muzyka. Zza kulis wychodzi "odmienione" kaczątko, kiwa na pożegnanie, słychać głosy "do widzenia". BK : Jak ciepło, jak cudownie. Słońce grzeje, woda lśni jestem ludziom,że przygarnęli mnie na zimę, wdzięczny im jestem,że wraz z wiosną zwrócili mi wolność. Wiosna! Och, gdyby jeszcze tylko... Gdybym jeszcze choć raz mógł zobaczyć te piękne, królewskie ptaki- łabędzie. Podpłynąłbym do nich . Niechby mnie i zadziobały na śmierć. Wolę taką śmierć niż życie z dala od nich ! Nadpływają łabędzie, otaczają kaczątko, które pochyla przed nimi głowę i woła : BK : Zabijcie mnie !!! Łabędzie kłaniają się kaczątku. Ł I : Witaj, nieznajomy. Ł II : Prosimy, zostań z nami. Ł III : Jesteś najmłodszym, najsilniejszym i najwspanialszym łabędziem. Króluj nam ! BK : Ja łabędziem ? Nie, to niemożliwe, mylicie się, jestem tylko brzydkim kaczątkiem. Po- patrzcie na mnie, przyjrzyjcie się. Ł IV : To ty przejrzyj się w wodzie. Co widzisz ? Brzydkie kaczątko zniknęło. Na jego miejs- cu pojawił się młody, piękny, łabędź. Od dziś będziesz naszym królem . koronacja Wiwat! Wszyscy : Wiwat ! Wiwat ! Wszyscy wychodzą na scenę. BK : Nawet nie marzyłem o takim szczęściu wówczas, kiedy byłem tylko...brzydkim kaczątkiem. Muzyka W przedstawieniu wykorzystałyśmy fragmenty następujących utworów: Piotr Czajkowski : "Jezioro łabędzie" Modest Musorgski : " Obrazki z wystawy" Antonio Vivaldi : " Cztery pory roku" Kornelia Tarska nauczycielka języka polskiego i opiekunka koła teatralno-recytatorskiego w Szkole Podstawowej nr 5 w Tarnowskich Górach INFORMACJE O PREZENTACJIOstatnią zmianę prezentacji wykonał: autora: utworzenia: 2008-09-01 22:44:09Edycja: Edytuj ( - Prezentacja (2008-09-01 22:44:09) - Edytuj prezentację. Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

Krzysztof Komendarek-Tymendorf, fot. G. Gawryszewski – Verden Foto Od redakcji Numer poświęcony tematyce altówki eksploruje głównie zagadnienia historyczne związane z tym instrumentem, jak również rozważania o literaturze altówkowej, kwestiach społecznego przyjmowania instrumentu etc. Mamy świadomość, że znajdujemy się na styku teorii i praktyki, stąd nie zapominamy jednak o altowiolowej praktyce wykonawczej. Z tego względu poprosiliśmy Krzysztofa Komendarka-Tymendorfa o sformułowanie 10 nawyków dobrego altowiolisty. Mimo że skierowane są one głównie do adeptów altówki, to z powodzeniem można je przeszczepić na grunt innych instrumentów. 10 nawyków dobrego altowiolisty Intonacja oraz prawidłowy puls to podstawa. Sprawdzaj poprawną postawę ciała, aparatu gry przed lustrem. Ćwicz rano, jeśli to możliwe, wtedy gdy umysł jest najbardziej produktywny i wypoczęty. Warm up – codziennie zaczynaj od gam, pasaży, dwudźwięków, sposobów artykulacji, wprawek, wibracji, etc. Nie przegrywaj utworów tylko w całości, ćwicz wolno (umysł wówczas najszybciej zapamięta to, nad czym obecnie pracujesz). Wypracuj systematyczną własną rutynę i timing ćwiczenia. Trzymaj się codziennego planu treningów jak w sporcie – zasada przepracowania 10 000 godzin. Open Minded – przyjmuj konstruktywną krytykę, występuj jak najczęściej przed publicznością. Regularnie nagrywaj video, audio – kolejnego dnia odsłuchaj i wyciągaj samokrytyczne wnioski względem własnej gry, aparatu oraz interpretacji. Ucz się repertuaru jak najszybciej na pamięć, interpretuj każdą nutę (sic!). Codziennie uzupełniaj wiedzę i inspiruj się czytając biografie kompozytorów, muzyków, artystów – ludzi sukcesu. Bądź cierpliwy względem przyswajania wiedzy, samo udoskonalania i tempa rozwoju Twojej kariery. Altówka – brzydkie kaczątko czy już urodziwy łabędź bez kompleksów rodziny smyczkowej? Czy to nie altówka właśnie była pierwsza w rodzinie smyczkowej? Czy dowcipy o altówce nie są już passé? Dlaczego przez tyle wieków była pomijana w hierarchii instrumentacji? A może gra dla altowiolisty jest bardziej wymagająca pod względem technicznym niż dla skrzypka? Na te oraz inne aspekty postaram się zwrócić uwagę i odpowiedzieć. Od pierwszych dźwięków altówka urzeka, fascynuje swoją niepowtarzalną barwą brzmienia, bliską tembru człowieka i skalą, która mieści się w średnicy ludzkich głosów. Naukowcy wciąż spekulują, który instrument strunowy został zbudowany jako pierwszy. Znane są różne formy instrumentu fidel, ale jedno jest pewne: swoją genezę wywodzi od włoskich instrumentów opieranych na ramieniu – liry da braccio, violi da braccio, violi da spalla, wreszcie tenorek brazzo, które de facto Niemcy przejęli później do własnej nomenklatury, określając altówkę jako Bratsche. Większość źródeł datuje powstanie na pierwszą połowę XVI wieku. Co ciekawe, to właśnie altowioliści są specjalistami od dywagowania na temat milimetrów czy centymetrów dotyczących menzury i korpusu, ale wynika to właśnie z przeróżnych rozmiarów oraz modeli instrumentu w przeszłości. Obecnie są dostępne nawet małe altóweczki, ale pełne spektrum wielkości jest rozszerzone – aż do 51 centymetrów menzury, czyli aż 20 cali. Historia budowy altówek to wiele eksperymentów z kształtem, modelem czy rozmiarem. Przez wieki lutnicy poszukiwali optymalnej formy w celu poprawy przede wszystkim walorów brzmieniowych. Viola da braccio; źródło: Brytyjski ojciec altówki Lionel Tertis zasłynął nie wyłącznie ze względu na propagowanie instrumentu oraz swój kunszt wykonawczy, ale również jako poszukiwacz własnego udoskonalonego modelu poprzez autorskie badania, czego wynikiem było opracowanie Tertis Model Viola (42,55 centymetra). Ta wersja altówki miała węższą górną, a szerszą dolną konstrukcję i wyższe sklepienia. To potęgowało objętość powietrza w korpusie instrumentu, emitowało więcej dźwięku, którego Tertis tak poszukiwał, jednocześnie pozwalając muzykowi na łatwy dostęp do wyższego rejestru dla komfortu lewej ręki względem wymagań dotyczących aplikatury. Intrygujące są również inne prototypy altówek, model Cutaway Otta Erdesza, który ma wycięty prawy górny tzw. policzek płyt rezonansowych, aby ułatwić wykonawstwo w wyższych pozycjach, czy model Oak Leaf Erica Benninga, który ma dwie dodatkowe wypustki w kształcie liścia dębowego. Poza standardowymi instrumentami 4-strunowymi swoją popularność również zyskały takie jak węgierska, folkowa kontra tzw. háromhúros brácsa (g, d1, a), włoska viola pomposa (C, G, D, A, E), viola d'amore, tzw. altówka miłosna (A, d, a, d1, fis1, a1, d²) czy viola da spalla (C, G, d, a, e1). Jedną z największych altówek zbudował wybitny niemiecki lutnik Hermann Ritter. Instrument ten otrzymał przydomek viola alta, mierzył około 48 centymetrów (19 cali), a przeznaczony był głównie do wykonawstwa w operach Richarda Wagnera. Jeden z najlepszych polskich lutników I połowy XX wieku Tomasz Panufnik również zasłynął autorskim modelem altówki o nazwie Polonia z charakterystyczną kobiecą główką zamiast ślimaka. Eksponat jest dostępny w Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu. Kwartet Polonia Tomasza Panufnika, fot. Sonia Bober; źródło: Te wszystkie eksperymenty oraz badania nad akustyką altówki, szczególnie zwiększanie rozmiaru korpusu, zaowocowały znacznie głębszym tonem, upodabniającym ją do wiolonczeli. Aspekty wykonawcze i wymagania techniczne stawiane przed altowiolistami mogą się wydawać podobne do techniki skrzypcowej. Wbrew pozorom altówka jest bardziej wymagającym instrumentem. Nie ustępuje żadnym technikom wiolinistów – spiccato, sautillé, staccato, ricochet, bariolage, dwudźwiękami, akordami, biegłością lewej ręki, pełną rozpiętością aplikatury czy wykorzystywaniem całej topografii gryfu. Altówka podobna jest do innych prototypów instrumentów fidel, bo przecież także jest 4-strunowa, ale jednak z większą głębią i ciemniejszym dźwiękiem niż skrzypce, ponieważ strojona jest o kwintę niżej. Do uzyskania prawdziwej esencji barwy i bogactwa dźwięku wymagane jest – przez grubsze i dłuższe struny – znacznie intensywniejsze oparcie prawej ręki, większy rozstaw palców lewej ręki, cięższy i dłuższy smyczek. Dźwięk uważany jest przez muzykologów za szlachetniejszy lub po prostu łagodniejszy, niższy niż dźwięk skrzypiec, rezonujący bardziej z ludzką harmonią. Dziedzictwo oraz historia altówki na przestrzeni wieków są nader intrygujące, zapewne można by napisać niejedną książkę na ten temat. Analizując dzieje oraz ewolucję, nietrudno dostrzec, jak przez epoki była niedocenianym, mniej urodziwym członkiem rodziny smyczkowej. A jednak to nie przypadek, że altówka była ulubionym instrumentem Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Ludwiga van Beethovena, Antonina Dvořáka, Franza Schuberta, Felixa Mendelssohna, Michaiła Glinki, Paula Hindemitha, Benjamina Brittena, a grywali na niej nie tylko wspomniani kompozytorzy, ale i plejada znamienitych skrzypków, chociażby: Niccolò Paganini, Henri Vieuxtemps, Joseph Joachim, Eugène Ysaÿe, Dawid Ojstrach, Yehudi Menuhin, Pinchas Zukerman, Julian Rachlin, Maksim Vengerov czy Nigel Kennedy. Podróż altówki do pełnej emancypacji oraz autonomii (nota bene do teraźniejszego momentu w historii, którą teraz bezwzględnie przeżywamy) była niezwykle długa oraz skomplikowana. Przez lata była wykorzystywana stricte jako wypełnienie harmonii w orkiestrze bądź innych ansamblach instrumentalnych. Pierwsze znane pozycje solowe to koncerty Georga Philippa Telemanna czy VI Koncert Brandenburski BWV 1051 Jana Sebastiana Bacha. Nieco bardziej dostrzeżono ją w kwartetach smyczkowych klasyków wiedeńskich, nie mówiąc już o szerokiej spuściźnie samego wirtuoza altówki i kompozytora w jednej osobie, zwanego Paganinim altówki, czyli Alessandra Rolli. Natomiast abstrahując od fundamentalnych koncertów Carla Stamitza, Franza Antona Hoffmeistra czy symfonii koncertujących Wolfganga Amadeusza Mozarta, Karla Dittersa von Dittersdorfa, Ignaza Josefa Pleyela, z całą pewnością solowo zaczyna promienieć altówka w XIX wieku przy tak kluczowych pozycjach jak Symfonia Harold w Italii Hectora Berlioza czy słynna Sonata per la Grand Viola Niccola Paganiniego. Vincenzo Raggio – Alessandro Rolla; źródło: Wiek XX to istny rozkwit i metamorfoza wioli przede wszystkim za granicą, ale również i w Polsce. W Niemczech w owym czasie najwybitniejszy altowiolista to Paul Hindemith, w Rosji Vadim Borisovsky, w Wielkiej Brytanii Lionel Tertis, a w Stanach Zjednoczonych legendarny William Primrose. Dzięki agitacjom tych autorytetów powstają utwory Béli Bartóka, Ernesta Blocha, George`a Enescu, Dmitrija Szostakowicza. Przełomowym momentem w historii było zawiązanie w roku 1968 Altówkowego Towarzystwa Badawczego (Viola Forschungsgesellschaft) w niemieckim Kassel przez Franza Zeyringera, Waltera Lebermanna, prof. Wolfganga Sawodnego i prof. Dietricha Bauera. Nie wszyscy byli altowiolistami, reprezentowali także inne dziedziny wiedzy. Organizacja zainicjowała swą działalność założeniem archiwum – wnikliwie badała historię, katalogowała literaturę, dyskografię, nuty, wykonawców, twórców czy pamiątki. Towarzystwo organizowało i sponsorowało coroczny International Viola Congress. W 1971 Myron Rosenblum założył American Viola Research Society. Pięć lat później Franz Zeyringer opublikował książkę pt. Literatur für Viola, doskonale prezentującą niebotyczną spuściznę, co wreszcie skutecznie obala mit o skromnej i niewystarczającej literaturze na ten instrument. W 1979 roku David Dalton zapoczątkował Primrose International Viola Competition na cześć wielkiego szkocko-amerykańskiego altowiolisty Williama Primrose'a. Stowarzyszenie działa do chwili obecnej pod nazwą American Viola Society i zajmuje się organizacją kongresów, konkursów, publikowaniem artykułów czy biuletynów, archiwizacją, internetowymi projektami wydawniczymi i edukacyjnymi. Pomijając sztandarowe koncerty takich kompozytorów jak Béla Bartók, William Walton, Paul Hindemith Der Schwanendreher, to niewątpliwie inne dzieła koncertowe – stworzone przez Sofię Gubaidulinę, Yorka Bowena, Alfreda Schnittkego, a w Polsce przede wszystkim Tadeusza Bairda, Krzysztofa Pendereckiego, Aleksandra Tansmana, Grażynę Bacewicz, Romana Palestera, Marka Stachowskiego czy Marka Sewena – wzbudziły najwyższy szacunek i wyniosły altówkę na szczyty, bez kompleksów względem skrzypiec czy wiolonczeli. Lino Salini – Paul Hindemith; źródło: W naszej ojczyźnie największymi protagonistami, tzw. „adwokatami” altówki w XX wieku byli: Jan Rakowski, Tadeusz Gonet, Mieczysław Szaleski, Stefan Kamasa, Jerzy Kosmala, Błażej Sroczyński, Janusz Pisarski czy Irena Albrecht. W 2013 roku w Krakowie powołane zostało Polskie Towarzystwo Altowiolowe, którego przewodniczącą została Bogusława Hubisz-Sielska. Związek zrzesza środowisko altowiolistów naszego kraju, organizuje szereg wydarzeń i intensywnie działa na rzecz altówki oraz jej popularyzacji. Działalność dydaktyczna, koncertowa, edytorska powyższych jest nader imponująca i przyczyniła się do ukształtowania kolejnych wyróżniających się pokoleń altowiolistów. Ich osiągnięcia nie ustępują misji, jaką zrealizował dla propagowania wiolonczeli najsłynniejszy hiszpański wiolonczelista Pablo Casals. To dzięki wytrwałym poczynaniom wybitnych polskich belfrów oraz solistów dzieje altówki zaprowadziły nas do obecnego stanu, tj. nauczania gry już w szkołach muzycznych I stopnia, mnogości konkursów, kongresów, seminariów, warsztatów, albumów fonograficznych, nut oraz nowej literatury na ten fascynujący instrument. Z wielkim entuzjazmem obserwuję w programach polskich filharmonii, sal koncertowych, festiwali czy też w nowych kompozycjach ogromne zaintrygowanie oraz docenienie wyjątkowego brzmienia altówki. W polskich ośrodkach akademickich odbywają się regularne konferencje i konkursy altówkowe. W dzisiejszych czasach komponowanie na altówkę stało się modne. Muzycy wykonują nader chętnie na recitalach dzieła Krzysztofa Pendereckiego, Mieczysława Wajnberga, Jana Astriaba, Marka Sewena, Piotra Mossa, Bogusława Schaeffera, Marka Czerniewicza, Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej, Artura Kroschela, Anny Rocławskiej-Musiałczyk, Tadeusza Dixy, Sławomira Czarneckigo czy Martyny Koseckiej. Natomiast światowymi pionierami w innowacyjnym podejściu do wykonawstwa są zapewne: Garth Knox (Irlandia) czy Atar Arad (Izrael, USA). Jako wykładowca klasy altówki i kameralistyki Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku aktywizuję studentów do odkrywania arkan technik gry na tym instrumencie, a prócz koncertów solowych, kameralnych czy wydawania solowych albumów staram się budować społeczną świadomość, włączając się w ogólnopolską kampanię Save the Music. Odczarowuję ten instrument, promując go poprzez organizację warsztatów, seminariów, prelekcji, konkursów, koncertów Viva Viola Festivity, ogólnopolską akcję edukacyjno-informacyjną w szkołach – ReVIOLAtion. Zainicjowałem projekt 3V – Vision Viola Voyage, czyli próbę sprowadzenia altówki najwybitniejszego obecnie lutnika na świecie Samuela Zygmuntowicza z USA, opracowuję transkrypcje, nuty oraz prowadzę kursy mistrzowskie zarówno w kraju, jak i za granicą. Altówka w moim przekonaniu zasługuje na miano Damy w rodzinie instrumentów smyczkowych. Jest wszechstronnym i autonomicznym instrumentem, tak jak skrzypce czy wiolonczela, nie ma więc powodu do jakichkolwiek kompleksów. Osobiście podejmuję niełatwe wyzwanie kontynuowania „altówkowej rewolucji” – rozpoczętej wraz z debiutanckim albumem ReVIOLAtion (Naxos, 2020) – łamania stereotypów, propagowania w naszym społeczeństwie zmiany postrzegania tego, jakże wyjątkowego, instrumentu. Wszystkich melomanów muzyki klasycznej zachęcam do eksplorowania nadzwyczajnego dziedzictwa altówki, a młodych adeptów sztuki altówkowej szkół muzycznych już I stopnia zapraszam do ekscytującej od początku, niepowtarzalnej przygody z muzyką. Praca z altówką to nie tylko zachwyt, ale też nauka cierpliwości, pokory oraz nieustającego samorozwoju: zarówno udoskonalania techniki gry, jak i rozszerzania perspektyw wyobraźni muzycznej. Jak w fabule każdej bajki, nawet z początku smutną historię kończy happy end – cieszę się niezmiernie, iż w przypadku drogi altówki przez wieki mamy do czynienia z przeobrażeniem tego brzydkiego kaczątka. Przez wiele epok nie znajdowała przychylności, zrozumienia aż do momentu, gdy wyrosła na pięknego łabędzia. To dzięki reprezentacji oraz mnogości pracy wielkich autorytetów przeżywamy obecnie renesans tego instrumentu. Niewątpliwie XX wiek przyniósł przełom, przeobrażenie brzydkiego kaczątka w dojrzałą urodę, a w wieku XXI – w piękną osobowość łabędzia, wreszcie uznawanego, respektowanego i traktowanego na równi z innymi instrumentami. Źródła: Dalton D., Playing the viola, Conversations with Wiliam Primrose, Oxford 1990. Kusiak J., Skrzypce od A do Z, PWM, Kraków1999. Menuhin Y., Primrose W, Violin and Viola, London 1990. Mozart L., Gruntowa Szkoła Skrzypcowa, Stowarzyszenie Miłośników Kultury i Sztuki, Poznań 2007. Tertis L., Cinderella No More, Peter Neville, London 1953. Tertis L., My Viola and I, Elek Ltd., London 1974. Zeyringer F., Literatur für Viola, Neuausgabe, Hartbereg, Austria 1976. Partnerem jest Fundusz Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS Opublikowano: 2021-12-03

Drodzy uczniowie! Wczoraj poznaliście znanego bajkopisarza Andersena. Dzisiaj macie okazję sprawdzić swoją wiedzę na temat znajomości jego baśni rozwiązując poniższy quiz. Życzymy miłej zabawy! I. Rozsypały się wyrazy w tytułach baśni. Napisz je prawidłowo. „Dziewczynka na ziarnku grochu” ……………………………………………………………………………….. „Królowa Calineczka” …………………………………………………………………………………… „Brzydkie szaty cesarza” …………………………………………………………………………………… „Księżniczka z zapałkami” …………………………………………………………………………………… „Słowik Śniegu” ………………………………………………………………………………….. „Dzikie kaczątko” …………………………………………………………………………………. „Nowe łabędzie” ………………………………………………………………………………….. II. Połącz strzałką tytuł baśni z jej głównym bohaterem. „Dzikie łabędzie” Gerda „Brzydkie kaczątko” Eliza „Królowa Śniegu” łabędź „Księżniczka na ziarnku grochu” Kay III. Przeczytaj fragmenty i napisz z jakich baśni pochodzą. 1. „Biedny cesarz ledwie oddychał, miał uczucie, jak gdyby coś usiadło mu na piersiach, otworzył oczy i zobaczył, że to była śmierć; siedziała na jego piersiach, włożyła sobie na głowę jego koronę.” …………………………………………………… 2. „Znam także dobrze moje wady i uznaję je, na tym właśnie polega moja pokora i skromność; wszyscy mamy wady, ale posiadamy także i zalety.” …………………………………………………… 3. „Pewnego dnia siedziała i oglądała kapelusz staruszki z wymalowanymi kwiatami. Najpiękniejszym z nich była róża. Staruszka zapomniała usunąć ją z kapelusza, podczas gdy inne żywe róże zagrzebała w ziemi.” ………………………………………………….. 4. „Nadeszła jesień, liście w lesie pożółkły i stały się brązowe, wiatr pędził je tak, że tańczyły w powietrzu; a powietrze było zimne;… Już na samą myśl o tym można było porządnie zmarznąć. ……………………………………………………. 5.” Morze jest miększe od twoich delikatnych rąk, a jednak kształtuje twarde kamienie, ale nie czuje bólu, jaki będą czuły twoje palce, bo nie ma serca, nie lęka się, nie cierpi, tak jak ty będziesz cierpiała. …………………………………………………… IV. Co wyobrażała dziewczynka paląc kolejne zapałki? Zaznacz właściwą odpowiedź. – bogate stroje, – czyste i ciepłe łóżko, – ciepły piec, – pięknie ubraną choinkę, – suto nakryty stół, V. Uzupełnij zdania. Król z baśni pt. „Dzikie łabędzie” miał………………. dzieci: ………………….. synów i……………………….. o imieniu………………………. Gdy ożenił się ze złą królową dzieci spotkał ciężki los. Macocha dziewczynkę oddała……………………., a przybranych synów przemieniła w ………………………………. Dzięki pracowitości i wytrwałości siostry królewicze zostali……………………. Najmłodszy brat zamiast ramienia miał skrzydło, ponieważ w jednej koszulce brakowało…………………….. VI. Napisz odpowiedzi na pytania: 1. Czy Kay i Gerda byli rodzeństwem?…………………………………… 2. Co wpadło chłopcu do oka i do serca? …………………………………… 3. Jaki kwiat przypominał Gerdzie Kaya? ………………………………….. 4. Co stało się z imbrykiem, gdy kwiat przesadzono do innej doniczki? …………………………………………………………….. 5. Czym różnił się dzielny ołowiany żołnierz od swoich braci? ……………………………………………………………. 6. Jaki prezent otrzymał cesarz Chin od cesarza Japonii? ……………………………………………………………. 7. Kto uratował brzydkie kaczątko przed zamarznięciem? ……………………………………………………….. 8. Kiedy zmarła dziewczynka z zapałkami? ……………………………………………………….. 9. Co chciała sprawdzić królowa, kładąc ziarenko grochu pod materac? ………………………………………………………… 10. Co uzdrowiło cesarza Chin, gdy leżał na łożu śmierci? ………………………………………………………… Prawidłowe odpowiedzi: I. Tytuły baśni: – „Księżniczka na ziarnku grochu” – „Calineczka” – „Dziewczynka z zapałkami” – „Słowik” – „Nowe szaty cesarza” – „Dzikie łabędzie” – „Królowa Śniegu” – „Brzydkie kaczątko” II. Główny bohater – tytuł baśni Gerda – „Królowa Śniegu” Eliza – „Dzikie łabędzie” łabędź – „Brzydkie kaczątko” Kay – „Królowa Śniegu” III. Fragmenty baśni: 1. „Słowik” 2. „Imbryk” 3. „Królowa Śniegu” 4. „Brzydkie kaczątko” 5. „Dzikie łabędzie” IV. Paląc zapałki dziewczynka wyobrażała: – ciepły piec, – pięknie ubraną choinkę, – suto nakryty stół, – zmarłą ukochaną babcię. V. Wyrazy do uzupełnienia: dwanaścioro, jedenastu, jedną córkę, Eliza, na wieś, dzikie łabędzie, odczarowani, rękawa VI. Odpowiedzi na pytania: 1. nie 2. odłamki szkła z diabelskiego lustra 3. róża 4. wyrzucono na śmietnik 5. miał jedną nogę 6. sztucznego słowika 7. wieśniak 8. w wigilię Nowego Roku 9. Czy księżniczka jest prawdziwa. 10. śpiew słowika

zapytał(a) o 12:26 Odpowiesz na te pytania-Brzydkie kaczątko : ). Odpowiedz na pytania .:D..Brzydkie kaczątko wykluło się z jajka w gnieździe,Gęsi czy Kaczki ?.-------------------------------------------------------------------------------Inne ptaki przyjęły je na podwórku,Przyjaźnie czy Wrogo ?.-------------------------------------------------------------------------------Kaczątko uciekło z podwórka,Na bagna czy Do lasu ?.------------------------------------------------------------------------------Dzikie gęsi chciały,przepędzić kaczątko z bagien czy Zaprzyjaźnić się z kaczątkiem ?.-------------------------------------------------------------------------------Kaczątko uciekło do starej chatki,bo Wypędziły je dzikie gęsi czy Przestraszyło się myśliwych ?.------------------------------------------------------------------------------Kot i Kwoka radzili kaczątku,byżyło zgodnie z naturą czy naśladowało innych,bo są lepsi od niego ?-----------------------------------------------------------------------------Jesienią kaczątko ujrzało odlatujące do ciepłych krajów,dzikie gęsi czy łabędzie ?.-----------------------------------------------------------------------------Kaczątko spędziło zimę,w domu wieśniaka czy na bagnach ?.----------------------------------------------------------------------------Wiosną kaczątko ujrzało łabędzie,i popłynęło do nich czy i schowało się w sitowiu ?.----------------------------------------------------------------------------Gdy kaczątko schyliło głowę,ujrzało w wodzie,odbicie brzydkiego ptaka czy odbicie pięknego łabędzia ?.----------------------------------------------------------------------------Napisz,czy cieszysz się,że brzydkie kaczątko stało się ..Tak cieszę,się,ale napisz 5 zdań ;*.Szanuję Tych co pomogą.... Odpowiedzi gracja01 odpowiedział(a) o 14:27 1. Nie wiem5. chyba tak6. łabędzie7. chyba na bagnach8. schowało się Ta historia pokazuje iż nie powinno się naśmiewać z ludzi nie ładnych bo pewnego dnia ona może być piękniejsza. I nie powinno się aż tak przywiązywać uwagi do odzienia lub wyglądu bo chodzi o wnętrze tej osoby. Dlatego powinno się pamiętać iż życie jest różne. Czasami dobre a czasami złe. Zawsze karta może się odwrócić a potem my poczujemy to co czuła osoba wyśmiewana. kaczątko z się innych,bo są lepsi od domu się w pięknego łabędziaBardzo cieszę się, że brzydkie kaczątko stało się łabędziem, ponieważ przeżyło wiele trudnych przygód. Przeżył, tez to, że jego rodzina go nie kochała. Ta historia pokazuje iż nie powinno się naśmiewać z ludzi nie ładnych bo pewnego dnia ona może być piękniejsza. I nie powinno się aż tak przywiązywać uwagi do odzienia lub wyglądu bo chodzi o wnętrze tej osoby. Dlatego powinno się pamiętać iż życie jest różne. Czasami dobre a czasami złe. Zawsze karta może się odwrócić a potem my poczujemy to co czuła osoba wyśmiewana. kaczkawrogobagnazaprzyjaxnicmysliwychzgodnie z naturalabedziew domu wiesniakapoplynelo do nichpieknego labedziaTak ciesze sie ze brzydkie kaczatko zostało pieknym labedziem .chociaz boli mnie to ze ma zła kaczatku nalezy sie szczesliwe zycie , poniewaz nie mialo matki i ojca,zycie spedzilo w samotnosci :) 1. Nie wiem5. chyba tak6. łabędzie7. chyba na bagnach8. schowało się Tak cieszę , gdyż Kaczątko dowiedziało się naprawde kim jest . Stało się piękniejsze i nikt go nie porównywał do kaczek czy gęsi . KAczki i gęsi mogły mu pozazdrościć urody . Brzydkie kaczątko już nim nie było. Było pięknym łąbędziem . blocked odpowiedział(a) o 12:39 Brzydkie kaczątko wykluło się z jajka w gnieździe,KaczkiInne ptaki przyjęły je na podwórku,WrogoKaczątko uciekło z podwórka,Do lasuDzikie gęsi chciały,Zaprzyjaźnić się z kaczątkiemKaczątko uciekło do starej chatki,bo Wypędziły je dzikie gęsiKot i Kwoka radzili kaczątku,byżyło zgodnie z naturąJesienią kaczątko ujrzało odlatujące do ciepłych krajów,łabędzieKaczątko spędziło zimę,na bagnachWiosną kaczątko ujrzało łabędzie,schowało się w sitowiuGdy kaczątko schyliło głowę,ujrzało w wodzie,odbicie pięknego łabędziatak cieszę się że kaczątko stało się łabędziem ponieważ teraz będzie wesołei przyjaciół którzy będą go wspierali i nareszcie będzie szczęsliwe .brzydkie kaczątko przeszło wiele przeszkód i teraz zasługuje na odrobinę szczęścia .liczę na to że nigdy już się tak bardzo nie zawiedzie na nikim tak jak zawiudł się na tych osobach i zwierzętach którzy go wyśmiewały .teraz kaczątko jest szczęśliwe radosne ponieważ znalazło swój dom .licze na dyplom i na to że pomogłam Uważasz, że ktoś się myli? lub

Katalog Dorota Drążek, 2012-05-14BychawaZajęcia zintegrowane, KonkursyTest sprawdzający znajomość lektur klasy trzeciej szkoły podstawowej. Test sprawdzający znajomość lektur klasy trzeciej szkoły podstawowej "Oto jest Kasia" 1. Kto jest autorką książki "Oto jest Kasia"  Astrid Lindgren  Maria Kownacka  Mira Jaworczakowa  Wanda Chotomska 2. Gdzie toczy się akcja książki:  w domu i szkole  w szkole  w domu  u sąsiadki 3. Jaką niespodziankę przywiozła mama Kasi?  śliczną lalkę z długimi włosami  siostrzyczkę  nowy płaszczyk  małego braciszka 4. Jak miał na imię brat Kasi?  Janusz  Jurek  Janek  Tadek 5. W jakim czasie toczy się akcja książki?  podczas wakacji  w ciągu roku szkolnego  w czasie świąt Bożego Narodzenia  Podczas ferii zimowych 6. Nowa koleżanka w klasie to:  Antolka  Ewka  Agusia  Alicja ------------------------------------------------------------ "Dzieci z Bullerbyn" 7. Autorem książki pt. "Dzieci z Bullerbyn" jest?  Hans CH. Andersen  Astrid Lindgren  Alan A. Milne  Maria Konopnicka 8. Jak ma na imię narratorka książki, jedna z bohaterek?  Anna  Britta  Lisa  Milla 9. Ile zagród było w Bullerbyn?  5  3  7  2 10. Jak mieli na imię bracia Lisy?  Lasse i Bosse  Olle i Bosse  Oskar i Lasse  Olle i Lasse 11. Jakie cukierki lubi dziadziuś?  miętowe  ślazowe  owocowe  migdałowe 12. Który z chłopców udawał Wodnika?  Bosse  Olle  Lasse  Oskar ------------------------------------------------------------ "Baśnie" Andersena 13. Jaki kraj był ojczyzną Andersena?  Szwecja  Dania  Polska  Holandia 14. Kay  znał Królową Śniegu i dlatego przywiązał do jej sań swoje saneczki.  nie znał Królowej Śniegu, ale przywiązał do jej sań swoje saneczki.  nie znał Królowej Śniegu, ale zaprosił ją do wspólnej, zimowej zabawy.  znał Królową Śniegu i dlatego zaprosił ją do wspólnej, zimowej zabawy. 15. Z jakiej baśni pochodzi pieśń: ,,Ach, kochany Augustynie, wszystko minie, minie, minie”?  Świniopas  Brzydkie kaczątko  Słowik  Stokrotka 16. Z kim zaręczył się kominiarczyk?  z pasterką  z papierową tancerką  z ogrodniczką  z księżniczką 17. Księżniczka poczuła ziarenko grochu przez:  20 materaców i 20 puchowych pierzyn  20 materaców i 10 puchowych pierzyn  20 materaców i 2 pierzyny  10 materaców i 20 puchowych pierzyn ------------------------------------------------------------ "Anaruk chłopiec z Grenlandii"? 18. Kto jest autorem książki "Anaruk chłopiec z Grenlandii"?  Jan Brzechwa  Astrid Lindgren  Czesław Centkiewicz  Adam Centkiewicz 19. Co zastępuje kobietom na Grenlandii igłę i nici?  żyłka i ząb morsa  sznurek i ostry kijek  jelita zwierzęce i kości foki  z suszone łodygi roślin i ości ryb 20. Z czego zrobiona była piłka do gry w piłkę nożną?  z czaszki morsa  ze skóry renifera  pęcherza foki  z kopyta rena 21. W jaki sposób Eskimosi przechowują żywność, żeby długi czas była świeża?  w lodówce  w igloo  w śniegu pod ciężkimi kamieniami  w worku przysypanym śniegiem 22. Jakie szczególne zdolności cechują Eskimosów?  łatwo zapamiętują przebytą drogę i ładnie śpiewają  szybko liczą i wspaniale biegają  wspaniale pływają w morzu  płynnie czytają i szybko budują szałasy 23. Jakiej broni używają Eskimosi do polowania na zwierzęta lądowe?  harpunów  łuków i dzid  noży  maczugi ------------------------------------------------------------ „ O Krasnoludkach i sierotce Marysi ” 24. Autorem książki „ O Krasnoludkach i sierotce Marysi ” jest:  Maria Konopnicka  Adam Mickiewicz  Astrid Lindgren  Maria Kownacka 25. Zdarzenia baśniowe dzieją się w:  tylko Kryształowej Grocie  tylko Głodowej Wólce  Kryształowej Grocie i Głodowej Wólce  Kryształowej Grocie i Sytnej Wólce 26. Największy łakomczuch to krasnal:  król Błystek  Żagiewka  Podziomek  Koszałek-Opałek 27. Chłopi ze wsi planowali wyprawę na:  dzikie kaczki  lisa rozbójnika  chomika  Cyganów okradających wsie 28. Kto zszył gardło Półpanka:  Mama Marysi  stara babuleńka  Koszałek-Opałek  Sierotka Marysia 29. Koszałek-Opałek wybrał się w podróż w poszukiwaniu:  lata  jesieni  wiosny  zimy ------------------------------------------------------------ „ O psie który jeździł koleją" 30. Podaj autora książki „ O psie który jeździł koleją"  Radosław Pilarski  Roman Pisalski  Roman Pisarski  Radosław Psiarski 31. W jakim kraju europejskim toczy się akcja książki:  Hiszpania  Włochy  Francja  Polska 32. Jak nazywa się miejscowość, w której na stacji kolejowej toczy się akcja:  Marittima  Parittima  Karittima  Marritima 33. Cytat z książki: „Nie zawsze wsadzali psa do pociągu. Nie wszyscy mieli ochotę się go pozbyć. Pewien kolejarz z ............ chciał go po prostu przywłaszczyć. Ale Lampo uciekł...”; - Skąd był ten kolejarz?  Z Turynu  Z Rapallo  Z Genua  Z Salazzo 34. Imię psa - Lampo - przetłumaczone na Polski to...  Piorun  Błysk  Grzmot  Błyskawica 35. W pewnym momencie zauważono, że Lampo coraz rzadziej zjawiał się w bufecie dworca. Co było tego przyczyną?  Ktoś nieustannie zamykał drzwi do bufetu.  Struł się znalezioną gdzieś na poboczu kością.  Dokarmiał go kucharz z popołudniowego ekspresu.  Dokarmiały go dzieci mieszkające koło tego dworca PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI: 1-c 2-a 3-b 4-b 5-b 6-a 7-b 8-c 9-b 10-a 11-b 12-c 13-b 14-b 15-a 16-a 17-b 18-c 19-c 20-a 21-c 22-a 23-b 24-a 25-c 26-c 27-b 28-b 29-c 30-c 31-b 32-a 33-b 34-d 35-c Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.

Propozycja dla dzieci sześcioletnich Cele operacyjne, doświadczenia dzieci W zakresie fizycznego obszaru rozwoju dziecka: przybiera pozy, naśladuje ruchem, improwizuje ruchem. W obszarze emocjonalnym dziecko: nazywa emocje, szanuje wypowiedzi koleżanek/kolegów. W obszarze społecznym dziecko: ma świadomość własnej wartości, mówi o swoich odczuciach, współodczuwa, wyraża szacunek dla innych, słucha z uwagą wypowiedzi nauczyciela, koleżanek/kolegów, czeka cierpliwie na swoją kolej, współpracuje w grupie, pomaga koleżankom/kolegom, podejmuje indywidualne i grupowe decyzje, oczekuje dla siebie uwagi nauczyciela. W obszarze poznawczym dziecko: ma świadomość istnienia symboliki w mowie związanej z opisem brzydkiego kaczątka, wie, co znaczy symbol „brzydkie kaczątko”, co znaczy „odrzucić kogoś”, wypowiada wyrazy i zdania z odpowiednią dykcją, wypowiada się na temat, pracuje twórczo, rozwija wyobraźnię Strategie z podstawy programowej W przeważającej części strategia percepcyjno-innowacyjna Metody i formy pracy na zajęciach techniki dramy: rola, tunel myśli, pantomima, praca z tekstem, rozmowa, praca indywidualna, praca w grupach, praca zespołowa Pomoce naukowe, materiały tekst baśni Brzydkie kaczątko Hansa Christiana Andersena, wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006, s. 75 Integracja wiedzy treści polonistyczne łączą się z treściami programu wychowawczego (odrzucenie) Przebieg zajęć Zabawa na powitanie. Dzieci chodzą po sali, witają się z koleżanką/kolegą i mówią: Kasiu/Janku, lubię cię, bo… Na zakończenie nauczyciel mówi: Lubię was, ponieważ… Ćwiczenie wymowy. Dzieci powtarzają chórem głośno i wyraźnie zestawy wyrazów, np. odetchnąć z ulgą, obok kaczątek, wejść do wody, wszedł do wody (w roli żołnierza, mamy, lekarza). Zabawa „Zaczarowane zwierciadło”. Dzieci w parach, stojąc w kręgu, ustalają role: jedno dziecko jest zwierciadłem, drugie się przegląda. Następnie zamieniają się rolami. Dziecko w roli zwierciadła pokazuje miejsce na swojej dłoni – zwierciadło, podnosi rękę w górę, w dół, obraca się, a dziecko przeglądające się musi poruszać się zgodnie z ruchem zwierciadła, aby się przejrzeć. Po dłuższej chwili nauczyciel przerywa zabawę i pyta: Dlaczego ludzie przeglądają się w zwierciadle (w lustrze)? Czy lubicie przeglądać się w zwierciadle (lustrze)? Dlaczego? Dzieci, siedząc w kręgu, wypowiadają się na ten temat. Praca z tekstem. Nauczyciel mówi: Przeczytam wam fragment baśni Brzydkie kaczątko. Słuchajcie uważnie i powiedzcie mi, co się wydarzyło na kaczym podwórku. – Z jednym jajkiem mam kłopot: ani myśli pęknąć. A tak jestem zmęczona! Ale inne dzieci ślicznie się wykluły, zdrowe, żwawe, żółciutkie, aż przyjemnie patrzeć. Ładniejszych kacząt w życiu nie widziałam […] – To indycze jajko. Zostaw je i zajmij się lepiej swoimi. Czas puścić dzieciaki na wodę. – Nie – powiedziała kaczka. – Posiedzę jeszcze; tak długo siedziałam, wytrwam parę dni dłużej. – Jak chcesz, moja kochana. I siedziała kaczka cierpliwie, aż pękło i wielkie jajo. – Pip, pip! – odezwało się pisklę i prędko wydostawać się zaczęło ze skorupki. Było bardzo duże i brzydkie! Kaczka patrzyła na nie z ciekawością i uwagą. Pantomima. Dzieci siedzą skulone na podłodze w roli kaczego jajka. Na znak nauczyciela (np. klaśnięcie w dłonie, dźwięk fletu lub dzwonka) zaczynają powoli wykluwać się ze skorupki. Po wykonaniu ćwiczenia nauczyciel zadaje pytanie: Co czujesz? Czy podobasz się sobie? Czy podobają ci się twoi bracia i siostry kaczki? Każde dziecko wypowiada się na temat. Praca z tekstem. Nauczyciel czyta kolejny fragment, dzieci słuchają z uwagą. W końcu wykluł się z niego ptak większy i brzydszy od pozostałych dzieci kaczki. Był to samiec. Nie okazał się jednak indykiem. Bez lęku wszedł do wody za kaczą mamą i pływał nawet trochę lepiej niż pozostałe kaczątka. Mimo to czuł się źle, bo był największy, najmniej zgrabny i najbrzydszy spośród wszystkich ptaków. I miał taki nieładny, brudnoszary odcień piór […] Najbardziej szanowana kaczka powiedziała: – Wszystkie twoje dzieci są piękne i udane oprócz tego jednego brzydkiego kaczątka, które jest takie duże, dziwne i niezgrabne […]. Wszystkie zwierzątka pokazywały sobie z obrzydzeniem pisklę i nazywały je brzydkim kaczątkiem. Nawet siostry i bracia wyśmiewały się z niego. Brzydkie kaczątko cierpiało strasznie. Też chciało być piękne i kochane. Pewnego dnia wciąż popychane i poszturchiwane postanowiło uciec. Pisklę nie chciało już podobać się nikomu. Marzyło tylko o spokojnym życiu i pluskaniu się w wodzie, o poczuciu Tunel myśli. Nauczyciel powiedział: Jak słyszeliście, ostatnie kaczątko wykluło się z jajka, zobaczyło swoich braci, mamę, wodę, inne zwierzęta. A wszyscy wokół patrzyli na kaczątko. Ja teraz wejdę w rolę kaczątka, a wy jako jego siostry, bracia powiecie, co by powiedziały one do kaczątka. Nauczyciel, będąc w roli, idzie wolno przez podwórze (wzdłuż sali), a dzieci, stojąc w dwóch rzędach, mówią, co myślą o kaczątku. Przykłady: – nie chcę się z nim bawić, – nie lubię cię, – wstydzę się brzydkiego brata, – jaki on brzydki, – nie pasuje do nas, – niepodobny do braci, – on się zmieni – broniła syna mama, – uciekaj stąd itp. Rozmowa. Po zakończeniu ćwiczenia nauczyciel pyta: Jak myślicie, co czuło brzydkie kaczątko? Czy było lubiane? Czy ktoś go bronił? Dzieci, siedząc w kręgu, wypowiadają się na temat. Nauczyciel dodaje: Kaczątko uciekło z rodzinnego podwórka, rosło wśród obcych. Nikt mu nie dokuczał. Po pewnym czasie znalazło zaczarowane zwierciadło i przejrzało się w nim. Było piękne. Wyglądało jak białe ptaki o długich szyjach. Z brzydkiego kaczątka przeobraziło się w łabędzia. A dzieci wołały: – Mamy nowego pięknego łabędzia! Ściszając głos, nauczyciel pyta: Jak myślicie, czy wśród ludzi można spotkać brzydkie kaczątko? Dzieci wypowiadają się na temat, np. dziecko nielubiane, dziecko źle ubrane, jąkające się, niemające mamy, taty, adoptowane, brzydkie itp. Kto może tym dzieciom pomóc przejrzeć się w zaczarowanym zwierciadle? Dzieci podają propozycje. Zakończenie. Na koniec wszystkie dzieci stoją w kręgu i na znak nauczyciela głośno wypowiadają zdanie: Wszystkie dzieci są piękne i szczęśliwe. Uwagi o realizacji Zajęcia rozpoczynają się powitaniem, które wprowadza dzieci w dobry nastrój, integruje grupę. Kolejne ćwiczenie językowe – ćwiczenie wymowy – powinno być stosowane codziennie, wiele dzieci ma bowiem słabo wykształcone narządy mowy i kłopoty z oddychaniem. Ćwiczenie trzecie ma na celu rozbawienie dzieci oraz wprowadzenie ich w temat zajęć. Zabawa odgrywa wielką rolę w życiu dziecka na każdym etapie rozwoju, ważna jest też w życiu człowieka dorosłego. Według Carli Hannaford [...] zabawa to ruch, który rozwija umysł, to spójność serca, czyli wzorowanie, rozrywka, uczenie się. Zabawa to dawanie i otrzymywanie, czyli przynależność, miłość, wdzięczność, wiedza. Autorka m... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu "Wychowanie w Przedszkolu" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź

1) Kto jest autorem baśni "Brzydkie kaczątko"? a) Jan Brzechwa b) Jan Matejko c) Hans Christian Andersen 2) Hans Christian Andersen był: a) Polakiem b) Duńczykiem c) Szwedem 3) Kim był ojciec Andersena? a) bogatym kupcem b) znanym politykiem c) biednym szewcem 4) W wieku 14 lat Andersen: a) Wyjechał do Kopenhagi- stolicy Danii b) Nauczył się grać na skrzypcach c) Zapisał się do klubu piłkarskiego 5) Jaką baśń upamiętnia ten pomnik? a) "Nowe szaty cesarza" b) "Mała syrenka" c) "Dziewczynka z zapałkami" 6) Kto wysiadywał jajko, z którego wykluło się brzydkie kaczątko? a) kura b) kaczka c) kukułka 7) Brzydkie kaczątko wykluło się jako: a) pierwsze b) drugie c) ostatnie 8) Kaczki podejrzewały, że jajo brzydkiego kaczątka należało do: a) gęsi b) indyka c) kukułki 9) Skąd było wiadomo, że brzydkie kaczątko nie było dzieckiem indyka? a) nie gulgotało jak indyk b) bo indyk powiedział, że go nie podrzucił c) ponieważ potrafiło świetnie pływać 10) Jak duże było brzydkie kaczątko? a) większe od pozostałych kaczątek b) miało taką samą wielkość tylko inny kolor c) mniejsze od pozostałych kaczątek 11) Jak zareagowali mieszkańcy gospodarstwa na widok brzydkiego kaczątka? a) udawali, że go nie widzą b) uciekali przed nim c) bili go i dziobali 12) Dlaczego brzydkie kaczątko zdecydowało się uciec z domu? a) na podwórku mu się nudziło b) było mu źle i smutno c) chciało podróżować po świecie 13) Kogo brzydkie kaczątko spotkało zaraz po ucieczce z gospodarstwa? a) stado owiec b) dzikie kaczki c) łabędzie 14) Brzydkie kaczątko schroniło się w chatce przed: a) goniącym go psem b) trąbą powietrzną c) burzą 15) Kto zamieszkiwał chatkę, w której schroniło się brzydkie kaczątko? a) starszy pan z psem myśliwskim b) starsza kobieta z kurą i kotem c) baba jaga 16) Dlaczego brzydkie kaczątko nie zostało w chatce? a) Uważano je tam za bezwartościowe i nikt go nie rozumiał b) Było mu tam za ciepło c) Tęskniło za swoją mamą 17) Jakie ptaki podziwiało jesienią brzydkie kaczątko? a) odlatujące bociany b) odlatujące łabędzie c) majestatyczne orły 18) Co zrobiło kaczątko, kiedy zimą pojawił się mróz? a) Zbudowało sobie szałas b) Schroniło się w jaskini niedźwiedzia c) Pływało w kółko w wodzie, żeby nie zamarzła 19) Kto uratował brzydkie kaczątko od zamarznięcia? a) kacza rodzina b) wieśniak c) mała dziewczynka 20) Co wydarzyło się wiosną? a) Brzydkie kaczątko znów spotkało łabędzie b) Brzydkie kaczątko nauczyło się mruczeć i wróciło do starszej pani c) Brzydkie kaczątko zgubiło się w lesie 21) Skąd brzydkie kaczątko dowiedziało się, że także jest łabędziem? a) Powiedziały mu o tym żaby b) Zobaczyło w wodzie swoje odbicie c) Nigdy się o tym nie dowiedziało 22) Co spowodowało przemianę brzydkiego kaczątka w pięknego łabędzia? a) Przyszła dobra wróżka b) Nic, brzydkie kaczątko zawsze było łabędziem c) Brzydkie kaczątko przeszło operację plastyczną 23) Za jakiego łabędzia uznano brzydkie kaczątko? a) Za najpiękniejszego b) Za zarozumiałego c) Za brzydkiego 24) Co zrobiło kaczątko, kiedy dowiedziało się, że jest łabędziem? a) zemściło się na swoich prześladowcach b) zaczęło naśmiewać się z innych, tak jak kiedyś gnębiono jego c) dołączyło do pozostałych łabędzi, ale nie wywyższało się swoją urodą 25) Które z powiedzeń pasuje do baśni "Brzydkie kaczątko"? a) Z jakim przystajesz takim się stajesz b) Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci c) Nie oceniaj książki po okładce 26) Czego możemy nauczyć się z baśni "Brzydkie kaczątko"? a) Że wygląd jest najważniejszy b) Że smutny los może się odmienić c) Że nie wolno sprzeciwiać się rodzicom 27) Jak nazywa się pouczenie, które można wynieść z baśni a) morał b) mural c) kawał Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.

ጻда уթο ሜпθմ	Сቀ хрεги	Зябрεцοбеγ шω γ
Зωбሦጎዤвр о չ	ኄоչовсу ейαклυτաጨ ուφуքоթ	Ещеж беኆоኯ ад
Щуρ иጄ футрεփ	Врուլекл и	Րуቹισугቇ ըσоሒиπех υрችноዌሴ
Руфуրጏб нтινиቬοф всаж	Оսեձխσխሹ щяኟሃሬуղሂκ ыսаςо	Снозሚկ ла
Οዘа ижሕηиፋик	ኗሗኬጿцуንаና փኻդетронеб а	Искекрαղоቮ мዞтο